ردای قهرمانی برازنده کدام تیم خواهد بود؟

به گزارش "ورزش سه" ، با سپری شدن 97 روز از پایان لیگ فصل گذشته، اکنون تنها یک روز  به شروع فصل جدید و مهیج لیگ برتر باقی مانده است، فصلی آمیخته با اتفاقات ریز و درشت، تیم ها از جای جایِ نقاط کشور، برای تحقق رویاهای خود به صف خواهند شد.

 پرده اول: رونمایی از لیگ جذاب نوزدهم

 پنجشنبه 31 مرداد که از راه رسد، ماجراجویی سمپاتیک و شورانگیز تیم های حاضر در نوزدهمین دوره ی «لیگ برتر» از سر ورق خواهد خورد. در این جاده پر تلاطم و سوزان که دانه دُرشت ها با عطش وصف ناپذیر چنگ خواهند زد بر اهداف شان، برای کر کردن گوش فلک، برای تعبیر رویاهای همان هایی که قیل و قال شان بر روی سکوها دسته ای را در زمین سر ذوق خواهد آورد، آنهایی که به رغم میل بی حصر به پیروزی، چه در زمین های بلعیده شده از مه و باران، چه در چمن های زرد و سوزان و چه در روزهای لغزنده، سقوط و خفقان آور خم به ابرو نمی آورند. هر چه که است، این حدیث شوق آور و گره خورده به «بیم و امید» در غروبِ دل انگیز تابستانی از نو دمیده می شود.

 پرده دوم: داعیه داران تمام عیار قهرمانی

پرسپولیسِ برانکو با چنگ زدن دَمادم به قهرمانی در 3 فصل گذشته به نخستین تیم تاریخ، برای رسیدن به این «مهم» در لیگ برتر بدل گشت، هتریک قهرمانی سرخ ها به آسانی در لیگ محقق نشد، جایی که تیم سپاهانِ قلعه نویی تنها با 2 شکست طعم فتح جام زرین را از کف رفته دید. بدین سان آمار طلایی پوشان از منظر کمترین تعداد شکست، از 17 قهرمان ادوار گذشته لیگ برتر (شامل 5 قهرمانی سپاهان) هم «سَرتر» بوده! از سویی استقلال با دژ مستحکم و با ثبات خطوط دفاعی با آمارِ چشمگیر تنها 13 گل خورده در حالی پشت سر دو رقیب دیرینه به رده سوم تکیه زدند که موفق شدند کمترین «گل خورده» تاریخ لیگ برتر را به ثبت برسانند. تراکتورِ به نظر بی رمق در هفته های پایانی فصل گذشته، بالاتر از تیم های سرخ آبی -از منظر تماشاگر- با دل بستن به بزرگترین حامی خود، آمار شگرف در هر بازی حداقل 46 هزار «هوادار» را بر روی سکوها بهره می برد.

 اگرچه نباید از تیم های جذابی همچون ذوب آهن علی منصوریان، پدیده یحیی گل محمدی و فولاد نسخه جواد نکونام به راحتی چشم پوشی کرد، اما مجموعاً می باید چهار تیم مطرح پرسپولیس، استقلال، سپاهان و تراکتور را مدعی اصلی جام دانست. یکی برای استمرار عنوان قهرمانی، دیگری درصدد پاره کردن نوار قهرمانی رقیب سنتی، زرد پوشان به عنوان پر افتخارترین تیم شهرستانی، برای یورش بردن به 6 مین جام و تراکتور با تکیه به هواداران، اینبار با ساختار حرفه ای شاید برای آغاز «امپراطوری» جدید در راه قهرمانی.

