یولیان ناگلزمان؛ مینی‌مورینیو از استاد پیشی گرفت

به گزارش "ورزش سه"، لایپزیش دیشب اولین دیدار خانگی تاریخ خود در مراحل حذفی چمپیونزلیگ را پشت سر می‌گذاشت ولی بازیکنان این تیم با چنان اعتماد به نفس و آرامشی بازی می‌کردند که تنها با نگاه کردن به بازی به هیچ وجه نمی‌شد چنین برداشتی کرد. درست برعکس، این تاتنهامی‌ها بودند که وحشت‌زده و منفعل به نظر می‌رسیدند و کاملا مشخص بود که از قدرت، سرعت و دقت حریف‌شان ترسیده‌اند.

تجربه شکست سنگین دیشب برای مورینیو بسیار سخت و دشوار بود. او کسی است که به خصوص به عنوان متخصص بازی‌های حذفی شناخته می‌شود، آقای خاص در مقابل مربی‌ای قرار داشت که اولین تجربه خود از حضور در چنین سطحی را تجربه می‌کرد. در گذشته روزنامه‌ها از ناگلزمان به عنوان مورینیوی کوچک یاد کرده بودند و اگر این تعبیر را بپذیریم بازی دیشب نشان داد که شاگرد حالا به وضوح استادش را پشت سر گذاشته و حالا دیگر از او برتر است.

شاگردان ناگلزمان در بازی رفت هم نشان داده بودند که نسبت به تاتنهام سازمان‌یافته‌تر، دقیق‌تر و فرصت‌طلب‌تر هستند. آنها در لندن 1-0 به پیروزی رسیده بودند و دیشب هم نشان دادند که قدرتی به مراتب بیشتر از تیم مورینیو دارند. لایپزیش در این فصل چند بار آرایش خود را تغییر داده ولی فلسفه اصلی‌اش دست نخورده باقی مانده. آنها با قدرت و با استفاده از نقشه‌های از پیش طراحی شده حمله می‌کنند. وقتی توپ را از دست می‌دهند با تمام وجود تلاش می‌کنند تا توپ را حداکثر ظرف هشت  ثانیه دوباره تصاحب کنند. رویکردی که مدیر ورزشی این باشگاه رالف رنگنیک به آن علاقه‌مند است و ناگلزمان هم با کمال میل از آن تبعیت می‌کند.

با اینحال، پیش از شروع این بازی خیلی‌ها امیدوار بودند که مورینیو در این بازی مهم که شاید بتوان از آن به عنوان مهمترین بازی فصل تاتنهام یاد کرد، شمه‌هایی از درخشش گذشته خود را به نمایش گذاشته و کاری کند که تاتنهامی‌ها با خلق یک معجزه از پس تیم آلمانی و مربی جوانش عبور کنند. اما هنوز از بازی ده دقیقه نگذشته بود که همه این تصورها نقش بر آب شد و شاگردان ناگلزمان اولین گل خود را وارد دروازه هوگو لوریس کردند.

تیمهای قبلی تاتنهام حتی در ضعیف‌ترین شرایط‌شان وقتی صاحب توپ بودند همیشه کاملا تهاجمی بازی می‌کردند ولی این تاتنهام به شدت منفعل است و این خصوصیت عجیب باعث می‌شود عده زیادی از کارشناسان معتقد باشند که مورینیو دیگر نمی‌تواند مثل سالهای گذشته تیم‌هایش را به سبک و سیاق مورینیو ساخته و پرداخته کند. تاتنهامی‌ها دیشب آنقدر بد بازی کردند که حتی به نظر می‌رسید شاید بازیکنان این تیم انگلیسی از قصد مایل نیستند آنچه مد نظر آقای خاص است را در زمین پیاده کنند.

عبور از خط میانی و خط دفاعی تاتنهام برای بازیکنان لایپزیش بسیار راحت بود. هیچکس فاصله بین خطوط را پوشش نمی‌داد و تاتنهامی‌ها برای قطع کردن پاسهای متعدد بازیکنان لایپزیش از حرکت رو به جلو به سمت بازیکنان حریف خودداری می‌کردند. تیم مورینیو در حمله هم بسیار ضعیف بود. البته شکی نیست که غیبت هری کین و سون هیونگ مین از این بابت تاثیر زیادی روی این تیم دارد ولی تاتنهامی‌ها دیشب هیچ برنامه‌ای برای شکستن خط دفاعی حریف نداشتند.

