اولین سکوی رانندگان فصل 2019 فرمول 1؛ کی و کجا؟

 

 

به گزارش "ورزش سه"، 15 راننده از بین رانندگان حاضر در فصل 2019 در طول دوران رانندگی خود در فرمول یک موفق شده‌اند روی سکو بروند. برای بعضی از رانندگان البته به نظر می‌رسد عمری از آن موقع گذشته. برای بعضی دیگر اما تنها چند هفته از روی سکو رفتنشان می‌گذرد. نگاهی به اولین سکوی رانندگان این فصل می‌اندازیم؛ از اولین مسابقه‌ی منجر به سکوی دو راننده تا روی سکو رفتن در صد و یکمین مسابقه‌ی راننده‌ای دیگر...

 

 

 

لوییس همیلتون

مسابقه در فرمول یک: اولین مسابقه

استرالیا 2007: سکوی دوم، مک‌لارن

 

در سال 2007 یک تازه‌وارد 22 ساله به نام لوییس همیلتون موفق شد در اولین مسابقه‌ی خود در فرمول یک برای مک‌لارن شگفتی بیافریند. او در استرالیا که مسابقه‌ی افتتاحیه فصل بود در تمرین اول سریع‌ترین راننده بود، حتی سریع‌تر از هم‌تیمی‌اش فرناندو آلونسو. آلونسو مسابقه را از ردیف اول آغاز کرد و همیلتون از رده‌ی چهارم، اما همیلتون موفق شد در پیچ اول از هم‌تیمی اسپانیایی خود سبقت بگیرد و تا آخرین پیت‌استاپ که آلونسو موفق به آندرکات کردنش شد، پیشتاز مسابقه باشد.

این یک ورود عالی به فرمول یک بود و نشانه‌ای از آینده‌ی درخشان پیش رو؛ همیلتون هشت مسابقه‌ی بعدی را نیز روی سکو تمام کرد و در کانادا و آمریکا اول شد. در این مدت او موفق شد آلونسو را نیز پشت سر خود نگه دارد و یکی از داغ‌ترین رقابت‌های درون‌تیمی سال‌های اخیر فرمول یک را شکل دهد. آنها فصل را با امتیازی یکسان و تنها یک امتیاز کمتر از قهرمان آن سال کیمی رایکونن به پایان رساندند.

 

 

 

 

 

والتری بوتاس

مسابقه در فرمول یک: بیست و هفتمین مسابقه

اتریش 2014: سکوی سوم، ویلیامز

 

آغاز دوران جدید ماشین‌های هایبریدی، فرمول یک را پس از یازده سال در 2014 به پیست اسپیلبرگ اتریش آورده بود و والتری بوتاس راننده‌ی ویلیامز موفق شد قدرت موتور FW36 این تیم را با دوم شدن در تایمگیری به رخ دیگر تیم‌ها بکشد. بوتاس در مسابقه عقب‌تر از هم‌تیمی‌اش فیلیپه ماسا پیش می‌رفت اما با از بین رفتن لاستیک‌‌های عقب ماشین، ماسا مجبور به پیت‌استاپ زودهنگام شد و پیشتازی را تقدیم نیکو رزبرگ از مرسدس کرد. بوتاس تلاش کرد تا چندان از رزبرگ عقب نیافتد، اما توسط دیگر ماشین مرسدس به رانندگی لوییس همیلتون آندرکات شد. اما او توانست با سوم شدن در این مسابقه، نه ثانیه جلوتر از هم‌تیمی باتجربه‌اش ماسا، حسابی خودی نشان داده و سربلند روی سکوی سوم مسابقه بایستد.

 

 

 

 

 

سباستین وتل

مسابقه در فرمول یک: بیست و دومین مسابقه

ایتالیا 2008 : سکوی اول، توروروسو

 

در مسابقات فرمول یک گاهی بارش باران بر جذابیت مسابقه می‌افزاید و رانندگی در باران هم کار هر راننده‌ای نیست... گرند پری ایتالیا در سال 2008 یکی از مسابقاتی بود که باران در آن شرشر می‌بارید... ‌‌توروروسو در تمام طول فصل در تایم‌گیری‌ها رده‌ای بهتر از ششم نیاورده بود، با این حال سباستین وتل 21 ساله با انتخاب لاستیک‌های extreme-wet به جای لاستیک‌های استاندارد مخصوص پیست بارانی، موفق شد رقبای باتجربه‌تر را پشت سر گذاشته و با سرسره‌بازی در پیست مونزا یک پل‌پوزیشن غافلگیرکننده را کسب کند.

