برخورد تایتانیک ژابی به کوه یخ
۲۰۰ روز برای سقوط بزرگترین تیم جهان
به گزارش "ورزش سه"، ژابی آلونسو به زودی ۲۰۰ روز حضورش به عنوان سرمربی رئال مادرید را کامل خواهد کرد، بیش از شش ماه رنج و فرسایش برای این مربی روی نیمکتی که فشارهای هیئت مدیره و غرور موجود در رختکن، در نهایت به تغییر مسیر وادارش کرد و او در برابر خواستههای بازیکنان عقبنشینی کرد.
این مربی با وضعیتی غیرقابل دوام رورو بوده است، در شرایطی که هشدارهای فلورنتینو پرز و چالشهای دائمی بازیکنان، پیوسته جایگاه او را تضعیف کردهاند. آنچه در ادامه میآید، خط زمانی چگونگی تضعیف سرمربی رئال مادرید توسط رختکن است.
اولین درگیری با وینیسیوس در جولای
ژابی آلونسو در ۱۴ ژوئن به همراه رئال مادرید وارد آمریکا شد و در هتل فور سیزنز پالم بیچ اقامت داشت که آمادهسازی برای اولین حضورش در جام جهانی باشگاهها را آغاز کرد. اولین بازی در تاریخ ۱۸ ژوئن مقابل الهلال در ورزشگاه هارد راک میامی برگزار شد. وینیسیوس که یک روز بعد به اردوی رئال مادرید ملحق شده بود، برابر الهلال، سالزبورگ، پاچوکا، یوونتوس و دورتموند در ترکیب اصلی به میدان رفت.
اما در ۹ جولای که امباپه از التهاب شدید معده و روده بهبود یافته بود، به این بازیکن برزیلی در هتل اطلاع داده شد که در نیمه نهایی مقابل پاری سن ژرمن نیمکتنشین خواهد بود. این موضوع خشم شدید این بازیکن را در پی داشت و به مشاجرهای انجامید که در نهایت با تماس تلفنی با فلورنتینو پرز خاتمه یافت که در آن هشدار داده شد «هیچ هماهنگیای با سرمربی وجود ندارد» و «این وضعیت به تمدید قراردادش کمک نخواهد کرد».
در نهایت، به دلیل مصدومیت لحظه آخری ترنت الکساندر آرنولد، وینیسیوس در ترکیب اصلی قرار گرفت، آن هم در بعدازظهری فاجعهبار که با شکست ۰-۴ برابر تیم لوییس انریکه به پایان رسید و اولین شوک واقعی را به پروژه ژابی وارد کرد. همانجا اولین مجموعه از گفتگوها میان ژابی و فلورنتینو درباره شیوه مدیریت رختکن شکل گرفت.
پیش فصل با آلونسویی پرانرژی و مصمم آغاز شد که مشتاق بود طرح بازیاش را در رئال مادرید پیاده کند. ژابی آلونسو بر اصل شایسته سالاری پافشاری کرد و در دومین مسابقه در اوویدو، وینیسیوس بار دیگر نیمکتنشین شد. این بازیکن برزیلی پس از ورود به زمین با یک پاس گل و یک گل سرنوشت بازی را تغییر داد و رئال مادرید با پیروزی در تمامی مسابقات راهی وقفه ملی سپتامبر شد.
با این وجود، پرز بار دیگر با سرمربی دیدار کرد و بر نقش وینیسیوس تاکید داشت و او را «دارایی این باشگاه» خواند. در پنج بازی اول لیگ، این بازیکن برزیلی در چهار مسابقه تعویض شد و در بازی پنجم نیز از ابتدا روی نیمکت نشست. همزمان، خود بازیکن و مدیر برنامههایش همچنان برای تمدید قرارداد فشار میآوردند.
