مهاجمان قرضی موفق نمیشوند
مأموریت غیرممکن اندریک در رئال مادرید
به گزارش "ورزش سه"، اندریک تصمیمش را گرفته است. سهشنبه گذشته، انتقال قرضی او تا ۳۰ ژوئن و بدون بند بازخرید به المپیک لیون تأیید شد. هدفش روشن است: بازی در جام جهانی و سپس بازگشت به رئال مادرید برای بهدست آوردن نقشی که از زمان ورودش، ابتدا زیر نظر آنچلوتی و سپس ژابی آلونسو، از او دریغ شده است.
اندریک در ۱۹سالگی گامی برمیدارد که میتواند مسیر حرفهایاش را رقم بزند. در فرانسه فضایی خواهد داشت تا نشان دهد توانایی بازگشت به خانه سفید را دارد و پاسخ منتقدانی را بدهد که درک نمیکنند چرا در تیمی که از نظر گلزنی اینقدر به امباپه وابسته است، چنین فرصت اندکی به او رسیده. اما این تصمیم ریسک هم دارد؛ چرا که سابقهای وجود ندارد که خروج قرضی یک مهاجم نوک از رئال مادرید و بازگشت موفق او به تیم، پشتوانهای برای این انتخاب ستاره برزیلی باشد.
آخرین مهاجمان نوکی که بهصورت قرضی از رئال جدا شدند تا ثابت کنند شایستگی ماندن در تیم اول را دارند، همگی محصول آکادمی بودند: آلوارو رودریگز، لاتاسا و بورخا مایورال. در هیچیک از این موارد، حتی روزنهای برای بازگشت و تقسیم خط حمله با بنزما یا امباپه باز نشد.
در تابستان ۲۰۱۹، پس از فروپاشی تیم در فصل بعد از جدایی کریستیانو رونالدو، رئال مادرید به دنبال یک گلزن بزرگ در خارج از اسپانیا رفت. انتخاب، لوکا یوویچ بود؛ مهاجمی که با ۶۳ میلیون یورو از آینتراخت فرانکفورت جذب شد. اما این مهاجم صرب هرگز شبیه آن چیزی نشد که رئال دنبالش بود. دو گل در یک فصل و نیم، او را به انتقال قرضیای کابوسوار به آینتراخت رساند؛ از آنجا برگشت تا یک فصل دیگر را هم بیاثر پشت سر بگذارد و در نهایت به فیورنتینا فروخته شود.
ماریانو با انتقال قطعی به لیون از رئال جدا شد؛ انتقالی که بند بازخرید داشت و رئال در تابستان ۲۰۱۸، همزمان با آمدن لوپتگی، آن را فعال کرد. او با برچسب یک گلزن و با ۲۱ گل به مادرید برگشت تا داستانی کمسابقه را رقم بزند؛ البته از نوع منفی. پس از بازگشت، پنج فصل در باشگاه ماند، ۷۰ بازی انجام داد و فقط هفت گل زد؛ فاجعهای تمامعیار.
رائول دِ توماس نیز یکی از مهاجمان پرشمار پرورشیافته در آکادمی رئال است که برای کسب شانس بازگشت، بهصورت قرضی رفت، اما این مسیر به راهی بیبازگشت تبدیل شد. این الگو ظاهراً با موراتا شکسته شد. مهاجم فعلی کومو در سال ۲۰۱۴، بهعنوان قهرمان اروپا به یوونتوس رفت؛ انتقالی دوساله با بند بازخرید که رئال در نهایت آن را فعال کرد. موراتا بازگشت و در بهترین تیم زیدانِ فصل ۱۷-۲۰۱۶ نقشی مهم داشت: ۲۰ گل زد و با رئال هم لالیگا را برد و هم لیگ قهرمانان. با این حال، تصمیم گرفت بهطور قطعی از مادرید جدا شود.
در فهرست مهاجم نوکهایی که رفتند تا برگردند، نامهایی چون سولدادو و پرتیلو هم دیده میشود. مهاجم والنسیایی یک فصل درخشان در اوساسونا داشت: ۱۳ گل که درهای تیم ملی را با لوئیس آراگونس به رویش گشود. به رئال برگشت، اما فقط برای اینکه به ختافه فروخته شود. پرونده پرتیلو، داستان درخشش یک جوان گلزن از آکادمی بود؛ درخششی که وقتی رقابت با رونالدو در میان بود، کافی به نظر نمیرسید. این یک مأموریت غیرممکن بود که به انتقال قرضی به فیورنتینا و بروژ انجامید و سپس به جدایی قطعی از رئال مادرید.
در این فهرست بلندبالا، مهاجمانی چون آگانزو، کنگو، کانابال و اورزایز هم دیده میشوند؛ در کنار گلزنانی با کارنامهای بزرگ مثل مورینتس و اتوئو. ال مورو با آمدن رونالدو، به شکلی ناخوشایند بهصورت قرضی راهی موناکو شد. او پیشتر دورانش را در رئال ساخته بود و دو بار قهرمان اروپا شده بود. پس از یک سال در پرنسیپا، به مادرید بازگشت، اما نقشش آنقدر حاشیهای بود که در ژانویه به لیورپول پیوست. اتفاقی مشابه برای باپتیستا رخ داد؛ انتقال قرضی به آرسنال و سپس انتقال به رم.
مهاجم کامرونی (اتوئو) یکی از بزرگترین پروندههای بیتوضیح است. او هرگز فرصتی واقعی در رئال مادرید نداشت. انتقالهای قرضیاش به لگانس، اسپانیول و مایورکا در نهایت به انتقالی از این جزیره به بارسلونا ختم شد؛ انتقالی که ضربه بزرگی به باشگاه سفیدپوش زد.
شاید تنها استثنای بزرگ، گروسو باشد. او چند ماه بهصورت قرضی به اتلتیکومادرید رفت و همان دوره کوتاه برای نجات روخیبلانکو کافی بود. گفتن نام گروسو یعنی مادریدیسمو. او با رئال مادرید تاریخساز شد، اما درخششش را در اتلتیکو آغاز کرد که در آستانه سقوط به دسته دوم بود و به دلیل کمبود پول، از رئال درخواست قرض گرفتن بازیکنی جوان را داشت که میدرخشید.
با وجود تردید اولیه، رئال با انتقال قرضی گروسو موافقت کرد؛ بازیکنی که پیشتر در ۱۵ بازی برای تیم دوم ۱۳ گل زده بود. این بازیکن در اولین بازیاش گل زد و با او روند خوب اتلتیکو آغاز شد؛ روندی که به بقا انجامید و تیم در نهایت هفتم شد. بازگشت او به خانه سفید فوری بود؛ آنقدر که همان فصل ۶۴-۱۹۶۳ با رئال در جام حذفی بازی کرد، جامی که رئال در یکچهارم نهایی برابر اتلتیکو حذف شد: ۱-۱ و ۲-۱، خود گروسو در آن مرحله موفق شد به اتلتیکو گل بزند. او تا سال ۱۹۷۶ برای رئال بازی کرد و با ۱۱ جام بازنشسته شد: یک جام اروپا، هفت لالیگا و سه جام حذفی. او شماره ۹ افسانهای رئال مادریدِ بود.