هیچکس اما فکر نمی‌کرد که سب بتواند پیشتازی خود را در روز مسابقه حفظ کند. مسابقه‌ی مونزا در زیر باران و با حضور ماشین ایمنی در پیست آغاز شد، وتل طوفان به پا کرد و اولین پیروزی خود و توروروسو را در فرمول یک به دست آورد. او جلوتر از هیکی کووالینن از مک‌لارن و رابرت کوبیتسا از بی‌ام‌و ساوبر از خط پایان گذشت.

 

 

 

 

 

چارلز لکلرک

مسابقه در فرمول یک: بیست و سومین مسابقه

بحرین 2019: سوم، فراری

 

مسابقه‌ی اول فصل 2019 در استرالیا برای فراری، که در تست‌های پیش فصل بسیار درخشان ظاهر شده بود، و راننده‌ی جوان و تازه به این تیم پیوسته‌شان چارلز لکلرک یک ناامیدی بزرگ بود. او در استرالیا پنجم شد. اما لکلرک در بحرین توانست اولین پل‌پوزیشن خود را به دست بیاورد. ماشین‌های قرمز فراری در استارت مسابقه پیشتاز بودند اما لکلرک در اولین دور لیدری مسابقه را به هم‌تیمی خود وتل واگذار کرد و همیلتون هم موفق شد که از او سبقت بگیرد. در دور ششم اما لکلرک موفق شد که پس از اسپین شدن وتل و پشت سر گذاشتن همیلتون پیشتازی مسابقه را پس بگیرد. برای تیم فراری اما بدشانسی‌های بیشتری در راه بود؛ تنها ده دور مانده به پایان مسابقه لکلرک خبر از مشکلی در موتور ماشینش داد و دچار افت سرعت شد تا خیلی زود همیلتون و بوتاس بتوانند به راحتی از او عبور کنند. اگر ماشین ایمنی به مسابقه نمی‌آمد لکلرک سکو را هم از دست می‌داد. این اولین سکوی چارلز لکلرک در مسابقات فرمول یک بود اما در واقع بحرین با کمی شانس بیشتر باید اولین پیروزی لکلرک نام می‌گرفت.

 

 

 

 

مکس ورشتپن

مسابقه در فرمول یک: بیست و چهارمین مسابقه

اسپانیا 2016: سکوی اول، ردبول

 

به نظر می‌رسید که در گرند پری اسپانیا در سال 2016 مرسدس با پیشتازی نیکو رزبرگ و لوییس همیلتون یک و دو خواهد کرد، اما این دو در گرماگرم رقابت با هم برخورد کردند! مکس ورشتپن درست پشت سر دو ماشین مرسدس قرار داشت و اولین مسابقه‌اش برای تیم ردبول را تجربه می‌کرد، او پیش‌تر از تیم توروروسو به ردبول فراخوانده شده بود و جایش را با دنیل کیویات عوض کرده بود. ورشتپن استراتژی دو استاپه را در پیش گرفت تا بتواند کیمی رایکونن راننده‌ی فراری، که سابقه‌ی مسابقه دادن با پدر مکس را نیز داشت، پشت سر خود نگه دارد. ورشتپن با 0.610 ثانیه اختلاف از رایکونن به عنوان اولین ماشین از خط پایان مسابقه رد شد. او اولین راننده‌ی هلندی بود که موفق شد در مسابقات فرمول یک به پیروزی دست یابد. ورشتپن همچنین با این برد، با 18 سال و 227 روز نامش را به عنوان جوانترین راننده‌ی برنده‌ی یک گرند پری در تاریخ ثبت کرد.

 

 

 

 

کارلوس ساینز

مسابقه در فرمول یک: صد و یکمین مسابقه

برزیل 2019: سوم، مک‌لارن

 