اولین شکست رئال مادرید تا پایان سپتامبر رقم نخورد. همه چیز خوب پیش میرفت تا این که آلونسو برای اولین بار از اصولش پایین آمد و بلینگام ناآماده را در متروپولیتانو به میدان فرستاد. اتلتیکو مادرید کهکشانیها را در هم کوبید (۲-۵) اما ژابی با دشمنی تازهای در رختکن دربی را ترک کرد: جود بلینگام.
این بازیکن انگلیسی که به گفته توماس توخل «شخصیتی خاص» دارد، خوشش نیامد که به عنوان مقصر فاجعه متروپولیتانو معرفی شود. ژابی به شکلی غیرمنتظره به او میدان داد، اصل شایسته سالاری را کنار گذاشت و ماستانتونو را بیرون گذاشت. این عقبنشینی اولیه در نهایت آنچه را که طبقه میانی رختکن از همان روز به آن مشکوک شده بود، تایید کرد: ژابی در برابر ستارههای تثبیت شده سر فرود آورده است. از آن پس، دیگر هیچ چیز مثل قبل نشد.
سفر به آلماتی همه چیز را خراب کرد
سه روز بعد، در ۳۰ سپتامبر، در حالی که هنوز زخم شکست سنگین برابر اتلتیکومادرید تازه بود، سفر برای بازی در لیگ قهرمانان به آلماتی همه چیز را برای ژابی تغییر داد. آلونسو با نیمکت نشین کردن بلینگام، خشم او را بیش از پیش برانگیخت و تردیدهای این بازیکن انگلیسی درباره قربانی شدنش در ماجرای متروپولیتانو را تایید کرد. او همچنین از این ناراضی بود که پس از سفری ۹ساعته به قزاقستان، تنها ۱۰ دقیقه بازی کند و در دقیقه ۸۰ بهجای آردا گولر وارد زمین شود. نارضایتی بلینگام زمانی تشدید شد که اعتراضهایش به گوش پرز رسید. این اختلاف با کاهش نقش او که ناشی از تغییرات تاکتیکی مداوم سرمربی بود، بیش از پیش شعلهور شد.
اما در آلماتی، سومین بمب نیز در رختکن برای سرمربی منفجر شد: فدریکو والورده، کاپیتان تیم. این هافبک اروگوئهای که در میانه میدان تاثیرگذاری چندانی نداشت، از سوی ژابی آلونسو برای جبران مصدومیت کارواخال به جناح راست منتقل شده بود. با مشاهده فشار بازیکنان تثبیت شده بر سرمربی، والورده تصمیم گرفت ایستادگی کند. او در نشست خبری پیش از بازی در آلماتی، همه از جمله سرمربی را غافلگیر کرد: «من برای مدافع کناری شدن به دنیا نیامدهام و در آن پست بزرگ نشدهام. جایگاهم را در میانه میدان به دست آوردهام و سرمربی میداند که بازی در پست دفاعی را خیلی دوست ندارم.» این اظهارات ژابی را خشمگین کرد و او والورده را از ترکیب اصلی کنار گذاشت. در حالی که انتظار میرفت برابر غیرت از ابتدا بازی کند. والورده نیز با شرکت نکردن در گرم کردن پیش از مسابقه، نافرمانیاش را نشان داد.
اکتبر هنوز آغاز نشده بود که ژابی آلونسو با سه بازیکن کلیدی ( وینیسیوس، بلینگام و والورده) دچار تنش شده بود. حتی در همان آلماتی، وینیسیوس نیز با تعویض شدن در دقیقه ۷۰ که رئال مادرید با دو گل پیش بود و در نهایت بازی را ۰-۵ به پایان رساند، به نوعی به او بیاعتنایی کرد. فضا به شدت متشنج شده بود و پرز از همه چیز باخبر میشد.
