پاسخ قربان‌زاده به مهم‌ترین دغدغه هواداران استقلال

به گزارش "ورزش شنبه"، فروردین ماه امسال را می‌توان نقطه عطفی در تاریخ باشگاه‌داری ایران قلمداد کرد جایی که بلاخره پس از کش‌وقوس‌های فراوان، وزارت ورزش راضی شد تا وزارت اقتصاد دیگر متولی سرخابی‌های پایتخت هم در انتخاب اعضای هیئت مدیره استقلال و پرسپولیس نقش داشته باشد. این تصمیم در پی نارضایتی شدید هواداران، پیشکسوتان دو تیم و همچنین بدهی‌های انباشته آنها و ضعف شدید در حاکمیت شرکتی بطور ویژه در مورد باشگاه استقلال گرفته شد.

هرچند این تصمیم بلافاصله زود عملی نشد و چندین مرتبه مجمع دو باشگاه جهت انتخاب اعضای هیئت مدیره به دلایل به تعویق افتاد که نارضایتی‌های سازمان خصوصی‌سازی را در پی داشت. هرچه بود درنهایت و پس از جدال‌های پی‌درپی در تاریخ ۲۱ خرداد، رییس وقت سازمان خصوصی‌سازی نفرات موردنظر خود را به کرسی هیئت مدیره سرخابی‌ها برساند. نفراتی که از دل مصاحبه‌های تخصصی‌ای که توسط کمیته مشترکی بین وزارت ورزش و وزارت اقتصاد صورت می‌گرفت، برگزیده شدند. انتخاب‌هایی که اگرچه نقدهای بسیاری به آنها وارد است اما می‌توان خوشبین بود که برای اولین بار انتخاب اعضای هیئت مدیره طی فرایند اصولی و منطبق بر معیارهای مرتبط با بنگاه‌داری صورت گرفته‌اند.

در همین راستا، حسین قربان‌زاده در گفت‌وگوی اختصاصی خود با سایت آنتن از نحوه انتخاب اعضای هیئت مدیره سرخابی‌های پایتخت و اینکه چه نفراتی در این مصاحبه‌ها شرکت کرده‌اند و وزارت ورزش با چه افرادی مخالفت کرد و درنهایت اینکه چه افرادی علی‌رغم شایسته بودن تمایلی به عضویت در هیئت مدیره نشان ندادند، صحبت می‌کند.

گفتم مدیرعامل انتخاب نکنید

آقای فتح‌الله‌زاده یک ویژگی جذاب و خوبی که داشت این بود که اقبال هواداران با او بود، بعد از هر دوره‌ای اگر هر مدیرعاملی خراب می‌کرد دوباره اسم ایشان مطرح می‌شد. خب با هوادار می‌توانست بیان و صحبت و جذب و اینجور چیزها انجام بدهد. اما از لحاظ عملکردی نمی‌شود از این مسائل گذشت. بعدش هم آقای کریمی بود. من تا اینجا در انتخاب اینها نقشی نداشتم. حتی من خبر را از تلویزیون می‌شنیدم که آقای آجورلو جابجا شد، آقای فتح‌الله‌زاده آمد، تا آقای کریمی. آقای کریمی را حکم سرپرستی‌اش را حتی آقای سجادی زده بود ولی من دو ساعت و نیم رفتم در اتاق آقای سجادی و خواهش کردم و گفتم که ما مصاحبه‌های خود را شروع کردیم. حتی خود آقای سجادی هم نماینده فرستاده بود. یعنی بعضی از جلسات با حضور آقای پولادگر؛ معاون ایشان و مدیرکل ایشان برگزار می‌شد. من می‌گفتم که یک فرد شایسته‌ای را از دل مصاحبه‌ها انتخاب کنیم.

رییس خصوصی‌سازی در ادامه در پاسخ به این سوال که چه افرادی در این مصاحبه‌ها شرکت داشتند، بیان می‌کند: آقای ستار همدانی آمد مصاحبه داد، آقای هادی طباطبایی در جلسات مصاحبه ما نبود اما بعد از آن معرفی شد و با ایشان مذاکره شد، این آقایی که ایران نیست و تلفنی با او صحبت کردیم. یعنی آقای آذری را البته مصاحبه نکردیم، اعلام شد که ایشان می‌تواند بیاید یا نه که آقای دکتر سجادی یک نکاتی را مطرح کرد. آقای الماسی که قبلا بود و.... از هر کسی که ادعایی داشت فراخوان داده بودیم و می‌آمدیم در نشستی که هم وزارت ورزش بود، هم ما بودیم و هم برخی از افرادی که در حوزه‌های نظارتی باید کمک می‌کردند، حضور داشتند. مصاحبه‌ها بعضا ۴۵ دقیقه تا یک ساعت طول می‌کشید. درخصوص حوزه فنی، شرکت داری و فوتبالی و اقتصادی و... از این دوستان سوال می‌شد. آقای گرشاسبی برای پرسپولیس آمد. نهایتا این افراد با ۵ آیتم جمع‌بندی شدند.