ناگلزمان با برنامه‌های تاکتیکی مدرن خود کاری کرده بود که نقشه‌های مورینیو قدیمی و خاک گرفته به نظر برسد. گویی مورینیو به دورانی از تاریخ فوتبال تعلق دارد که تلاش سریع برای بدست آوردن دوباره توپهای از دست رفته و بازی‌های فوق سریع در آن جایی نداشته. علاوه بر مسائل تاکتیکی به نظر می‌رسد ناگلزمان از نظر احساسی- عاطفی هم موفق شده بود از مورینیو پیشی بگیرد. ناگلزمان گفته بود که این روزها 30 درصد  موفقیت یک مربی تاکتیکی است و 70 درصد موفقیت او به توانایی‌اش برای برقراری ارتباط مناسب و درست با بازیکنانش برمی‌گردد. بازی دیشب نشان داد که ناگلزمان در برقراری ارتباط نزدیک و صمیمی با بازیکنان جوان تیمش که خیلی‌هایشان کمتر از بیست سال سن دارند به مراتب موفق‌تر از مورینیو در تاتنهام بوده است.

اما ناگلزمان، مینی مورینیوی سابق که حالا نگاه فوتبال اروپا را به خود معطوف کرده و از او به عنوان نماینده نسل جدید مربیان جوان اروپایی یاد می شود در کنار درخشش حرفه ای شخصیت جذابی هم دارد:

تفریح مورد علاقه: اسکیت، اسنوبورد، دوچرخه‌سواری کوهستان

ناگلزمان یکی از جذاب‌ترین مربیان جوان اروپا است که می‌تواند نماینده نسل جدیدی از مربیان پست‌مدرن در قاره سبز باشد. ناگلزمان شیفته تفریحات ورزشی است و از جمله ورزشهای مورد علاقه او می‌توان به اسکیت‌بورد، اسنوبورد، اسکی، پاراگلایدینگ، و دوچرخه‌سواری کوهستان اشاره کرد. ناگلزمان علاوه بر همه اینها در کلاسهای خلبانی شرکت می‌کند و قصد دارد گواهینامه خلبانی با هواپیماهای سبک را بدست بیاورد.

ناگلزمان می‌گوید:" وقتی برای ورزش کردن به دل طبیعت می‌روم مثلا برای اسنبورد یا دوچرخه‌سواری کوهستان واقعا لذت می‌رم. آنجا نه از موبایل خبری هست، نه از واتس اپ و نه از جلسه‌های طولانی. آنجا احساس آزادی می‌کنم و می‌توانم یک نفس راحت بکشم. نمی‌شود آدم فقط و فقط با فوتبال سر و کار داشته باشد.  فوتبال و فوتبال و فوتبال آدم را دیوانه می‌کند. ولی وقتی شما به جز فوتبال عاشق چیزهای دیگری هم هستید هر وقت وارد زمین چمن می‌شوید واقعا لذت می‌برید".

آینده مورد علاقه: کوه‌نوردی در کوه‌های آلپ

ناگلزمان به تمام معنا مرد خانواده است و می‌گوید آنچه مسیر زندگی‌اش را مشخص می‌کند خانواده او است. ناگلزمان همیشه به همسرش ورونا و پسرش ماکسیملین بیشتر از هر چیز دیگری در دنیا اهمیت می‌دهد و می‌‌گوید آنچه مسیر آینده‌اش را مشخص خواهد کرد بستگی به خواست خانواده‌اش هم خواهد داشت. ناگلزمان در یک مصاحبه وقتی از او درباره برنامه‌اش برای آینده می‌پرسند می‌گوید دوست دارد در کوه‌های آلپ به عنوان راهنمای کوه‌نوردی فعالیت کند.

ناگلزمان در یک مصاحبه درباره آینده‌اش گفت:" شاید تا 10 تا 12 سال آینده مربی‌گری کنم. آنوقت دیگر سنم به سن خوبی رسیده که می‌توان برایش برنامه‌ریزی کرد. البته منظورم این نیست که بازنشسته شوم و صبح تا شب در رختخواب بمانم. البته هیچکس نمی‌تواند برای زندگی شغلی‌اش برنامه‌ریزی دقیق کند. من دلم می‌خواهد جامهای قهرمانی بدست بیاورم و اگر تا 10 سال دیگر به این هدف نرسم، باز هم به مربی‌گری ادامه خواهم داد. اگر بعد از آن، مثلا بعد از 12 سال، تصمیم گرفتم بازنشسته شوم آنوقت خیلی دلم می‌خواهد به کوه‌های  آلپ بروم و راهنمای کوه‌نوردی بشوم".