کد خبر : 1765145 | 10 تیر 1400 ساعت 11:48 | 79K بازدید | 11 دیدگاه

ورژن‌های ارتقا‌یافته دو ستاره سرخپوش

ترابی - نوراللهی؛ مهره‌های قهرمانی پرسپولیس!

این همان ترابی و نوراللهی زمان کالدرون و حتی برانکو هستند؟

ترابی - نوراللهی؛ مهره‌های قهرمانی پرسپولیس!

به گزارش ورزش سه ، پرسپولیس با دو گل مهدی ترابی و یک گل احمد نوراللهی موفق شد گل گهر سیرجان را شکست دهد و همچنان در صدر جدول باقی بماند. سه گل از دو بازیکنی که نقش مهمی در پازل تاکتیکی یحیی گل محمدی دارند و حالا به بازیکنان بدون جانشین در ترکیب پرسپولیس تبدیل شده‌اند.

 

یکی از عوامل موفقیت یحیی گل‌محمدی در پرسپولیس توانایی او و کادر فنی‌اش در استفاده از قابلیت‌هایی از بازیکنانش است که قبلا توسط مربیان دیگر دیده نشده بود. یحیی که نیم‌فصل اول با کمبود مهاجم روبرو بود موفق شد با تعریف نقش‌های تاکتیکی جدید برای برخی بازیکنان، بالانس را در فاز هجومی تیمش ایجاد کند.

 

 

 

 

نمونه بارز این مدعا احمد نوراللهی، مهدی ترابی و امیدعالیشاه هستند. سه بازیکنی که نسبت به دوران حضور برانکو و کالدرون وظایف جدیدتری در قالب تاکتیک پرسپولیس به آنها سپرده شد و آنها نیز به خوبی از عهده آن برآمده‌اند.

 

احمد نوراللهی که بیشتر به عنوان یک هافبک دفاعی شناخته می‌شود توانسته در تیم یحیی به خوبی با اضافه شدن در فاز هجومی و حرکت در عرض منطقه دفاعی حریفان و ایجاد فضا برای خود بار هجومی پرسپولیس را افزایش دهد. او به خوبی برای چگونه اضافه شدن به خط حمله توجیه شده و به همین دلیل هر بار او در سمتی از زمین دیده می‌شود. به همین دلیل به خوبی هم به راست، هم به چپ و هم گهگاه در عمق خود را به یار صاحب توپ نزدیک می‌کند و اغلب هم با گرفتن توپ در فضای خالی پاس‌های سرعتی و بدون تاخیر می‌دهد.

 

 

غیبت او در بازی با مس رفسنجان نشان داد که او چه تاثیری در زیاد شدن زور پرسپولیس در خط حمله دارد. از طرفی نوراللهی نقش مهمی در گردش دادن به توپ و پخش آن در میانه میدان پرسپولیس دارد. نوراللهی درک بالایی از حرکت در فضاهای خالی و پیدا کردن بهترین منطقه برای اضافه شدن و توپ گرفتن در فاز هجومی پیدا کرده است و این باعث شده تا او را فقط در نقش یک هافبک دفاعی صرف نبینیم.

 

مهدی ترابی نیز به عنوان بازیکنی که تا کنون از پتانسیل‌هایش به خوبی و به طرز بهینه استفاده نشده در این فصل از خوب‌های پرسپولیس بوده و نقش موثری در تاکتیک تیمی یحیی دارد. او دیگر یک بازیکن کناری صرف نیست که بخواهد از سرعت خود برای جا گذاشتن مدافعان استفاده کند. یحیی به او آزادی عمل داده تا بیشتر از قبل به عمق بزند و از قابلیت او در قالب یک وینگر که به موقع جهت حرکتش را به صورت مورب از کناره‌ها به عمق عوض می‌کند استفاده کرده است.