قربان‌زاده در خصوص یکی از چالش‌های جدی دوران تصدی‌گری خود در سازمان خصوصی‌سازی با وزارت ورزش بر سر انتخاب حجت کریمی اینگونه توضیح می‌دهد: در این اواسط که استقلال داشت می‌رفت در مسیری که مدیریتش تثبیت شود من از آقای سجادی خواهش کردم که این اتفاق نیفتد. دکتر سجادی اصرار کردند که آقای کریمی بماند. من مخالف حضور آقای کریمی بودم ولی باز این به معنا نبود که من باشگاه را گروگان بگیرم. حتما کمک کردیم و اتفاقا بیش از آقای آجورلو و آقای فتح‌الله‌زاده من فراتر از اختیاراتم با ایشان همراهی کردم. من حتی در مذاکرات استقلال با همراه اول هم شرکت کردم و آقای اخوان مدیرعامل همراه اول را آوردم و برایش پای تخته توضیح دادم که می‌شود این کار را کرد یا آن کار را کرد. اما این کارها وظیفه من نیست. وظیفه خود شرکت است. درنهایت همراه اول به استقلال پول داد و ایشان راحت رفت یک چک دوازده و نیم میلیاردی به مهرداد محمدی بدهد و بعدش استعفا بدهد و خداحافظی کند.

آقای خطیر را از قبل نمی‌شناختم

قربان‌زاده در خصوص نحوه انتخاب علی خطیر، مدیرعامل فعلی استقلال و اینکه چگونه بلاخره وزارت ورزش در عمل اجازه داد انتخاب‌های ایشان وارد هیئت مدیره شوند، بیان می‌کند: در این مسیر،  بالاخره روزهای آخری که دیگه مطرح شده بود آقای سجادی می خواهد برود. نهایتا یک رابطه ای ایشان داشت که با من صحبت می کرد، بعدازظهری به من زنگ زد و گفت دیگر آقای دکتر پذیرفته‌اند که شما پیشنهاد خودتان را بدهید. ما در آن مقطع به این رسیدیم که نتیجه مصاحبه‌هایمان را اعمال کنیم. من با آقای خطیر جلسه نگذاشتم. در فرایند مصاحبه جلسه گذاشتم. اما برای موضوع انتصاب، دوباره قرار شد ایشان با آقای سجادی جلسه بگذارد تا انتخاب ایشان تلقی بشود. بعد از اینکه ایشان نهایتا انتخاب شد من روز بعدش با آقای خطیر جلسه گذاشتم. چون من آقای خطیر را از قبل نمی‌شناختم و در مصاحبه دیدم و براساس نظرات رسیدیم به اینکه ایشان ویژگی را دارد، حالا آقای خطیر هم ممکن است مثل هرکس دیگری چندتا نقص داشته باشد. پس شد آجرلو، فتح‌الله‌زاده، کریمی و خطیر. فروردین امسال اختیار داده شده بود که سازمان خصوصی ورود کند در انتخاب. نه آقای آجرلو، نه آقای فتح‌الله‌زاده و نه آقای کریمی هیچ‌کدام در دوره‌ای انتخاب نشدند که مسئولیت انتخاب مدیر با مجموعه ما باشد. از این دوره به بعد، درویش برای پرسپولیس تثبیت شد و خطیر برای استقلال آمد.

سعید آذری گزینه مطلوب وزارت ورزش نبود

رییس وقت سازمان خصوصی‌سازی در پاسخ به سوال پژمان راهبر، سردبیر سایت ورزش سه، که از ایشان پرسید درخصوص آقای آذری چه ملاحظاتی وجود داشت که انتخاب نشدند، می‌گوید: درخصوص آقای آذری خیلی استقبالی از طرف وزارت ورزش نبود. با این حال من گفتم که اگر می‌شود دسترسی پیدا کرد، ایشان بیاید. یکی از اعضای خانواده ایشان بیمار بودند که البته ایشان بعدها پیام دادند که این مانع من نیست. چون هواداران زیاد سراغ ایشان رفته بودند. ایشان می‌خواست این نکته را به درستی مطرح کند که من مانعی ندارم، ولی خودش حدس می‌زد که وزارت ورزش با او همراه نباشد. ما هم در آن فضا دیدیم که دوباره یک چالش دیگر ایجاد شود و یک کسی اینجوری حمایت نشود و کار سخت بشود. گفتیم ما که ایشان را برای مصاحبه دعوت کردیم البته ایشان ایران نبود. اگر ایشان ایران بود ما حتما در جلسه مصاحبه دعوت می‌کردیم و مثل سایر دوستان ارزیابی می‌کردیم ولی چون این امکان مهیا نشد ما بالاخره از بین کسانی که مصاحبه کردیم انتخاب کردیم.