کارلوس ساینز اسپانیایی در واقع یکی از سه راننده‌ی حاضر در مراسم پایانی روی سکو رفتن در برزیل نبود، چرا که لوییس همیلتون به عنوان ماشین سوم از خط پایان مسابقه‌ی برزیل گذشته بود. اما ساعت‌ها پس از پایان مسابقه، با تعلق گرفتن پنالتی 5 ثانیه‌ای به همیلتون به دلیل برخورد با الکس آلبون، ساینز در جایگاه سوم قرار گرفت. برای مک‌لارن نیز این پایان انتظاری بیش از 2000 روزه از آخرین روی سکو رفتن این تیم بود. ساینز مسابقه را از رده‌ی بیستم آغاز کرد و خیلی زود از دو ماشین ویلیامز سبقت گرفت تا به دنبال پشت سر گذاشتن ریسینگ‌پوینت‌ها و رنوها باشد. با آمدن دو ماشین ایمنی به پیست و خارج شدن بوتاس و پس از او دو ماشین فراری از مسابقه، ساینز با نمایشی بی‌نقص و کامل توانست به عنوان ماشین چهارم از خط بگذرد و در پایان به لطف تصمیم استواردها در مورد همیلتون، سکوی سوم را از آن خود کرد.

 

 

 

 

پیر گسلی

مسابقه در فرمول یک: چهل و ششمین مسابقه

برزیل 2019: سکوی دوم، توروروسو

 

راننده‌ی توروروسو پیر گسلی تا قبل از این مسابقه فصل چندان خوبی را سپری نمی‌کرد. او در پی نتایج نه چندان قابل قبولش در نیم فصل از تیم ردبول به تورورسو تبعید شده بود. اما او سرش را بالا گرفت و گرند پری برزیل را از رده‌ی ششم استارت زد و توانست پس از کنار رفتن بوتاس از مسابقه با نقص فنی، تصادف دو فراری و خارج شدنشان از مسابقه و برخورد همیلتون و آلبون با هم، خود را به رده‌ی دوم برساند. اما اینجا بود که لحظاتی خاطره‌انگیز و به یادماندنی در برزیل رقم خورد... او در دور آخر با همیلتون بر سر رده‌ی دوم جانانه جنگید و توانست پیش از او از خط پایان بگذرد و با 0.062 ثانیه اختلاف سکوی دوم را از آن خود کند. پیروزی بزرگی برای گسلی و هوندا که هر دو  این اواخر در فرمول یک روزهای سختی را از سر گذرانده بودند.

 

 

 

 

دنیل کیویات

مسابقه در فرمول یک: بیست و هشتمین مسابقه

مجارستان 2015: سکوی دوم، ردبول

 

اولین سکوی دنیل کیویات در فرمول یک زیر سایه‌ی مرگ دردناک جولز بیانکی راننده‌ی جوان فرانسوی پس از یک سال کما کسب شد. گرند پری مجارستان با یک دقیقه سکوت رانندگان در سوگ بیانکی که تنها یک هفته قبل درگذشته بود و ادای احترام تماشاگران به او و خانواده‌اش آغاز شد. در این مسابقه‌ی پر حادثه وتل اول شد و پس او کیویات که مسابقه را از رده‌ی هفتم آغاز کرده بود، در کمال ناباوری با وجود ده ثانیه پنالتی در رده‌ی دوم قرار گرفت. وتل در رادیوی آخر مسابقه‌ی خود خطاب به بیانکی به فرانسه گفت: " ممنون جولز. این پیروزی برای توست." او به انگلیسی اضافه کرد: " تو همیشه در قلب ما خواهی بود. ما می‌دانیم که دیر یا زود تو به این تیم می‌آمدی."

کیویات نیز روی سکو با بالا گرفتن جام خود به سمت آسمان اولین سکوی خود را به بیانکی تقدیم کرد.

 

 

 

 

دنیل ریکاردو

مسابقه در فرمول یک: پنجاه و پنجمین مسابقه

اسپانیا 2014: سکوی سوم، ردبول

 

دنیل ریکاردوی استرالیایی در سال 2014 از تیم تورورروسو به تیم ردبول ارتقا پیدا کرد، اما فصل برای او خوب شروع نشد و در گرندپری خانگی خود در استرالیا دیسکوالیفه شد و در مالزی هم نتوانست از خط پایان بگذرد و مسابقه را به پایان برساند. بعد نوبت به اسپانیا رسید، جایی که او در تایم‌گیری سوم شد اما در همان استارت والتری بوتاس از ویلیامز توانست از ریکاردو سبقت بگیرد تا کسب سکو برای دنیل بعید به نظر برسد. اما ردبول استراتژی آندرکات کردن بوتاس را در پیش گرفت و وقتی این راننده‌ی فنلاندی برای تعویض لاستیک رفت، خیلی بعد از ریکاردو که با موفقیت لاستیک‌هایش را مدیریت کرده بود، به پیست بازگشت. ریکاردو دراین مسابقه سوم شد. البته در واقع این دومین باری بود که او روی سکو می‌رفت؛ اولین سکویش مربوط می‌شد به مسابقه‌ی ملبورن و ردصلاحیت و حذف نتیجه‌اش که به آن اشاره شد. ریکاردو در گرندپری استرالیا دوم شده بود اما به دلیل تخلف در سیستم جریان سوخت‌رسانی ماشین که پس از مسابقه بررسی و اعلام شد، او از مسابقه حذف شد و امتیاز و سکوی دومش را از دست داد.

