یادداشت؛ نویدکیا، مرد عجیب فوتبال ایران

به گزارش ورزش سه، پس از آنکه استعفای شفاهی محرم نویدکیا از سرمربیگری سپاهان با مخالفت باشگاه روبه‌رو شد، این مربی با استعفای کتبی خود نشان داد که عزمش در این مورد جدی است و قصد تعارف نداشته است.

محرم نویدکیا با مربیگری در سپاهان نشان داده که جنم و استعداد هدایت یک تیم بزرگ را دارد. بازیکن سابق خوش‌فکر سپاهان در قامت سرمربی نیز نشان داد که قصد ندارد همچون برخی از چهره‌های محبوب، تنها نانِ نام و محبوبیتش را در مربیگری بخورد و ایده‌های خاص خود را در پست مربیگری دارد. اما این سرخوردگی پس از ناامیدی از کسب قهرمانی با سپاهان در لیگ برتر که منجر به استعفای جدی او شده، شاید برای مردی که نشان داده ادبیات و روش کاری متفاوتی با جریان غالب مربیگری در ایران در پیش گرفته، نکته مثبتی نباشد.

شاید نویدکیا سیگنال‌هایی ناامیدکننده از درون باشگاه دریافت کرده که تا این حد به استعفا مُصر است. سیگنال‌هایی در حد شایعاتی که در مورد مذاکره با برخی مربیان و یا جابه‌جایی دستیاران بر سر زبان‌ها افتاده بود و چه بسا این موضوع باعث دلخوری نویدکیا شده است. اما با فرض اینکه باشگاه سپاهان واقعا خواهان همکاری با نویدکیا است آیا اصرار این مربی به استعفا توجیهی دارد؟

سپاهان در لیگ بیست و یکم، تعادل تاکتیکی و توازن بین خطوطی را که در فصل قبل داشت از دست داد و علی‌رغم اینکه به نظر می‌رسید با جذب ریگی، احمدزاده و مغانلو قدرتمندتر از فصل قبل در لیگ ظاهر شود اما اوضاع به کام اصفهانی‌ها پیش نرفت. هر چند فوتبالی که شاگردان نویدکیا بازی می‌کنند چه بسا چشم‌نواز‌تر از هر تیم دیگری در لیگ بوده اما آنچه زردهای اصفهانی را در این فصل ناکام گذاشت، نداشتن روند پارسال در نتیجه‌گرفتن بود. سپاهانی که فصل قبل بلد بود در روز بدش هم ببرد و مشکلی از نظر گلزنی نداشت و آقای گل هم، تحویل لیگ داد، امسال در خراب کردن موقعیت‌های گل، سنگ تمام گذاشت و همین شد که اشتباه‌ها و سهل‌انگاری‌ها در فاز دفاعی این تیم منجر به امتیاز دادن و عقب ماندن از کورس قهرمانی شود.

کافیست جدال سپاهان با دو مدعی لیگ را در نیم‌فصل اول مرور کنیم. حداقل سهم سپاهان از دو بازی مقابل پرسپولیس و استقلال از نظر نمایش فوتبالی، گرفتن دو تساوی بود. هر چند به عقیده بسیاری سپاهان در هر دو بازی از رقیبان تهرانی خود بیشتر موقعیت خلق کرد و امید گلزنی بالاتری داشت.

به هر طریق و فارغ از نتایج سپاهان در لیگ، نویدکیا در آستانه حضور تیمش در لیگ قهرمانان تصمیم به کناره‌گیری گرفته است. قاعدتا وسوسه‌‌ مربیگری در رقابتی بین‌المللی، نباید وسوسه‌ای کم برای یک مربی تازه‌کار همچون نویدکیا باشد. هر چند او در دومین فصل حضورش در سپاهان، امیدی به فتح جام در ایران ندارد اما حکایت آسیا همچنان باقی است و او می‌تواند با حضوری مقتدرانه در لیگ قهرمانان، خاطره تلخ لیگ امسال را به فراموشی بسپارد.

نویدکیا این فرصت را دارد که با درس گرفتن از اتفاقات لیگ امسال، سپاهان را برای فصل بعد و شکستن طلسم قهرمانی در لیگ برتر ببندد. حالا که اعتماد به او هنوز در بین بسیاری از هواداران سپاهان وجود دارد او این فرصت را دارد تا با فراغ بال بیشتر به ادامه لیگ فکر کند و ‌فارغ از فشاری که فصل پیش در کورس قهرمانی با پرسپولیس متحمل شد به پیاده کردن اندیشه‌های تاکتیکی متفاوت و امتحان روش‌های جدید فکر کند. 
او که نشان داده جنم و استعداد مربیگری دارد و به دنبال پنهان شدن در پشت بهانه‌های رنگارنگ نیست این فرصت را دارد که به بازی‌های لیگ به چشم فرصتی برای متفاوت‌تر شدن تیمش نگاه کند. فرصتی برای تحلیل شرایط لیگ، و یافتن اِلمان‌های لازم برای قهرمانی در لیگ و رسیدن به درک بهتری از ملزومات نتیجه‌گیری در فوتبال ایران. برای سپاهان هم احتمالا ادامه دادن با مردی که حالا، هم تجربه در کورس جنگیدن برای قهرمانی تا هفته آخر را دارد و هم تجربه‌ ناکامی در نتیجه‌گیری، چه بسا بهتر از آزمون و خطای جدید با یک مربی دیگر باشد.

حجت شفیعی