آقای استیلی؛ با فدراسیون فوتبال بجنگ نه کی روش

به گزارش "ورزش سه"، درست در روزهایی که کادر فنی تیم امید به کمبود امکانات معترض و خواهان بهره گیری از امکانات ساختمان پک شد به جای مکاتبه با فدراسیون فوتبال و حتی دیدار با کی روش به تیم ملی حمله کرد و دستاورد این حمله هم جز تنش چیز دیگری نبود و در نهایت البته حمید استیلی بر تعامل با تیم ملی تاکید کرد و خواستار بازی دوستانه با شاگردان کارلوس کی روش شد.

حق تیم امید است همانند تیم ملی از بهترین امکانات استفاده کند و ساختمان پک متعلق به همه تیم های ملی است نه فقط تیم ملی. اما آیا این قطعیت وجود دارد که فدراسیون فوتبال ساختمان پک را به تیم امید و دیگر تیم های ملی نمی دهد؟ آیا درخواستی به صورت مکتوب از فدراسیون فوتبال برای استفاده از ساختمان پک شده و فدراسیون فوتبال هم در پاسخ گفته ساختمان پک تنها برای تیم ملی است؟ 

قطعا نه و تنها یک ذهنیت وجود دارد که ساختمان پک برای کارلوس کی روش است و او ساختمان پک را به دیگر تیم های ملی نمی دهد؟ همین ذهنیت که نشات گرفته از تصورات است کار را خراب می کند و بی خود و بی جهت سبب ایجاد تنش و درگیری می شود. اینطور گفته شد تیم ملی از روی عمد در هتل آکادمی که قبلا مورد استفاده تیم امید بوده اردو زده تا تیم امید نتواند در هتل آکادمی اسکان یابد و نتواند در زمین شماره یک تمرین کند! این در حالی است که تیم ملی در هتل آکادمی که چسبیده به زمین شماره دو کمپ است اردو زد تا برای تمرین راحت باشد و از سویی زمین شماره یک کمپ تیم های ملی بنا به گفته بهزاد آزاد، مدیر اجرایی تیم امید آماده میزبانی از امیدها بود اما کرانچار گفت بهتر است تیم امید در این زمین تمرین نکند چرا که کیفیت خوبی ندارد. 

ایراد اصلی از فدراسیون فوتبال است که در همه این سال ها نتوانسته چند زمین تمرین برای تیم های ملی مهیا کند. با وجود همه درآمدهای ارزی خوبی که داشته. در همه دنیا در زمینی که تیم ملی تمرین می کند دیگر تیم های ملی تمرین نمی کنند. تصور کنید در زمین شماره یک هم تیم ملی تمرین کند. هم تیم امید، هم تیم جوانان و هم تیم نوجوانان. از سویی به این ها تیم های بانوان را اضافه کنید. آیا دیگر چیزی از این زمین باقی می ماند؟ 

تیم ملی بعد از 8 سال صاحب یک زمین تمرین خوب شده و درست بعد از بهره برداری از زمین شماره دو کمپ تیم های ملی فدراسیون فوتبال زمین پژوهشگاه که پیش از این در اختیار تیم ملی بوده را برای امیدها در اختیار گرفت و البته خطاب به حمید استیلی در استفاده از ساختمان پک هم گفت: اولویت در استفاده از این ساختمان با تیم ملی است اما دیگر تیم های ملی هم درصورتی که برنامه اشان با تیم ملی تداخل نداشته باشد می توانند از پک استفاده کنند. 

کارلوس کی روش در راستای ایجاد امکانات برای تیم خود با فدراسیون فوتبال می جنگد و طبیعتا بهتر است  مربیان دیگر تیم ها به جای ایراد گرفتن از کارلوس کی روش همانند این مربی برای بهتر شدن شرایط تیم خود بجنگند. آنها با کارلوس کی روش مبارزه می کنند و کارلوس کی روش با آنها و در این بین فدراسیون فوتبال مدیریت می کند! در حالی که ایراد اصلی را باید به فدراسیون فوتبال گرفت. چرا همه تیم های ملی ما فقط باید یک زمین تمرین خوب داشته باشند؟ چرا ما نباید چند ساختمان مثل پک در تهران داشته باشیم؟ 

نه فقط تیم امید، بلکه تیم ملی هم با کمبود امکانات مواجه است. دو فیفا دی را از دست داده. ساختمان پک و زمین شماره دو هم بعد از 8 سال جنگیدن کی روش و در آستانه رفتن این مربی از تیم ملی برای او مهیا شده!

نکته مهم دیگر فاصله گرفتن مربیان باشگاهی و تیم ملی ما از کارلوس کی روش است. درست در همان روزهای بازی با بولیوی سه مربی در تمرینات تیم ملی حاضر شدند. حسین لطفی از مربیان قدیمی و سازنده فوتبال تهران. غلامرضا عنایتی که تازه وارد جرگه مربیان شده و مسعود مقیم مربی سابق تیم های ملی پایه. کی روش برای هیچ یک از این ها دعوتنامه نفرستاده بود اما با همه این ها به گرمی رفتار کرد. بهتر است مربیان تیم امید هم به جای انتقاد از کارلوس کی روش در رسانه ها به تمرین تیم ملی بروند و حتی اگر انتقادی دارند چشم در چشم کی روش به او بگویند. حاصل این رفتار یا متقاعد کردن کی روش است یا متقاعد شدن خویش. آنچه که مسلم است اگر استیلی به دفتر کی روش برود بین آنها دعوا و بزن بزن نخواهد شد.