آنچلوتی Vs ناگلزمان؛ از گذشته، حال و آینده
کارلو آنچلوتی و جولین ناگلزمان اگر تلاش هم می‌کردند نمی‌توانستند بیش از این متفاوت باشند. آنچلوتی 57 ساله و مسن‌ترین مربیِ لیگ است و ناگلزمان تنها با 29 سال سن جوان‌ترین مربیِ حال حاضر بوندسلیگا به حساب می‌آید.
به گزارش "ورزش سه" و به نقل از آی‌اسپورت، آنچلوتی در جایگاه بازیکن و مربی پنج بار قهرمان جام باشگاه‌هایِ اروپا / چمپیونز لیگ شده و 20 سال در سطح اول اروپا مربیگری کرده و ناگلزمان به دلیل مصدومیت زانو در سطحی بالاتر از تیمِ زیر 19 ساله‌هایِ مونیخ 1860 بازی نکرده و تنها 8 ماه سابقه‌یِ مربیگری در هوفنهایم دارد.
و البته فراموش نکنیم که آنچلوتی پر ستاره‌‌ترین تیم آلمان را در اختیار دارد و ناگلزمان در نقطه‌یِ مقابل با تیمی متشکل از پدیده‌هایِ جوان و بازیکنان متوسطی که توسط تیم‌هایِ دیگر کنار گذاشته شدند کار می‌کند.
در آستانه‌یِ بازیِ امشب بایرن مونیخ و هوفنهایم، روزنامه‌یِ مونیخیِ آبندزایتونگ نوشت: «وقتی سال 1987 آنچلوتی از رم به میلان پیوست تا بخشی از تیمِ "جاودانه‌ها" شود، ناگلزمان پوشک پایش بود.»
با این حال با گذشت یک چهارم از فصل 2017-2016 فاصله‌یِ بایرن با هوفنهایم در صدر جدول تنها چهار امتیاز است و شاگردانِ ناگلزمان که با یک بازی کمتر از هرتا برلین در رده‌یِ چهارم قرار دارند، امشب در جدالی برای رسیدن به قله‌یِ فوتبال آلمان پا به آلیانتس آرنا می‌گذارند. این پیشرفتی فوق‌العاده چشمگیر برای هوفنهایم است، تیمی که ماهِ فوریه و قبل از سر کار آمدنِ پدیده‌یِ جوانی به نام ناگلزمان در قعر جدول و محکوم به سقوط بود.
دو سالی می‌شود که از ناگلزمان که متولدِ لندزبرگ است، به عنوان جدیدترین و درخشان‌ترین پدیده‌یِ دنیای مربیانِ آلمانی یاد می‌شود. خودِ بایرن سال 2015 تلاش کرد او را به عنوان مربیِ تیم جوانانش به خدمت بگیرد، پیشنهادی که از سویِ ناگلزمان رد شد. اما نکته‌ای که باعث تعجب شده رشد سریعِ ناگلزمان، بسیار سریع‌تر از آنچه پیش‌بینی است.
«ناگلزمان تیم بسیار خوبی از هوفنهایم ساخته. اونا با فشار و سرعت و شورِ بالایی بازی میکنن و اعتماد به نفس بالایی دارن.» این نظر آنچلوتی درباره‌یِ حریف امشب‌اش بود. کارلتو به شوخی اضافه کرد: «خیلی عجبیه که اون انقدر جوونه. این باعث میشه من خیلی پیر به نظر برسم.»
جدال بایرن و هوفنهایم اگر با پیروزیِ خانگیِ مردان آنچلوتی همراه نشود می‌تواند تبعاتی برای او داشته باشد. با اینکه پنج پیروزیِ پیاپی به هرگونه حرف از بحران پایان داده، اما نمایش‌هایِ بایرن، به خصوص در پیروزیِ 1-2 سه‌شنبه شب مقابل آیندهوون خیلی عادی بوده است. حسی که بایرنِ آنچلوتی دارد حسی از نیاز به یک درخشش انفرادی در هر بازی، یک بار از آرین روبن، یک بار از رابرت لواندوفسکی، یک بار از جاشوا کیمیش، است که تیم را از نمایشِ متوسطش یک سطح بالاتر بکشد. امتیاز از دست دادن احتمالی بایرن در بازی امشب، برای آن‌ها که هنوز به عنوان یک تیم نمایش‌هایی قانع‌کننده نداشته‌اند می‌تواند تمرکزی ناخواسته و انتقادی از رویکرد نه چندان سخت‌گیرانه‌یِ آنچلوتی ایجاد کند.