خطیر و درویش میانگین نمره نزدیک به هم داشتند

معاون سابق وزیر اقتصاد درخصوص اینکه آیا با رضا درویش، مدیرعامل فعلی پرسپولیس، هم مثل علی خطیر مصاحبه شده است، توضیح داد: بله با هر دوی اینها مصاحبه شد. طبق ۵ آیتم ارزیابی شدند که ممکن است در هر کدام از اینها متفاوت باشند اما میانگین نمره نزدیک به هم داشتند. یعنی هم آقای درویش و هم آقای خطیر میانگین این ۵ تا آیتمشان نزدیک به هم بود. ولی ممکن است در حوزه دانش یکی بالاتر باشد و در حوزه تجربه یک کس دیگر بالاتر باشد ولی برآیند آنها نزدیک به هم بود.

شایسته‌ترین فرد برای مدیرعاملی استقلال آقای قریب بود

در ادامه، پژمان راهبر از حسین قربان‌زاده می‌پرسد: شما خودتان فردی را در ذهن داشتید که فکر کنید که فرد مناسبی برای این دو باشگاه باشد و او علاقه‌ای نداشته باشد که بیاید برای مدیریت استقلال و پرسپولیس؟

رییس سابق سازمان خصوصی‌سازی پاسخ جالبی را بیان می‌کند: آقای قریب را خیلی توصیه کردند برای استقلال. من ایشان را قبلا دیده بودم چون ایشان غیر از حوزه فوتبال، درحوزه‌های اقتصادی هم کار کرده بودند. با ایشان جلسه گذاشتم و دیدم که واقعا آدم شایسته‌ای است. یعنی اگر آقای قریب می‌پذیرفت، قطعا بلافاصله بعد از آقای کریمی در آن مصاحبه در صدر جدول قرار می‌گرفت و انتخاب می‌شد، ولی خود ایشان نپذیرفت.

چند ماهی است که در زندگی خود آرامش دارم

در پایان، حسین قربان‌زاده صحبت‌های خود را در این بخش اینگونه به پایان می‌رساند: من الان چند ماهی است آرامش دارم، احتمالا این مصاحبه دوباره آرامش من را به هم می‌ریزد. من ۳۱ تیرماه بیرون آمدم که البته تبعاتی داشت. ببینید من یک کلمه‌ای در زندگی‌ام دارم و آن کلمه تاثیر است. من هرجایی که بتوانم تاثیر بگذارم می‌روم. در حوزه خدمات حقوقی، اقتصادی و یا رسانه اگر آدم بتواند تاثیر بگذارد خیلی گوش به حرف این فضاهایی که بخواهند جلوی کارها را بگیرند نمی‌دهم. یعنی از یک گوش می‌دهم و از آن گوش دیگر بیرون می‌دهم. همین‌طور که مثلا می‌گفتند تو خیلی مصاحبه می‌کنی، فضایم این بود که واقعا اگر کس دیگری بود که من اعتماد کنم که برود این حرف‌ها را بزند حتما این کار را می‌کردم. دو بار هم این کار را کردم اما مجبور شدم اصلاح کنم و تکذیب کنم. من ۱۴ فروردین رفتم فوتبال برتر و دفعه بعدی هفته آخر تیرماه رفتم این برنامه. دقیقا یک هفته قبل از برکناری‌ام. این وسط چی کار می‌کردم؟ باز برای اینکه متهم به این حرف‌ها نشوم بیانیه می‌دادم. مثلا بیانیه شماره یک سازمان خصوصی‌سازی، بیانیه شماره دو سازمان خصوصی‌سازی. من هیچ جای دیگری هم نرفتم. آقای یوسفی ورزش و مردم و همچنین برنامه شب‌های فوتبالی از من ناراحت هستند که چرا نمی‌آیی. اما چون این برنامه گل کرده یا مثلا قبلش من باید درخصوص واگذاری صحبت می‌کردم یا مجمع برگزار می‌شده و میکروفن می‌آمده است خود به خود متهم شدم به اینکه این فرد می خواهد دیده بشود یا برای دیده شدن این کار را انجام می دهد. خب این اتفاق اگر نمی افتاد که من چجوری باید توضیح می دادم که ما این پول را دادیم اما پرداخت نشده است. حالا هر کسی می‌خواهد هر چیزی بگوید. اما من که خودم می‌دانم نه می‌خواهم نماینده مجلس بشوم و نه جایی بروم، نه می‌خواهم کار دیگری انجام بدهم ولی حالا هزاران برداشت و اینها هم وجود دارد.

سروش سلماسی