کد خبر : 1355463 | 15 شهریور 1395 ساعت 13:04 | 43.1K بازدید | 9 دیدگاه

باقیمانده از بازی ایران و قطر

واکاوی گل‌های ایران؛ تدبیر یا خوش‌شانسی؟

ایران پس از 90 دقیقه تساوی، در اولین دقیقه وقت‌های اضافه و با اشتباه دروازه‌بان قطر توانست به گل اول خود دست پیدا کند، گلی که خیلی آن را از روی حادثه و بعضی‌ها هم برنامه‌ای حساب‌شده از سوی کی روش می‌دانند.

واکاوی گل‌های ایران؛ تدبیر یا خوش‌شانسی؟

به گزارش "ورزش سه"، ملی پوشان ایران در اولین دیدار در مرحله دوم مقدماتی جام جهانی برابر قطر به میدان رفتند و پس از 90 دقیقه تساوی در وقت‌های تلف‌شده دو بار توانستند گل زنی کنند تا سه امتیاز شیرین و البته یک برد حساس را نصیب تیم ملی کشورمان کنند.

گل اول ایران که در وقت‌های اضافه پایانی بازی به ثمر رسید و قفل بازی را برای کشورمان باز کرد نکته قابل‌توجهی در خود داشت و آن هم اینکه، دروازه‌بان قطری با اشتباهی مهلک همه نگاه‌ها را به خود جلب کرد، در این مطلب به بررسی این نکته می‌پردازیم که گل‌های ایران (مخصوصاً گل اول) از روی شانس به‌دست آمد؟ و به‌نوعی ایران تیمی خوش‌شانس بود؟ و یا تدبیری با چاشنی خوش‌اقبالی در بهترین موقع برای تیم ملی کشورمان نتیجه داد؟

 

اول، تغییر بازیکنان هجومی و سپس تغییر سیستم

طبیعتاً کی روش نیز به‌مانند هر مربی دیگری چند پلان برای بازی تیم ملی طراحی کرده بود تا در صورت نتیجه نگرفتن به تغییر آنها بپردازد، او با اولین تعویض خود دست به هجومی‌تر کردن تیم زد و سپس با نتیجه نگرفتن در 10 دقیقه پایانی سیستم تیم را تغییر داد. او با سیستم 1 – 3 – 2 – 4 بازی را آغاز کرد و با 2 – 4 – 4 این دیدار را به‌پایان رساند.

 


1 – 3 – 2 – 4 همچنان جواب نداد

در پلان ابتدایی کی روش، سردار آزمون در نوک حمله قرار داشت، مهدی طارمی و علیرضا جهانبخش در دو بال چپ و راست و اشکان دژاگه نیز به‌عنوان بازیکن پشت مهاجم به بازی پرداختند، در 22 دقیقه پایانی وحید امیری به میدان آمد، دژاگه از زمین خارج شد و مهدی طارمی پشت مهاجم اصلی حضور یافت.

 

2 – 4 – 4 بالاخره جواب داد

اما در ادامه و با نتیجه نگرفتن تیم ملی، در 10 دقیقه پایانی کی روش به‌کلی سیستم را تغییر داد، رضا قوچان نژاد در دقیقه 77 به‌جای طارمی به میدان آمد، کریم انصاری‌فرد نیز در دقیقه 83 به‌جای آزمون به میدان آمد تا دو مهاجم اصلی تیم ملی لقب بگیرند. در سیستم 2 – 4 – 4 کی روش، جهانبخش و امیری به‌عنوان دو هافبک کناری (که در هجوم‌ها و پرسینگ به دو مهاجم کمک می‌کنند) و آندو و عزت‌اللهی نیز به‌عنوان دو هافبک میانی قرار گرفتند. در این پلان تا پیش از به ثمر رسیدن گل، گوچی و جهانبخش دو موقعیت بسیار خوب برای ایران پدید آوردند که اولی توسط انصاری‌فرد و دومی توسط مدافع قطری از دست رفت.


گل اول – نیروهای تهاجمی محاصره می‌کنند

پیش از به ثمر رسیدن گل اول ایران، دو مهاجم میانی به همراه هافبک راست این دقایق (جهانبخش) محمد کاسولا، مدافع قطری را که صاحب توپ است محاصره می‌کنند و هافبک چپ (امیری) نیز کمی عقب‌تر از آنها به پوشش محاصره می‌پردازد، این در حالی است که دو هافبک میانی نیز به قطورتر شدن دیوار محاصره کمک می‌کنند تا کاسولا به این نتیجه برسد نمی‌تواند این توپ را رد کند و لاجرم آن را به دروازه‌بان می‌دهد.

 

 

خوش‌اقبالی در پی تدبیر

در این لحظه نیز حرکت امین لکومته همان خوش‌اقبالی بود که ایران در پی تدبیر خود می‌خواست و این اتفاق افتاد و اشتباه او توپ را به انصاری‌فرد رساند و پس‌ازآن با حرکت روبه‌جلو کریم و گوچی، درحالی‌که انصاری‌فرد می‌توانست پاس گل را به گوچی بدهد احمد یاسر پیش‌دستی می‌کند و این پاس را می‌دهد و درنتیجه استادیوم آزادی را منفجر می‌کند.

 

گل دوم – بازیکنان با تغییر سیستم کنار می‌آیند

اما در گل دوم نیز به‌گونه‌ای دیگر تغییر سیستم و بازیکنان کی روش به چشم می‌آید، کریم انصاری‌فرد که باید فاصله بین حمله و هافبک را پر کند کمی عقب‌تر می‌آید و توپ مرده‌ای را در هوا با ضربه سر و بالاتر از هافبک قطری به آندو می‌رساند و کاپیتان تیم ملی (که با چهار بازیکن شدن خط میانی می‌تواند کمتر به جنگندگی و بیشتر به بازی‌سازی فکر کند) خیلی سریع بال راست خود را با پاس قطری و بلند صاحب توپ می‌کند و جهانبخش نیز یکی از زیباترین گل‌های سال‌های اخیر را به ثمر می‌رساند.

 

شانس هم جزئی از فوتبال است

گل اول ایران در حالی به‌دست آمد که چاشنی شانس در آن مؤثر بود اما سه تعویض در خط حمله و حضور بازیکنی مانند انصاری‌فرد درحالی‌که مهدی ترابی جزئی از سیستم کی روش در این بازی نبود نشان داد حساب‌وکتابی در تعویض‌های ایران وجود داشت، البته همان‌طور که عنوان شد یک اشتباه از سوی حریف می‌توانست شانسی باشد که نصیب ایران شد تا به اهدافش برسد هرچند که باید بپذیریم اشتباه نیز جزئی از فوتبال است که استفاده از آن هیچ ایرادی ندارد.

 

علیرضا هاشمی شاد

دیدگاه‌ها