در نقطه‌یِ مقابل اما هوفنهایم با اتکا به ایده‌هایِ نویِ ناگلزمان، ایده‌هایی که مشخصا می‌تواند آینده‌یِ فوتبال آلمان را بسازد، پیش می‌رود. ناگلزمان درباره‌یِ بیزار بودنش از تکل می‌گوید: «تکل‌ها عاملی اتفاقی با خودشان دارند، توپ ممکن است به هر سو برود و داور ممکن است به نفع هر کدوم از دو تیم خطا بگیرد. من ترجیح میدم بازیکنانم با حرکت و جابجاییِ درست توپ را بگیرند، با پرس کردنِ حریف، با قطع کردن پاس‌ها.» برای ناگلزمان دقت بیشتر از سرعت در یک سوم دفاعی حریف اهمیت دارد. بیش از همه اما ناگلزمان عاملِ متحد و یک‌دست بودن را در تیمش ایجاد کرده، عاملی که در حال حاضر برای برخی از مربیان سطحِ اول فوتبال جهان چندان مهم نیست.
آنچلوتی از اینکه ناگلزمان گزینه‌یِ مربیگریِ بایرن در آینده‌یِ نه چندان دور است خبر دارد و با توجه به سابقه‌یِ علاقه‌یِ بایرن به مربیانی که شکستش می‌دهند، بهتر است تمام تلاشش برای بالاتر نرفتن این شعله را انجام دهد: «من فقط براش آروزی موفقیت دارم. در حال حاضر بهترین مربیان روی نیمکت بهترین تیم‌ها نشستن. امیدوارم برای اون هم این اتفاق 10 تا 15 سال دیگه بیفته.»
درخشش ناگلزمان در سطح اول فوتبال اروپا اما شاید خیلی زودتر از تخمینِ آنچلوتی شروع شود. او از تعیین هدفی برای این فصل سر باز می‌زند و می‌گوید بیشترین موفقیت ممکن را می‌خواهد. ناگلزمان در آستانه‌یِ سفر به آلیانتس آرنا هم پر از اعتماد به نفس است: «اگه با ترس پا به این بازی بذارید فلج میشید و نتیجه از قبل معلوم میشه. من از بازیکنام میخوام شجاع باشن و به تماشاگرانِ داخل استادیوم و پای تلویزیون نشون بدن ما قادر به چه کارهایی هستیم. اینکه این کارمون برای یک برد یا یک تساوی کافی باشد چیزیه که باید منتظر بمونیم و ببینیم.»
پنج پیروزیِ پیاپی بهترین فصل هوفنهایم در بوندسلیگا، از سالِ 2008 تا امروز که قهرمان نیم فصلِ اول، بالاتر از بایرنِ یورگن کلینزمن شدند، را رقم زده. این موفقیتِ البته موقتی به رهبریِ رالف راگنیک، کنار درخشش یورگن کلوپ با بوروسیا دورتموند، از منظر تاکتیکی تاثیری ماندگار بر فوتبال آلمان گذاشت. اما آنچلوتی با تمام تجربه‌اش، هنوز موفق نشده بایرن را به سطح عالی‌ای که پپ گواردیولا برده بود برساند.
قدرت هوفنهایم در ضد حمله‌ها می‌تواند امشب تهدیدی جدی برای بایرن باشد. شاگردان ناگلزمان امشب چیزی برای از دست دادن ندارند و با انگیزه‌ای بسیار بالا برای درخشیدن در صحنه‌ای بزرگ به زمین می‌روند. در مقابل بایرنی‌ها هنوز خستگی سفرِ سختِ وسط هفته به هلند را احساس خواهند کرد و برای همین می‌توانیم انتظار یک جدال نزدیک و جذاب را داشته باشیم.
گزارش خطا
کاربر گرامی ،
به منظور بررسی بهتر و دقیق تر مشکل مورد نظر، فرم زیر را تکمیل نمایید.
