شیرتری: پدرم مربیام بود اما من با پارتیبازی لژیونر نشدم؛
روایت جالب از تقابل زنان ایرانی در پرتغال
ستاره والیبال زنان ایران بعد از مدتها سکوت، صحبتهای جالبی را درباره روزهای حضورش در آوس پرتغال مطرح کرده است.
به گزارش "ورزش سه" بعد از درخشش در باریج اسانس کاشان و پیکان تهران، نگین شیرتری ستاره 23 ساله و اصالتاً فومنی والیبال زنان ایران تصمیم گرفت تا برای ادامه دوران بازیاش، لژیونر شود و پیشنهاد باشگاه آوس پرتغال را پذیرفت تا در لیگ والیبال زنان پرتغال فعالیت والیبالی خود را دنبال کند.
او که این روزها به یک مهره ثابت و کلیدی در ترکیب آوس تبدیل شده، توانست به نخستین زن والیبالیست ایرانی تبدیل شود که در رقابتهای چلنجکاپ اروپا به میدان رفته است؛ به همین بهانه گفتگویی را با نگین شیرتری داشتهایم که در ادامه میخوانید:
* دوست دارم آنقدر خوب باشم که راه برای بقیه ایرانیها هم باز شود
اینجا شرایط خیلی خوبی دارم، با توجه به اینکه من اولین نفری بودم که به کشور پرتغال لژیونر شدم و بعد از من مونا محمودی و مهتاب رحمانی به این کشور لژیونر شدند و من از این مسئله خوشحال هستم؛ انشالله که سالهای آینده بازیکنان دیگری بتوانند لژیونر شوند و به کشورهای مختلف اروپایی بروند، ما تلاشمان را میکنیم. خودم شخصاً تلاش میکنم که به قدری خوب باشم که راه برای بقیه بازیکنان هم باز شود.
* دغدغه جز خوب تمرین کردن و بازی کردن ندارم
تیم ما پارسال ششم شد و مربی امسال جوانگرایی کرده و بازیکنان جوان و باتجربه را تلفیق کرده و میانگین سنیمان 23 سال است. بازیکنان برزیلی هم در ترکیبمان داریم، من از همه چیز اینجا راضی هستم، چون در اروپا همه چیز دقیق و منظم است و بازیکن دغدغهای جز اینکه بخواهد خوب تمرین کند و بازی کند، ندارد. برای پرداخت قراردادهایمان، سر موعد پولمان را میدهند و مشکلی از این بابت نداریم که بخواهیم بگوییم چه زمانی پولمان را میدهید. هیچ دغدغهای نداریم و همه چیز فراهم است.
* به آرزویم برای حضور در چلنجکاپ اروپا رسیدم
اینجا هفتهای دو روز بازی میکنیم که پشت سر هم انجام میشود. هفته آینده یک بازی دیگر داریم و به نیمفصل میرسیم و فکر میکنم 5-6 روزی استراحت خواهیم کرد؛ ما به مسابقات چلنجکاپ اروپا رفته بودیم که 2 بازی انجام دادیم که متاسفانه باختیم اما تجربه خیلی خوبی برای من بود که در همه این سالها دوست داشتم این تجربه را حس کنم و اولینبار این تجربه را حس کردم و تجربه بسیار خوبی برایم بود. چون با یکی از بهترین تیمهای فرانسه بازی کردیم و من واقعا از این بازی استفاده کردم. تیم ما تیم جوانی است اما خوب بازی کردیم و رفته رفته کنار هم هماهنگ میشویم، اولین سال برای من است که کنار بازیکنان پرتغالی و برزیلی بازی میکنم چون کار تیمی خوبی دارند.
* از بازی در کنار ستارگان برزیلی لذت میبرم
واقعا از وقتی به اینجا آمدهام تجربیات جدیدی را کسب کردهام و هر روز هم تجربه جدیدی را در تمرینات، مسابقات و کنار همبازیانم به دست میآورم؛ این شرایط را خیلی دوست دارم و از والیبال بازی کردن در اینجا (پرتغال) لذت میبرم چون سطح بالایی لیگ پرتغال دارد؛ چون بازیکنان برزیلی در اینجا شاغل هستند و همه میدانند که سطح والیبال برزیل در چه قوارهای است و از اینکه فرصت بازی در کنار برزیلیها را دارم، خوشحالم.
