چیرو، مردی که در باخت‌ها هم دوستش داشتیم

به گزارش " ورزش سه "، شایعات ناخوشایند ماه‌های اخیر بالاخره به خبر نهایی و ناراحت کننده تبدیل شد تا میروسلاو بلاژویچ یکی از مربیان دوست داشتنی تاریخ فوتبال ایران برای همیشه از بین ما برود .
هیجان زیادش به توانایی‌های فنی‌اش در مستطیل سبز می‌چربید، هر چند دانش زیاد او در حوزه مربیگری بر هیچ کس پوشیده نیست. این تنها تعریف کوتاه از مردی است که ساعاتی قبل برای همیشه از دنیا رفت تا فوتبال کرواسی و ایران را در غم از دست دادن خود ببیند. 
میروسلاو بلاژویچ با آن لبخندهای همیشگی و آن مترجم دوست داشتنی‌اش، درتاریخ فوتبال ایران جاودانه خواهد ماند. مردی که قبل از آمدن به ایران دل‌های ما را ربوده بودو این خود داستان جالبی دارد.
قبل از جام جهانی سال 1998 ، ایران در آخرین بازی تدارکاتی 2-0 به کرواسی باخت، اما ولی چیرو که سرمربی آبی‌پوشان بود بعد از بازی جمله‌ای تاریخی به زبان آورد، او گفت: «اگر یوگسلاوی موفق شود ایران را ببرد من یک توپ فوتبال را می بلعم»...

جمله‌ای تاریخی و ماندگار قبل از آغاز جام جهانی که برای ایرانی‌ها روحیه‌بخش بود. البته ایران آن بازی را به یوگسلاوی باخت، ولی حرف چیرو تا ابد در ذهن مردم ایران ماند.مربی‌ای که خیلی زود و بعد از جام جهانی کم‌نظیرش با آن نسل درخشان کرواسی سرمربی ایران شد و آن روزهای تلخ و شیرین را برای ما به یادگار گذاشت.

روزهایی که با پرنده‌های آسمانی‌اش برای تمام آسیا خط و نشان می‌کشید، عربستان را در تهران با دو گل شکست می‌داد، در عربستان برابر این تیم نمی‌باخت و تنها یک قدم تا رساندن ایران به جام جهانی 2002 کره و ژاپن فاصله داشت. روزهایی که از اتفاقات مشکوک بحرین ناله می‌کرد و در نهایت دستش از صعود کوتاه ماند. همه این‌ها  بعد از بیست سال برای ما خاطره‌ای ماندگار شدند از مردی که به سیگار علاقه فراوانی داشت و  قبل از رفتنش از ایران باز هم مثل قبل از آمدنش کار بزرگی کرد. 
او یک یادگاری بزرگ برای ایران به جا گذاشت و برانکو، دستیارش را به فوتبال ایران هدیه داد تا ایران، بعد از او با فوتبال ما با این سرمربی قهرمان بازی‌های آسیایی شود، مقام سومی جام ملت‌های آسیا را در عین شایستگی به دست آورد و به جام جهانی 2006 آلمان صعود کند.

محمدرضا تقی‌خانی