 

 

 

 

 

سرجیو پرز

مسابقه در فرمول یک: نوزدهمین مسابقه

مالزی 2012: سکوی دوم، ساوبر

 

سرجیو پرز می‌توانست یک برد غافلگیرکننده را در گرندپری 2012 مالزی برای ساوبر کسب کند. این مسابقه تا این حد غیرقابل پیشبینی بود! بارش شدید باران در همان ابتدای کار همه چیز را متوقف کرد تا راننده‌ی فراری فرناندو آلونسو در ری‌استارت مسابقه پیشتاز شود، پرز هم که بر خلاف دیگر رقبا که با لاستیک‌های intermediate به پیست آمده بودند، لاستیک wet را انتخاب کرده بود، توانست پشت سر آلونسو در رده‌ی دوم قرار بگیرد. ردبول و مک‌لارن که گمان می‌رفت شانس بیشتری برای بردن این مسابقه داشته باشند برای رسیدن به سرعت ایده‌آل در پیست خیس سپانگ با دردسر روبه‌رو شدند تا این مسابقه تا لحظه‌ی آخر نبردی برای برد بین فراری و تیم مشتری و تقریبا خواهرخوانده‌شان ساوبر باشد. در دورهای پایانی پرز تقریبا موفق شده بود آلونسو را بگیرد اما اشتباه دیرهنگام او باعث شد تا سکوی اول از دست چکوی مکزیکی بپرد. اما به هر حال با توجه به مشکل سرعت موتورهای فراری در آن فصل، روی سکو رفتن پیروزی بزرگی برای تیم ساوبر بود. البته بردن گرندپری مالزی برای اسکودریا فراری و آلونسو هم به همان اندازه ارزشمند و شیرین بود.

 

 

 

 

لنس استرول

مسابقه در فرمول یک: هشتمین مسابقه

آذربایجان 2017: سوم، ویلیامز

 

پس از سه مسابقه با ویلیامز، لنس استرول در چهار گرند پری از مسابقه کنار رفته بود و تنها دو امتیاز کسب کرده بود. بعد نوبت به گرندپری 2017 آذربایجان رسید؛ جایی که آتش نبرد بین وتل و همیلتون حسابی داغ شد و یک ماشین ایمنی طولانی مدت هم به پیست آمد. استرول از رده‌ی هشتم مسابقه را آغاز کرد. با تصادف هر دو ماشین فورس ایندیا و همین‌طور کیمی رایکونن راننده‌ی فراری، وقتی در دور 23 مسابقه ری‌استارت شد، لنس استرول به رده‌ی سوم رسیده بود! دنیل ریکاردو خیلی زود از او سبقت گرفت اما با خارج شدن همیلتون و وتل از مسابقه استرول توانست به هر حال روی سکو برود. او شانس دوم شدن هم داشت اما والتری بوتاس راننده‌ی ویلیامز در آخرین دور مسابقه از او گذشت تا این پسر کانادایی در هشتمین مسابقه‌ی خود در فرمول یک روی سکوی سوم بایستد.

 

 

 

 

کیمی رایکونن

مسابقه در فرمول یک: هفدهمین مسابقه

استرالیا 2002: سکوی سوم، مک‌لارن

 

 

خیلی پیش‌تر در سال 2001 ساوبر استعداد کیمی رایکونن جوان را کشف کرد و فرمول یک هم حسابی از حضور این راننده‌ی با استعداد استقبال کرد. کیمی رایکونن در 2001 در جدول قهرمانی رانندگان دهم شد و به مک‌لارن رفت تا هم‌تیمی دیوید کولتارد شود. مسابقه‌ی افتتاحیه‌ی فصل در استرالیا در سال 2002 مسابقه‌ی تصادفات بود و 14 ماشین از دور رقابت خارج شدند. رایکونن در دور پنجم و پس از ری‌استارت مجدد مسابقه در رده‌ی یازدهم بود اما توانست تا دور دهم که بار دیگر ماشین ایمنی به پیست آمد خودش را به رده‌ی چهارم برساند. با از دور خارج شدن کولتارد، رایکونن به رده‌ی سوم رسید و توانست تا آخر مسابقه جایگاه خود را پشت سر مایکل شوماخر و خوان پابلو مونتویا حفظ کند و به اولین سکوی دوران رانندگی خود در فرمول یک برسد.

