دلنوشته احساسی خسروی برای داور درگذشته

به گزارش "ورزش ‌سه"، نهم فروردین ماه سال گذشته بود بود که حمید خوشخوان پس از تحمل یک دوره بیماری سرانجام با این دنیا وداع گفت. 
در سالگرد درگذشت حمید خوشخوان، علی خسروی با انتشار متنی از تاثیر این داور در زندگی ورزشی خود و فقدانش نوشته است.
«يك سال از آسماني شدن استاد بزرگ داوري فوتبال زنده ياد حميد خوشخوان سپري شد. به اعتقاد من داور رو دست حميد خان هيچ مادري نزاييده. مردي كه جلوي ١٢٠ هزار تماشاگر داربي تهران را مثل کَره قضاوت كرد. وقتي سرباز بودم سر كلاس داوري درجه سه استاد نشستم. محو ادبيات و تدريسش شدم. هميشه آرزو داشتم روزي حميد خوشخوان بشوم، ولي می‌دانم انگشت كوچك استاد هم نشدم. روز تشيع به دستور پسران گلش (بهروز و پيروز) سعي كردم حق شاگردي را با ادبيات خاص خودم (ساده و روان) بجا آورم، ولي می‌دانم شاگرد خوبي نبودم. عاشق ادبيات رفتار و حركاتش در زمين بوده و سال‌ها از ایشان تقليد كردم. با قد (١/٧٠) جلوي معترض‌ترين بازيكنان ايستاده و با كارت‌هايش كه هميشه در جيب شورت داوري مي‌گذاشت نفس همه را مي‌بريد. بعد از تشيع مسير قطعه نام‌آوران تا سالن پذيرايي را وحشتناك گريسته و نعره زدم كه خالي شوم. ولي مثل الان (ريزش اشك فراوان) تخليه نشده و در فراق استاد سوختم و ساختم. اين چند جمله را تقديم مي‌كنم به همسر قهرمان استاد و بهروز و پيروز و عروس‌ها و نوه‌هاي حميدخان كه مي‌دانم ديوانه.وار عاشق استاد داور بزرگ فوتبال ما بوده و هستند. واقعا ديگه جمله كم آوردم چون اشك اشك و اشک...