
به گزارش ورزش سه، با نزدیک شدن جام جهانی ۲۰۲۶، نگاه فوتبالدوستان سراسر دنیا به آمریکای شمالی دوخته شده است. تورنمنتی که برای نخستین بار با ۱۰۴ مسابقه برگزار میشود و بزرگترین جام جهانی تاریخ خواهد بود. بعد از اعلام قرعه گروهها در ۵ دسامبر، حالا جزئیات شهرها و ورزشگاههایی که قرار است میزبان این رویداد باشند، شفافتر از قبل دیده میشود.
از میان ۱۶ شهر میزبان در آمریکا، کانادا و مکزیک، لسآنجلس جایگاهی ویژه دارد. به خصوص برای ما ایرانیها که تیم ملی کشورمان قرار است دو بازی خود را در این شهر برگزار کند. این شهر هشت مسابقه قطعی را میزبانی خواهد کرد؛ دیدارهایی که تیمهایی چون آمریکا، بلژیک، ایران، نیوزیلند، سوئیس و برندگان پلیآف اروپا در آنها حضور خواهند داشت. بسته به روند مسابقات، حتی ممکن است گذر تیمهایی مثل مکزیک، کرهجنوبی، ایتالیا یا کانادا هم در مراحل حذفی به لسآنجلس برسد.
برای فوتبال ایران، لسآنجلس صرفا یک شهر میزبان نیست؛ یکی از ایستگاههای کلیدی مسیر صعود است. تیم ملی ایران در این ورزشگاه، ابتدا ۱۵ ژوئن مقابل نیوزیلند به میدان میرود و شش روز بعد، ۲۱ ژوئن، مقابل بلژیک صفآرایی میکند؛ دو مسابقه در گروه G که میتوانند سرنوشت صعود را رقم بزنند.

تمام بازیهای جام جهانی در لسآنجلس، در ورزشگاه سوفی برگزار میشود؛ استادیومی فوقمدرن که پیش از این، درباره کیفیت چمن و عرض زمینش تردیدهایی وجود داشت. اما حالا همه چیز مهیاست. مسئولان ورزشگاه یک چمن هیبریدی پیشرفته روی چمن مصنوعی این ورزشگاه که از قبل موجود بود ایجاد کردهاند؛ زمینی مطابق با استانداردهای فیفا، با سیستم پیشرفته عبور هوا از زیر که سوفی را در ردیف مدرنترین ورزشگاههای جهان از نظر فناوری زمین مسابقه قرار میدهد. همچنین بخشهای پایینی ورزشگاه بازطراحی شده تا زمین، ابعاد استاندارد فوتبالی داشته باشد.
برنامه این استادیوم لسآنجلس با بازی افتتاحیه تیم ملی آمریکا مقابل پاراگوئه در ۱۲ ژوئن آغاز میشود؛ نخستین بازی آمریکا در این جام. کریس کلاین، نایبرئیس کمیته میزبانی لسآنجلس و بازیکن سابق تیم ملی آمریکا، این لحظه را «نقطه شروع سفر آمریکا در جام جهانی» توصیف کرد.
لسآنجلس حالا کاملا آماده است؛ شهری که تکنولوژی، هیجان و فوتبال را در هم آمیخته است. و اما برای ایران، اینجا فقط یک میزبان نیست؛ یکی از میدانهایی است که رویاها میتوانند در آن شکل بگیرند یا فرو بریزند. خیلی از کشورها مطلع نیستند که جمعیت قابل توجهی از ایرانیها دقیقا در لسآنجلس و نواحی اطراف زندگی میکنند و به همین خاطر است که در روزهای گذشته مطالب رسانهای متعددی درباره تنها بودن ایران، با توجه به دشوار بودن ویزا گرفتن هواداران داخل ایران، در رسانههای خارجی منتشر شده بود. تا اینکه خیلیها در گوشه و کنار دنیا با اصطلاح تهرانجلس آشنا شدند و فهمیدند تیم ملی حتی اگر هواداران زیادی از ایران ویزا دریافت نکنند، در لسآنجلس مثل یک میزبان به میدان خواهد رفت.