
به گزارش "ورزش سه"، پیروزی ۲-۰ برابر اورتون در استمفوردبریج باعث شد آبیهای لندن حالا در ۳۱ تقابل خانگی اخیر خود برابر این تیم در لیگ برتر شکستناپذیر بمانند؛ طولانیترین روند بدون باخت خانگی آنها مقابل یک حریف مشخص در تاریخ لیگشان.
تماشاگرانی که عصر شنبه به امید یک بازی سرگرمکننده پای تلویزیون نشسته بودند، احتمالاً اگر دقایق ابتدایی ملاک قضاوت باشد، از انتخاب خود پشیمان شده بودند. مصدومیت زودهنگام کرنان دوزبریهال در نخستین بازگشتش به استمفوردبریج مقابل تیم سابقش چلسی، در نهایت او را مجبور به ترک زمین کرد و کمکی هم به روان شدن جریان بازی نکرد. با این حال، وقتی بازی بالاخره به تعادل رسید، این چلسی بود که برتری خود را دیکته کرد.
آبیها در دوران مصدومیت کول پالمر بهشدت جای خالی او را احساس کرده بودند، اما او در این بازی دوباره به گلزنی برگشت؛ جایی که با استفاده از پاس دقیق مالو گوستو، توپ را گرفت و اولین گل خود از ماه سپتامبر را به زیبایی وارد دروازه کرد.

کمی بعد، آلخاندرو گارناچو فرصت طلایی برای دو برابر کردن برتری میزبان را از دست داد؛ ضربه کاتدار او با اختلافی اندک از کنار دروازه به بیرون رفت، در شرایطی که تیم انزو مارسکا کاملاً بر جریان بازی مسلط به نظر میرسید.
جیمز تارکوفسکی نیز یک موقعیت مناسب برای بازگرداندن اورتون به بازی را از دست داد؛ او روی یک ضربه کرنر در تیر دوم ضربه سر زد، اما توپ به بیرون رفت. این از دست رفتن فرصت بهای سنگینی داشت، چرا که چلسی پیش از پایان نیمه اول اختلاف را دو برابر کرد.
پس از اینکه پاس گل نخست را داده بود، این بار نوبت خود گوستو بود که در وقتهای اضافه نامش را در فهرست گلزنان ثبت کند؛ او با یک ضربه در تیر اول، یک ضدحمله سریع را به گل دوم تبدیل کرد.

چلسی در سراسر زمین اورتون را خفه کرد و برتریاش هیچگاه با تهدید جدی مواجه نشد؛ آنها با آرامش کامل به سه امتیاز دست یافتند؛ سه امتیازی که امیدهایشان برای قرار گرفتن در جمع چهار تیم برتر جدول را تقویت کرد.
شتاب و روند خوب اورتون که با چهار پیروزی در پنج بازی قبلی شکل گرفته بود، در این مسابقه متوقف شد، اما آنها همچنان در کورس رقابت برای کسب سهمیههای اروپایی حضور جدی دارند.