 

 

 

 

رومن گروژان

مسابقه در فرمول یک: یازدهمین مسابقه

بحرین 2012: سکوی سوم، لوتوس

 

رومن گروژان اولین فصل تمام وقت خودش در فرمول یک را با تصادف در گرند پری استرالیا شروع کرد. ولی در بحرین توانست برای دومین بار در تایم‌گیری هم‌تیمی خود کیمی رایکونن را شکست دهد. گروژان دراین مسابقه با سبقت‌های پیاپی توانست راه خود را تا رده‌ی سوم باز کند، هر چند کیمی رایکونن توانست از او سبقت بگیرد تا هر دو ماشین لوتوس پشت سر سباستین وتلِ ردبول از خط پایان بگذرند و روی سکو بروند. اولین سکوی گروژان همچنین اولین سکویی بود که توسط راننده‌های فرانسوی از زمان جین السی در سال 1998 کسب شد.

 

 

 

 

کوین مگنوسن

مسابقه در فرمول یک: اولین مسابقه

استرالیا 2014: سکوی دوم، مک‌لارن

 

در سال 2014 کوین مگنوسن به فرمول یک آمد و جایگزین سرجیو پرز در مک‌لارنی شد که در تست‌های پیش فصل بسیار قوی نشان داده بود. مگنوسن در مسابقه‌ی افتتاحیه در استرالیا در تایم‌گیری رده‌ی عالی چهارم را به دست آورد. در مسابقه لوییس همیلتون که پل‌پوزیشن داشت، با نقص فنی در موتور ماشینش مواجه شد و رده‌اش را از دست داد تا مگنوسن از فرصت استفاده کرده و خود را پشت سر دنیل ریکاردو که در رده‌ی دوم قرار داشت نگه دارد. نیکو رزبرگ اول شد و با حذف شدن نتیجه‌ی ریکاردو به دلیل تخلف در سیستم سوخت‌رسانی ماشین، کوین مگنوسن اولین راننده‌ی دانمارکی شد که توانسته در فرمول یک روی سکو برود. آن موقع کسی حدس نمی‌زد این آخرین سکوی کسب شده توسط مک‌لارن باشد تا پنج سال بعد و گرند پری برزیل که کارلوس ساینز با خوش‌شانسی روی سکو رفت.

 

 

 

 

رابرت کوبیتسا

مسابقه در فرمول یک: سومین مسابقه

ایتالیا 2006: سکوی سوم، ساوبر

 

کوبیتسا که در سال 2005 در مسابقات سری رنو حسابی حکمرانی کرده بود، در 2006 به عنوان راننده‌ی تست به ساوبر آمد. بعد از تصادف ژاک ویلنوو در گرند پری آلمان، کوبیتسا راننده‌ی اصلی ساوبر و اولین راننده‌ی لهستانی تاریخ فرمول یک شد. او در همان مسابقه‌ی اول هم‌تیمی‌اش را در تایم‌گیری شکست داد و دو مسابقه بعدتر در ایتالیا در تایم‌گیری ششم شد. در پایان دور اول در مونزا کوبیتسا خودش را به رده‌ی سوم رسانده بود. او تا پایان مسابقه رده‌ی سومش را حفظ کرد و توانست در سومین گرند پری خود به عنوان راننده‌ی فرمول یک، اولین سکوی خود را کسب کند. مایکل شوماخر اول شد و بعد از این مسابقه بازنشستگی خود را اعلام کرد که باعث شد توجه‌ها از موفقیت کوبیتسا دور شود. بعد از اینکه گرد و خاک خبر بازنشستگی شوماخر فرو نشست اما از کوبیتسا به عنوان استعدادی که می‌تواند به پای شوماخر برسد یاد شد... البته با اتفاقات بعدی و تصادف شدید کوبیتسا در مسابقات رالی که برای سال‌ها او را از مسابقه دادن محروم کرد، حالا تنها می‌توانیم در خیالاتمان به این فکر کنیم که اگر اوضاع جور دیگری برای این لهستانی بدشانس پیش رفته بود، الان نام او در تالار افتخارات فرمول یک چگونه ثبت شده بود...