علیرضا جهانبخش یکی از معدود بازیکنان خارجی در لیگ هلند است که توانسته همراه کشورش در جام جهانی حاضر باشد. پایگاه اینترنتی NOS هلند به همین منظور با بازیکن ایرانی نایمخن به گفت‌وگو نشست.
چه کسی از تو مراقبت می‌کند؟چه کسی برایت غذا درست می‌کند؟ این‌ها سوالاتی است که معمولا مادرها وقتی فرزندشان برای مدتی از آنها دور خواهد شد، می‌پرسند. این سوال‌ها برای علیرضا جهانبخش در 15 سالگی پرسیده شد جایی که او قزوین را ترک کرد. او روستای کوچکی در قزوین را ترک کرد و به تهران آمد و فقط سه ساعت از مادرش دور بود. او درباره آن دوران می‌گوید: مادرم خیلی ناراحت بود. او به من می‌گفت اگر امکان دارد چند سال بعد این کار را ادامه دهم اما من تصمیمم را گرفته بودم و می‌خواستم فوتبالم را ادامه دهم.
علیرضا جهانبخش سپس فوتبالش را در تیم داماش گیلان ادامه داد. او فوتبال را از آکادمی این باشگاه آغاز کرد. جهانبخش می‌گوید دلم برای شهرم تنگ شده بود. به همین خاطر در سال اول نتوانستم عملکرد خوبی داشته باشم. اما رفته رفته توانستم خودم را در تیم جا بیندازم. من در آکادمی داماش مربیان خوبی داشتم که به من کمک زیادی کردند تا بتوانم در فوتبال پیشرفت کنم.
پدر و مادر علیرضا جهانبخش سه ماه پیش برای دیدن فرزندشان به هلند آمدند و بازی فرزندشان را تماشا کردند.
مهاجم جوان ایرانی درباره دیدن والدینش در هلند می‌گوید: وقتی که هواداران نایمخن اسم من را در ورزشگاه صدا می‌زدند والدینم خیلی لذت بردند. مادرم از دیدن این صحنه که هواداران یک تیم خارجی اسم من را صدا می‌زدند بسیار خوشحال شد اما می‌دانم که این اتفاقات در فوتبال هلند طبیعی است.
علیرضا جهانبخش هنوز خیلی زود می‌داند که بخواهد از خودش تعریف و تمجید کند. او هیچگاه قبول نمی‌کند که یک بازیکن ستاره است: "تازه اول راه هستم و خیلی بهتر از این‌ها خواهم شد. هنوز به افتخار خاصی دست نیافتم که بتوانم به آن افتخار کنم. اکنون خیلی برای من زود است."
مهاجم جوان ایرانی در پایان درباره حضور در جام جهانی گفت: ما مربی بسیار خوبی داریم که توانسته با تجربه خودش و دانش بالا به سبب کار در تیم‌های بزرگی چون رئال مادرید و منچستریونایتد کمک زیادی به ما کند. ایران شانس بالایی برای صعود از گروهش در جام جهانی به همراه آرژانتین دارد. البته بوسنی و هرزگوین و نیجریه نیز حریفان خوبی هستند و تقریبا فوتبال هم‌سطحی با ما دارند.