در مسابقه بعدی نیز اپیزود دیگری از جدال قدرت میان بازیکنان و سرمربی رخ داد. بازیکنان درباره ضربات پنالتی از دستور ژابی سرپیچی کردند. برابر ویارئال و با وجود دستور صریح مبنی بر این که امباپه پنالتیها را بزند، او ضربه را به وینیسیوس سپرد. این اقدام کیلیان از سوی رختکن به عنوان تلاشی از جانب این بازیکن فرانسوی برای نزدیک شدن به این ستاره برزیلی در میانه اختلاف با سرمربی تفسیر شد، هرچند امباپه قاطعانه در کنار ژابی قرار داشت.
بیتوجهی در الکلاسیکو، آغاز پایان
چند روز پس از آن مسابقه و در جریان وقفه دیدارهای ملی ماه اکتبر، پرز بار دیگر جلسهای با سرمربی برگزار کرد و نگرانیاش را از افزایش تنشها ابراز داشت. کاملاً روشن بود که نبردی بر سر قدرت در جریان است و به جز امباپه، بازیکنان باتجربه رختکن در کنار سرمربی قرار نداشتند. آلونسو به صحبتهای رییس باشگاه گوش داد و تلاش کرد او را آرام کند. اما در ۲۶ اکتبر که رئال مادرید پس از یک سال و نیم بار دیگر بارسلونا را شکست داد، همه چیز منفجر شد.
ساعت ۵:۴۲ بعدازظهر به وقت محلی، دقیقه ۷۱ نیمه دوم الکلاسیکو در برنابئو، وقتی داور تابلوی تعویض را بالا برد و وینیسیوس فهمید که او است که تعویض میشود. این بازیکن برزیلی با دیدن این که ژابی آلونسو بار دیگر او را از زمین بیرون میکشد، به شدت خشمگین شد. واکنش تند او کسی را غافلگیر نکرد، چرا که مدتها بود جنگش را با سرمربی علنی کرده بود.
گفتگوی قبلی پرز با آلونسو بینتیجه ماند چون ژابی توصیه او را نادیده گرفت و بار دیگر وینیسیوس را هدف قرار داد. پرز پانزده روز پیش از این به صراحت هشدار داده بود که با شیوه مدیریت نقش این بازیکن برزیلی مخالف است اما سرمربی به اصولش پایبند ماند و او را تعویض کرد. این آخرین اقدام سرکشانه او در برابر رختکن بود.
پرز که از بیاعتنایی سرمربی به توصیهاش خشمگین شده بود، او را به حال خود رها کرد و در برابر وینیسیوس از او حمایت نکرد و عملاً سرمربی را در برابر بازیکنان بیپناه گذاشت. حتی به ژابی اطلاع داد که باشگاه این بازیکن را تنبیه نخواهد کرد. در ادامه، پرز وینیسیوس را مجبور کرد با بیانیهای از رختکن و هواداران عذرخواهی کند اما او از همان متن برای تحقیر دوباره سرمربی استفاده کرد، نه نامی از او برد و نه دیداری با او داشت. این ضربه نهایی بود، ژابی تسلیم شد و در مسابقه بعدی مقابل والنسیا، وینیسیوس را در ترکیب اصلی قرار داد...
این تصمیم ژابی را در برابر «بچه لوسها» (اصطلاحی که پرز در اولین دوره ریاستش هنگام ترک مادرید برای بازیکنان به کار برده بود) کاملاً بیدفاع گذاشت. آن روز مقابل والنسیا، بازیکنان پس از دیدن عقبنشینی ژابی در برابر وینیسیوس، او را تمام شده تلقی کردند. سرمربی به دفترچه کارلو آنچلوتی بازگشت و بازیکنان دوباره در پستهای دلخواه بازی کردند: والورده در میانه میدان، وینیسیوس در سمت چپ و بلینگام به عنوان هافبک نزدیک به هر دو محطوطه.
دیگر اثری از تیمی که ژابی در جام جهانی باشگاهها طراحی کرده بود، دیده نمیشد. آردا حالا بیشتر یک بازیکن ذخیره است تا فیکس، ماستانتونو ناپدید شده و گونسالو به نیمکت تبعید شده است. رختکن نبرد را برد و این تیم به ثباتی منفعلانه رسید، تا جایی که با لطف نمایش فوقالعاده کورتوا، با شکستی حداقلی آنفیلد را ترک کرد. تردیدها با سه تساوی در وایکاس، الچه و خیرونا تایید شد و بحثها درباره آینده این مربی دوباره شعلهور شد.
