یادداشت : رئال مادرید؛جنتلمن باش!
اظهارات زین‌الدین زیدان درباره گرت بیل قابل توجه بود اما نباید ما را شگفت‌زده کند. اسطوره‌های رئال مادرید بارها با دل شکستگی از این تیم جدا شده‌اند و شاید ستاره ولزی آخرین مورد از کسانی نباشد که از در پشتی سانتیاگو برنابئو راه خروج را در پیش می‌گیرند.
به گزارش ورزش سه ، مربی فرانسوی گفت بیل هر چه زودتر از باشگاه برود، برای همه بهتر است و این پایان جنگ سردی بود که میان بیل و رئال مادرید رخ داد. اینها حرف‌های حیرت‌آوری است اگر اثرگذاری کلی بیل در رئال در نظر گرفته شود هر چند باشگاه به این نتیجه رسیده باشد که زمان رفتن بیل است.
او وقتی برای رئال بازی کرده و درخشیده، آمار خیلی خوبی بر جا گذاشته، در 231 بازی 102 گل و 65 پاس گل. مهم‌تر از این آمار اینکه بیل در بزرگترین بازی‌ها برای رئال مفید واقع شده از جمله چهار فینال لیگ قهرمانان. در سال 2014 با ضربه سر او، رئال در وقت اضافه از اتلتیکو پیش افتاد بعد از آنکه در فینال جام حذفی اسپانیا یک گل استثنایی به بارسلونا زده بود. در سال 2016 بیل زمینه‌ساز گل سرخیو راموس در تساوی یک بر یک بود و در ضربات پنالتی از عهده ضربه خودش برآمد. مصدومیت اجازه نداد در فینال سال 2017 مقابل یوونتوس در ترکیب اصلی باشد اما به‌عنوان بازیکن جانشین به میدان آمد و در فینال سال قبل مقابل لیورپول در دقیقه 61 به بازی آمد در حالی که مسابقه یک بر یک مساوی بود و دو گل زد که یکی از آنها شاید زیباترین گل تاریخ فینال لیگ قهرمانان با قیچی برگردان بود.
البته او فراز و نشیب زیادی داشته و منتقدان روی نقاط ضعفش دست گذاشته‌اند. او در انطباق با زبان و فرهنگ اسپانیایی مشکل داشته و یک بار از حضور در میهمانی شام تیم به خاطر اینکه می‌خواسته زمان خوابش به هم نخورد، طفره رفته. هواداران، سرخیو راموس را نماد تعصب و عرق به تیم می‌دانند و سردمزاجی بیل را نمی‌پسندند و مصدومیت‌های مداوم این بازیکن 30 ساله هم باعث شده غیرقابل اعتماد جلوه کند.
اما همه اینها دلیلی برای اینگونه حمله کردن به بیل نمی‌شود با توجه به خدماتی که برای تیم داشته. تنها بیل نیست که با چنین رفتاری در رئال روبه‌رو می‌شود تا جایی که چنین رفتاری در زمان جدایی بهترین بازیکنان رئال، به سنت این باشگاه تبدیل شده است.
ایکر کاسیاس در سال 2015 با چشمانی اشکبار جدایی‌اش را اعلام کرد در حالی که در کنفرانس خبری هیچ کس از طرف باشگاه نبود.
والدین او، فلورنتینو پرز را مقصر جدایی پسرشان دانستند و گفتند کاش به جای پورتو به بارسلونا می‌رفت «چون آنها جنتلمن هستند». کاسیاس در 9 سالگی به آکادمی رئال رفت و 16 سال برای تیم اول باشگاه درخشید اما در طول این دوران با ژوزه مورینیو درگیری پیدا کرد و برخی از هواداران به او لقب جاسوس دادند.
حتی کریستیانو رونالدو، بهترین بازیکن تاریخ رئال، بارها از سوی هواداران هو شد و به نظر می‌رسید مدت‌ها با پرز درگیر است قبل از اینکه در سال 2018 به یوونتوس برود.
دیوید بکام در آخرین فصل حضورش در رئال بارها از سوی فابیو کاپلو کنار گذاشته شد و مربی ایتالیایی گفت هرگز از او استفاده نمی‌کند هر چند بعدا مجبور شد. حتی رائول گونزالس افسانه‌ای به تلخی از رئال رفت چون هواداران او را هو می‌کردند به خاطر اینکه مثل گذشته نبود. او غریبانه مجبور به ترک تیمی شد که می‌خواست در آن بازنشسته شود. ستاره‌های دیگر مثل آلفردو دی استفانو و خود زیدان هم طعم این نامهربانی‌ها را چشیده‌اند.
علاوه بر درگیری با رییس باشگاه، بخشی از این برخورد به خاطر آن بوده که سال‌های طولانی در تیم موفق بوده‌اند. بازیکنان می‌آیند و می‌روند اما باشگاه به موفقیت ادامه می‌دهد. هر کس که به نظر می‌رسد بزرگتر از باشگاه شده باید اندازه‌اش تنظیم شود. علاوه بر آن در تیمی که در طول دو دهه گذشته بارها کادر فنی و بازیکنانش تغییر کرده‌اند، همه چیز یک بار مصرف و دورانداختنی است.
دوران کهکشانی هم عامل دیگری بوده چون این تصور وجود داشته که هر بار ستاره‌ای می‌رود باید یکی دیگر جایش را بگیرد و این یعنی برای هواداران اهمیت زیادی ندارد که از مردان کلیدی‌شان به اندازه کافی تقدیر و تحسین به عمل آید.
رئال مادرید به‌عنوان یک باشگاه، غرور خدشه‌ناپذیری دارد، از یک طرف باعث می‌شود خاص باشد و از طرف دیگر در موقعیت منحصر به فردی قرار می‌گیرد که هیچ تیم دیگری تجربه‌اش را ندارد. بیل آخرین کسی است که با چنین رفتاری مواجه می‌شود، سال‌ها می‌گذرد و شاید بعدها که به عقب برگردند و رفتارشان را مرور کنند، پشیمان شوند که کاش با او رفتار بهتری داشتند.
منبع :ایران ورزشی
گزارش خطا
کاربر گرامی ،
به منظور بررسی بهتر و دقیق تر مشکل مورد نظر، فرم زیر را تکمیل نمایید.