* مردم پرتغال برایم احترام خاصی قائل هستند
باشگاه آوس باشگاه خیلی خوبی است و من این باشگاه را خیلی دوست دارم؛ هواداران آوس و مردم پرتغال برای من احترام خیلی خاصی قائل هستند، به فرهنگ و حجاب من احترام میگذارند و متقابلاً من هم به آنها احترام میگذارم چون واقعا مردم خونگرمی هستند. باشگاه آوس هم کادرفنی خیلی خوبی دارد و همیشه به من کمک میکنند، اولین سال حضورم در پرتغال است و زمان میبرد تا با سیستم بازی پرتغالیها آشنا شوم چون با سیستم والیبال ایران متفاوت است.
* خوشحالم در چلنجکاپ پرچم ایران را بالا بردم
من اولین بازیکن ایرانی بودم که با حجاب اسلامی در رقابتهای چلنجکاپ اروپا شرکت کردم و واقعا برای من باعث افتخار است، چرا که تنها کسی بودم که به عنوان یک ایرانی در این مسابقات شرکت کردم و توانستم پرچم کشورم را بالا ببرم؛ آنجا که بازی میکردم، خیلیها برایشان سوال شده بود و درباره حجاب و اینکه من در این تورنمنت حضور دارم، سوالاتی را راجع به کشورم داشتند.
* اینکه در پرتغال با ایرانیها رقیب بودم، برایم جذاب بود
در مورد تیم بواویشتا که مهتاب رحمانی و مونا محمودی در آن حضور دارند، ما با آنها بازی کردیم و 3-2 بردیم و مهتاب و مونا خیلی خوب بازی کردند و من حس خوبی به این قضیه داشتم، چرا که 2 والیبالیست ایرانی در کشور پرتغال داشتند بازی میکردند و ما باهم رقیب بودیم و من واقعا از این اتفاق خوشحالم.
* پدرم از 5 سالگی مربی والیبال من بوده است!
من خیلی برای لژیونر شدن تلاش کردم، از 13 سالگی به اردوهای ملی اضافه شدم و از تیم ملی نوجوانان شروع کردم و از 17 سالگی به تیم ملی بزرگسالان دعوت شدم و از همان موقع هدفم این بود که بتوانم لژیونر شوم و در لیگهای اروپایی بازی کنم؛ از آنجایی که پدرم هم مربی والیبال و مدرس فدراسیون هستند، ایشان از بچگی مربی من بودند و از 5 سالگی تکنیکهای والیبال را زیرنظر ایشان یاد گرفتم و پله پله بالا آمدم و سختیهای زیادی را کشیدم. دوست دارم آنقدر خوب باشم که باعث افتخار پدرم باشم و پدر و مادرم از داشتن اینچنین فرزندی لذت ببرند و از آنها تشکر میکنم، فقط با پیشرفت خودم میتوانم به آنها ثابت کنم که چقدر برایم ارزشمند هستند.
* با زحمتکشیدن موفق شدم نه پارتیبازی
حس خوبی از لژیونر شدن دارم، چون مزد زحماتم را گرفتم و با پارتی بازی به اینجا نرسیدم، پدرم حامی من والیبال بوده اما همیشه گفته است که در زمین بازی خودت هستی و خودت؛ همیشه سعی کردم بهترین باشم و اگر شکست خوردم، دوباره تلاش کردم تا بتوانم به بهترین شرایط برسم. امیدوارم بقیه بازیکنان بتوانند این حس را تجربه کنند چون والیبالیستهای زن ایرانی بازیکنان شایستهای این هستند.
* امیدوارم با مربی ایتالیایی جزو 4 تیم برتر آسیا شویم
من تجربه همکاری با خانم الساندرا کمپدلی ندارم و انشالله اگر به توافق نهایی برسند، اولین سالی است که در خدمت ایشان هستیم؛ مربی خیلی خوبی هستند، البته که سطح بازیهای اروپایی با شرق آسیا فرق میکند اما امیدوارم بتوانند به ما کمک کنند و ما هم متقابلاً بتوانیم از تجربیاتشان استفاده کنیم. چون آقای ولاسکو معرف ایشان بوده و مربی ایتالیایی هستند و رزومه خوبی دارند، من به تصمیم فدراسیون احترام میگذارم و انشالله مسیر رو به رشدی را والیبال ملی زنان ایران تجربه کند و بتوانیم پرچم ایران را در بازیهای آسیایی بالا ببریم و به هدف حضور در جمع 4 تیم برتر آسیا برسیم.