تسلیم ژابی در برابر رختکن
پس از پیروزی چهارشنبه برابر اتلتیک بیلبائو، ژابی آلونسو به بازیکنان دو روز استراحت داد و تنها یک جلسه تمرینی برای آمادهسازی دیدار مقابل سلتاویگو باقی گذاشت. بازیکنان از این تصمیم استقبال کردند اما این اتفاق در دفاتر باشگاه خوشایند نبود. آن شنبه، پیش از رویارویی با سلتا، ژابی در نشست خبری گفت: «وینیسیوس هم از نظر شخصی و هم حرفهای در مقطع بسیار خوبی قرار دارد.» این تمجید بیدلیل از این بازیکن که ژابی در سن مامس نیز او را در آغوش گرفته بود، واقعیتی کاملاً متفاوت را پنهان میکرد.
وینیسیوس در ۱۵ مسابقه اخیر گل نزده است، ژاپن، ختافه، یوونتوس، بارسلونا، والنسیا، لیورپول، رایو وایکانو، سنگال، تونس، الچه، المپیاکوس، خیرونا، اتلتیک بیلبائو، سلتاویگو و منچسترسیتی. کارنامه او تنها از رودریگو بدتر است که پیش از گلزنی برابر منچسترسیتی ۳۱ بازی بدون گل داشت. ژابی همیشه رودریگو را به وینیسیوس ترجیح داده است که به چرخشهای اولیه انجامید و جرقه اختلافهایی را زد که سرمربی را فرسوده کرد. پپ نیز روز چهارشنبه با ژابی همنظر بود: «رودریگو فوقالعاده است! او بازیکنی در سطحی دیگر است.»
دیگر بازیکنان نیز بیسروصدا کمرنگ شدن نقششان تحت هدایت ژابی آلونسو را پذیرفتهاند. دنی سبایوس هرگز او را قانع نکرد و مشکل براهیم هم رقابت شدید در پستش است. سرمربی با هر دوی آنها شفاف صحبت کرد و گفت بازی زیادی به آنها نخواهد رسید. کاماوینگا نیز بازیکن دیگری است که با این مربی همخوانی ندارد، تا جایی که در داخل باشگاه میدانند او با جدایی در تابستان آینده مخالفتی نخواهد داشت.
اما پرونده اندریک متفاوت است. خود این بازیکن و به خصوص اطرافیانش سر و صدای زیادی به پا کردهاند. روزی که رئال مادرید پیراهن شماره ۹ را به این بازیکن برزیلی داد، ژابی آلونسو با گونسالو گارسیا صحبت کرد و به او گفت اندریک آلترناتیو امباپه است. او تازه آقای گل جام جهانی باشگاهها شده بود و سرمربی انرژیای در او یافته بود که دیگر بازیکنان جاافتادهتر فاقد آن بودند. از همان روز اول، ژابی با انتقال قرضی اندریک موافق بود که در دفاتر باشگاه خوشایند نبود و باعث شد به او برچسب «کلهشق» بزنند.
اکنون، در حالی که ژابی عملاً یک قدم تا خروج فاصله دارد، وضعیتی متناقض شکل گرفته است. با وجود این که خود بازیکنان بههمراه ناهماهنگیهای تاکتیکیشان این وضعیت را ساختهاند، به اشتباه ادعا میشود که رختکن خواهان رفتن او است. این نادرست است. دقیقاً در همین مقطع که بازیکنان متوجه میشوند با همراهی پرز نبرد قدرت را بردهاند و ژابی را در مشت دارند، میخواهند او بماند. چون هر کسی که بیاید، کار را برایشان سختتر خواهد کرد... هر کسی.
منبع: اسپورت
