درسهای ایبرل از ۲۰۲۵
سختترین سال ممکن برای معمار بایرن مونیخ!
به گزارش "ورزش سه"، حتی پس از پیروزی قاطع ۴-۰ برابر هایدنهایم، مکس ایبرل حاضر نشد از چارچوب همیشگیاش خارج شود. وقتی اشپورت وان اندکی پیش از کریسمس از حالوهوای شخصی او پرسید، مدیر ورزشی بایرن توضیح داد:«تصمیماتی که ما بهعنوان یک باشگاه گرفتیم، درست از آب درآمدهاند؛ اینکه چه بازیکنانی را جذب کردیم، چگونه با بازیکنان جوان رفتار کردیم و تلاش کردیم بازیکنان متفاوت را در تیم ترکیب کتیم.»
تکرار همیشگی واژه «ما» و عدم استفاده از واژه «من» رویکرد جذاب این مرد ۵۱ ساله است. حتی وقتی به او یادآوری شد که پرسش صراحتاً درباره حال درونی خودش بوده، باز هم از مسیرش خارج نشد:«من سالمم، سرحالم و حالا منتظر جشن کریسمس هستم.» و دیگر هیچ.
سختترین سال دوران مدیریتیاش
با این حال، جالب است بدانیم ایبرل با چه احساساتی به دوازده ماه گذشته نگاه میکند. رضایت خاطر میتواند یکی از آنها باشد؛ چرا که سال ۲۰۲۵ احتمالاً سختترین سال دوران مدیریتی او بوده است.
یادآوری لازم است: حتی در پاییز، بهطور علنی درباره کنارهگیری داوطلبانه او به دلیل حملات مختلف، یا حتی برکناریاش پس از مجمع عمومی، گمانهزنی میشد. امروز دیگر چنین حرفهایی شنیده نمیشود؛ بخشی از این تغییر بهبود دوباره رابطه با اولی هوینس است. حامی و پدرخوانده باشگاه اوایل سپتامبر شدیدترین حملات را علیه ایبرل انجام داد و درباره او گفت که بیش از حد حساس است و به نصیحتها توجه نمیکند.
این حرفها بیاثر نماند؛ چند روز بعد، در یک کنفرانس خبری میشد تأثیرش را حس کرد. با این حال، ایبرل از مقابله مستقیم پرهیز کرد و به یک ترفند متوسل شد: بهجای پاسخ به اتهام «حساس بودن»، وانمود کرد هوینس از «حساسیتِ احساسی» صحبت کرده، تفاوتی ظریف اما معنادار.
او آن زمان گفت: «حس کردن یعنی احساس داشتن؛ یعنی برای چیزی آماده بودن و برایش جنگیدن. اگر حس نکنی و فقط کارت را انجام بدهی، خیلی رفتار سردی است.»
او اینگونه موضوع را جمع کرد. اما واقعیت این است که او از این حملات درس گرفت. این مدیر ورزشی اکنون بیشتر با هوینس و همچنین کارل هاینتس رومنیگه، مشورت میکند. به این ترتیب، زمزمهها فروکش کرد، سرش را از طناب بیرون کشید و پاداشی دوگانه گرفت: دیگر از پدرخوانده باشگاه انتقاد علنی نمیشنود و در مجمع عمومی نیز با بقیه متحد است.
ایبرل همچنین خیلی زود از یک تابستان دشوار عبور کرد. در ماجرای ویرتز و پرونده وولتماده، بایرن در نهایت بازنده بود؛ و در نتیجه، بیش از همه مدیر ورزشی زیر فشار افکار عمومی قرار گرفت.
در پرونده وولتماده، حتی به ایبرل نسبت داده شد که نام خانوادگی این ملیپوش را «عجیب» خوانده است. کسانی که با نیت خیر نگاه میکردند، اما دریافتند منظور او صرفاً این بوده که صحبت درباره بازیکنان و صدا زدنشان فقط با نام خانوادگی را عجیب میداند. اینها ظرایفی است که بیرون از مونیخ یا اصلاً جنجالی نمیشود یا به آن توجه کمی میشود؛ اما در کیهان داغ بایرن، هر جزئیاتی اهمیت دارد و گاهی به نتایج عجیبی میانجامد.
واقعیت این است: ایبرل در سال ۲۰۲۵ بهخوبی فهمید که مونشنگلادباخ و لایپزیش، مونیخ نیستند، و کار کردن زیر سایه هوینس انرژی بیشتری میطلبد. تا اینجای کار، او به قول خودش در برابر حملات، «مردانه» ایستادگی کرده است. شاید سال آینده، یک بار هم خودش را تحسین کند.
