
به گزارش "ورزش سه"، برای رئال مادرید هیچ آشتی فوتبالیای در کار نبود. جایگاه این تیم در جدول لیگ، تصویری ظریف و نگرانکنندهای را که بازیشان به جا گذاشته پنهان نمیکند. حتی برابر تیم ۱۰ نفره سویا هم آنها به وضوح برای ماندن در جریان مسابقه به مشکل خوردند و افتشان انکارناپذیر است. باید دید آیا این پیروزی که به ادامه حضور ژابی آلونسو انجامید، در آینده به کارشان خواهد آمد یا نه. در مقطع فعلی، نشانهها امیدوارکننده نیست.
رئال مادرید همانطوری بازی را آغاز کرد که بازی در تالاورا را به پایان رسانده بود، لرزان، بیجان و بدون هیچ تکیهگاهی، کاملاً در اختیار حریف. خوش شانس بودند که این سویا همان تیمی است که هست. نقشه آلمیدا جواب داد اما ضربه نهایی از راه نرسید. تیم او با پرس نفر به نفر مصمم، رئال مادرید را در هم کوبید، از اضطراب هویسن بهره برد و با بازی عمودی و انرژی، دروازه کورتوا را هدف گرفت. با این حال، ناتوانیشان در یک سوم پایانی، آنها را کور کرد.
نبود تمامکنندگی در سویا کمکی به کاهش مشکلات رئال مادرید نکرد، چرا که این تیم همچنان نتوانست از سردرگمی حاکم بر خود رها شود. تیم ژابی آلونسو مالک توپ میشد اما برابر آرایش منسجم ۱-۴-۵ یا ۲-۳-۵ آلمیدا نمیدانست با آن چه کند. داستان تکراری. رئال در بازی فرو میرفت، میان خطوط فاقد ایده بود و به حرکات مقطعی بازیکنانش متکی میشد. نفوذهای گهگاه رودریگو، چند دریبل از وینیسیوس و دوندگیهای بلینگام آنها را برای لحظاتی از رخوت بیرون آورد اما تنها یک ضربه ایستگاهی و ضربه سر هافبک انگلیسی بود که آرامشی موقت به برنابئو بخشید.

آشفتگی دفاعی رئال مادرید پس از شروع نیمه دوم هم ادامه یافت. تصمیم ژابی آلونسو برای پرس نکردن در زمین حریف هیچ چیز را اصلاح نکرد. رئال همچنان تیمی پراکنده است، بدون شدت لازم برای بازپسگیری توپ و با بینظمی شدید پشت خط دفاع. وینیسیوس و امباپه تلاشی برای پنهان کردن ضعفهایشان نمیکنند، خط دفاعی از خط میانی حمایت نمیکند و فضاها هم در مرکز و هم در کنارهها باز میشوند. تنها در چنین بستری میتوان فهمید که سویا چگونه با این سهولت بازی کرد و موقعیتهای مساعد متعددی برابر کورتوا ساخت، تنها سد واقعیای که رئال در اختیار داشت.
هویسن نماد افت رئال مادرید است. هرچند رودیگر هم عملکرد بهتری از او نداشت اما نمایش این مدافع ملیپوش اسپانیایی کاملاً گویای وضعیت بود. در بازیهای ابتدایی به دلیل نوعی رخوت هرگز قانعکننده نبود اما حالا احساس شکنندگیای که از او ساطع میشود به مراتب تشدید شده است. در یارگیری لغزش دارد، ارتباط موقعیتیاش با خط دفاعی را از دست میدهد، در چرخشها به مشکل میخورد و در پیشبینی صحنهها اعتماد به نفس ندارد. همیشه چند قدم عقبتر از الکسیس سانچز و ایساک رومرو بود. از شخصیت همیشگیاش در پخش توپ هم خبری نیست، چرا که نمیتواند هیچ برتریای ایجاد کند. هویسن از هم پاشیده است.
مارکائو همان نیروی محرکی را به رئال مادرید داد که به آن نیاز داشت. جسارت او شانسهای سویا را کاهش داد اما حتی با این وجود، تیم ژابی آلونسو هر کاری از دستش برمیآمد انجام داد تا حریف را از دست دادن ایمانش بازندارد. رودریگو پادزهر رئال مادرید بود. با این حال، سردرگمی بار دیگر گریبان تیم ژابی را گرفت. ورود کاماوینگا تفاوتی ایجاد نکرد و رئال مادرید به بازی روی ضدحمله ادامه داد، بدون تهاجم در بازپسگیری توپ و بدون اعتماد به نفس در محوطه جریمه. لغزشی که حالا به نظر میرسد برای جبرانش آماده نیستند.