پرده سوم: بهره گیری احتمالی از تکنولوژی VAR

پس از کشاکش و جنجال های ریز و درشت در ادوار گذشته لیگ برتر در خصوص مسائل داوری و با مجهز شدن کشورهای نظیر کره جنوبی، عربستان، امارات، قطر و چین به سیستم کمک داور ویدئویی، به نظر سرانجام پالس های مثبت برای فوتبال ایران با اعلام تلویحی رئیس فدراسیون فوتبال در خصوص ورود این تکنولوژی در لیگ، بارقه های امید را برای برگزاری هرچه بهتر رقابت ها زنده کرد. اگر چه سوای چالشِ هزینه های پیش رو و به دلیل عدم زمان کافی و کمبود امکانات سخت افزاری عمده ورزشگاه ها برای فراهم اجزای اصلی این تکنولوژی نظیر تعبیه مناسبِ منطقه بررسی داور (RRA)، اپراتور پخش مجدد (PO) و اتاق کمک داور ویدئو (VOR) رونمایی از این تکنولوژی را حداقل تا نیم فصل به تعویق انداخته است.

با توجه به اعلام مقامات AFC برای استفاده احتمالی این تکنولوژی در مرحله نهایی این فصل لیگ قهرمانان آسیا و احتمالا در سال آینده از مراحل پایین تر، به نظر تجهیز و تعبیه «وی ای آر» امر حیاتی برای فوتبال ما تلقی خواهد شد.

پرده چهارم: جدال سبک ها با تئوریسین های بین المللی

رویارویی مغزهای وارداتی یکی دیگر از جاذبه های لیگِ پر التهاب ما تلقی می شود. به قول ضرب المثل معروف ایتالیایی "وقتی که بازی به ‌پایان می‌رسد، شاه و سربازان دوباره داخل یک جعبه قرار می‌گیرند". آندره آ استراماچونی تئوریسین خوش پوش، مقرراتی و پر جذبه به خوبی واقف است که حمایت یکپارچه سکوها در گرو موفقیت تیمش خواهد بود. واکنش خرده گیرانه این مربی خوش فکر، پس از عدم تحقق خریدهای درخواستی به مقامات باشگاه، بازتابنده همه چیز بود. او که هیچگاه در دربی بزرگ شهر میلان بازنده نبوده (2 برد و یک تساوی) .

از سویی گابریل کالدرون دمدمی مزاج آرژانتینی با فوتبالی تهاجمی مبتنی بر حفظ توپ و ارسال پاس های متعدد در زمین حریف، می آید خاطره خوش در غرب آسیا را دوباره در پرسپولیس تداعی کند. او که کماکان مُهر آخرین قهرمانی الاتحاد را در کارنامه خود می بیند، عنوانی که 14 سرمربی از سرتاسر دنیا طی 10 سال از تکرار آن عاجز ماندند، آخرین قربانی اسلاون بیلیچ!.

 کالدرون در الهلال عربستان همان کاری را با موفقیت به سرانجام رساند که قرار است در پرسپولیس به اتمام رساند، یعنی « تداومِ قهرمانی تیم از قبل قهرمان شده». سر آخر مصطفی دنیزلی، تیم های او همواره با ضرب آهنگ تهاجمی، شناور و لبالب از اعتماد بنفس در میدان حاضر بودن. احتمالا تراکتور او آمیخته به صلابت و نتیجه گیری خواهد بود.

پرده پنجم: ظهور استعدادهای جدید

با تمامی فقدان و کمبود امکانات پیش رو، همواره از دل لیگِ جوشان ما، استعدادهای جوان، مستعد و کم نام نشان فرصت عرض اندام در این وادی را پیدا می کنند تا خون تازه ای به رگ های فوتبال ما بدمند. «موفقیتی» که با تمامی کمبود امکانات پیش رو، در پس آن کوهی از استقامت، تمرین، سختکوشی و ممارست نهفته است. برخلاف نسخه های خارجی که بازیکن با زمین های سبز و زبر راهی سیستم مدرن فوتبال می شود، اینجا فقط وجودِ زمین های سنگلاخی هم کافیست برای نمایش خیل عظیم استعدادها.

فصل پیشین، اللهیار صیادمنش یکی از همان استعدادهای شگرفی بود که با غنیمت شمردن فرصت حضور در تیم استقلال و لیگ برتر با رنج سنی ایده آل پا به فوتبال اروپا نهاد. در سالهای اخیر ظهور از این دست استعداد از درون لیگ مان کم نبوده، استعدادهای جوانی که مهم ترین ثمره فوتبال ما محسوب می شوند. امید است در فصل پیش رو ستاره های جدیدی در لیگ رونمایی شوند.

سید امیر میرصالحی