لیورپول نمی‌خواهد مثل تیمهای معمولی به نظر برسد
مشکل اخراج اشلوت: شعارِ هرگز تنها قدم نخواهی زد!
به گزارش ورزش سه، لیورپول این روزها در موقعیتی قرار گرفته که کمتر کسی تصور می‌کرد: تیمی که چند ماه پیش با آرنه اشلوت جشن قهرمانی گرفته بود، حالا زیر بار سنگین ۹ شکست در ۱۲ بازی و دو باخت تحقیرآمیز خانگی، در آستانه بحرانی عمیق ایستاده است. شکست 4-1 مقابل آیندهوون نمونه‌ای تلخ از وضعیت فعلی است. تیم در سه بازی اخیر ۱۰ گل خورده و فقط یک بار گل زده. چنین روزهای سیاهی در آنفیلد، معنایی فراتر از یک دوره افت ساده دارد.
با این وجود، هنوز موج اعتراضی جدی علیه اشلوت شکل نگرفته. حافظه هواداران کوتاه‌مدت نیست؛ هوادارانی که می‌دانند او تنها چند ماه پیش دومین قهرمانی لیگ از سال ۱۹۹۰ را برای باشگاه به ارمغان آورد. منطق آنها ساده است: لیورپول برای قهرمانی ساخته شده و مربی‌ای روی نیمکت دارد که همین کار را انجام داده است. انتقادهایی که می‌گویند اشلوت میراث کلوپ را برداشته و با همان تیم قهرمان شده، قانع‌کننده به نظر نمی‌رسد چون کلوپ با همین ترکیب نتوانسته بود برای بار دوم لیگ را ببرد.
اما واقعیت این است که لیورپول فاصله زیادی با استانداردهای قهرمانی دارد. تیم قرمزپوش حالا دوازدهم جدول است، هرچند فقط پنج امتیاز تا رتبه دوم فاصله دارد. فصل برای اکثر تیمها پر از بی‌ثباتی است و تنها آرسنال عملکردی یکنواخت داشته. خطر واقعی زمانی پدیدار می‌شود که فرم فعلی باعث شود لیورپول به منطقه خطر نزدیک شود. در حال حاضر فاصله لیورپول با رده سقوط تنها هفت امتیاز است.
سیاست FSG مالک لیورپول همواره این بوده که اگر تشخیص دهند راه برگشتی نیست، تصمیم سخت را می‌گیرند. اگر دوران کلوپ را فاکتور بگیریم آنها در شش سال سه مربی را اخراج کردند. اما اخراج اشلوت معنای دیگری دارد: تبدیل شدن لیورپول به باشگاهی مثل بقیه، باشگاهی که ارزش‌های تاریخی‌اش زیر سایه بحران کوتاه‌مدت رنگ می‌بازد.
این فصل البته یک عامل انسانی عمیق هم در گیر و دار هر تصمیمی تاثیر خواهد داشت: مرگ دردناک دیوگو ژوتا. اشلوت اولین مربی قهرمان تاریخ لیورپول است که نیم‌فصل بعد از بردن لیگ، با چنین تراژدی‌ای روبه‌رو شده. این حادثه توجیه نتایج نیست، اما در ارزیابی فصل باید جزئی جدانشدنی باشد. این فصلی است که همیشه با غیبت شماره ۲۰ به یاد آورده خواهد شد.
برنامه‌ریزی نقل‌وانتقالاتی هم حتما باید مورد توجه قرار بگیرد. نقل و انتقالات تابستانی، تیم را از یک اسکواد متعادل به ترکیبی ناپایدار رسانده؛ ترکیبی پُرستاره اما ترکیبی که انگار با هم جور در نمی‌آید و در خط حمله کند و سنگین است. ریچارد هیوز، مدیر ورزشی، فصل گذشته بارها گفت که انتخاب اشلوت یک شاهکار بود، اما شاید تصور نمی‌کرد که فصل بعد چنین پرتلاطم شود.
اشلوت می‌تواند اوضاع را برگرداند؟ شاید. اما اگر لیورپول او را کنار بگذارد، دیگر لیورپولِ متفاوت، لیورپولِ وفادار و صبور نیست. فقط یک باشگاه معمولی دیگر است. باشگاهی که همیشه به این شعار پز داده که هرگز تنها قدم نخواهی زد، نمی‌خواهد به این زودی‌ها مربی هلندی را رها کند که تنها قدم بزند. اما یک مساله دیگر هم هست؛ اگر نتایج اسف‌بار ادامه پیدا کند ممکن است لیورپول به طلسم منچستریونایتدِ دوران تن‌هاخ تبدیل شود. تقریبا مطمئنیم که این فصل برای لیورپول از دست رفته ولی در صورت اخراج نشدن اشلوت شاید اوضاع آنقدر خراب شود که تیم در چند فصل آینده هم نتواند قد علم کند.