 

 

ایراد بازی ترابی محدود شدن حرکاتش در منطقه خاص از زمین بود اما یحیی شناوری را به حرکات این بازیکن در زمین اضافه کرده است. ترابی در زمان حضور امیری در پست دفاع چپ نیز به درک متقابل بالایی با این بازیکن رسیده بود و همین باعث شده بود تا سمت چپ پرسپولیس در فاز هجومی موثرتر از سمت راست شود. قبل تر از آن نیز که آقایی فرصت و اجازه بیشتری برای نفوذ داشت، ترابی بازی هماهنگ با آقایی را به خوبی اجرا می‌کرد.

 

نوراللهی بازیسازی از عقب زمین را به بازی‌اش اضافه کرده و در پست هافبک دفاعی به درک بهتری از زمان‌بندی در اضافه شدن به کناره‌ها در هنگام دفاع و یا ماندن در میانه زمین رسیده است. از آن طرف ترابی نیز موثرتر از قبل در فاز دفاعی به کمک تیمش می‌آید و دیگر تنها یک بازیکن موثر در فاز هجومی نیست بلکه بهتر از قبل فضاهای خالی شده پشت سر هافبک‌های دفاعی و مدافع کناری خودی را می‌بیند و در درگیری‌ها نیز کمتر از قبل خطا می‌دهد.

 

 

نوراللهی و ترابی نقش مهمی در  ضرباهنگ حملات پرسپولیس را تنظیم می‌کنند. آنجایی که یحیی ضدحملات سریع می‌خواهد روی سرعت ترابی و دید خوب نوراللهی حساب ویژه باز می‌کند. نوراللهی احتمالا در اثر تمرینات تاکتیکی به این درک ویژه رسیده که چه موقع با گام‌های بلند خود به دل دفاع حریف بزند و چه موقع بازی را آرام کند و به دنبال باز شدن روزنه بگردد. نکته مهم دیگر بازی بدون توپ اوست که هر گاه در نزدیکی محوطه جریمه حریف توپ را پاس داده بلافاصله به عمق می‌زند که با این کار یک بازیکن مدافع حریف را به سمت خود می‌کشاند.

 

 

حرکاتی برای بازیکنی که پست اصلی‌اش ظاهرا یک هافبک دفاعی است اما همانند یک لیبروی کلاسیک عمل می‌کند. ترابی نیز کمتر از قبل در هنگام گرفتن توپ و به قصد ضدحمله از دریبل‌های ریسکی استفاده می‌کند و بهینه‌تر از قبل از تکنیک خود برای برداشتن بازیکن مستقیم بهره می‌برد. او به یک درک بهتر از زمان‌بندی جدا شدن از کناره‌ها و رفتن به عمق و یا برعکس رسیده و این موضوع نیز احتمالا با تمرینات تاکتیکی به دست آمده است.

 


نوراللهی تا کنون هفت گل برای پرسپولیس در این فصل لیگ برتر به ثمر رسانده که این آماری فوق العاده برای بازیکنی در پست اوست. جفاست که او را یک هافبک دفاعی صرف بدانیم و از آن طرف ترابی را همان بازیکنی که به محض گرفتن توپ بی‌محابا به سمت دروازه حریف می‌رفت. هر دو به یک شعور تاکتیکی بالاتر و گرفتن نقش‌های تاکتیکی فراتر از نقش‌های قبلی خود رسیده‌اند.

 

 

همین هم می‌شود که این دو ورژن ارتقا یافته‌ی نوراللهی و ترابی نیز دیروز به کمک یحیی گل محمدی آمدند تا در روزی که گل‌گهر انگیزه‌های جدی برای متوقف کردن پرسپولیس داشت و در دقایق زیادی از نیمه دوم قرمزها را تحت فشار شدید قرار داده بود، این تیم همچنان بدون نیاز به دنبال کردن نتیجه بازی سپاهان، در صدر جدول بماند. یکی با یک شوت زیبا که یادآور گل آندریاس برمه در جام جهانی ۱۹۹۰ به هلند بود و دیگری با یک شوت سرکش که برخوردش به دستان حقیقی نیز مانع از گل شدنش نشد.

 

 

دیدگاه‌ها