فلیک دشمن اصلی دیوار برلین
سقوط تراشتگن از اسطوره تا دروازه‌بان بی‌اعتماد!
مارک آندره تراشتگن از شماره یک بارسلونا تبدیل به دروازه‌بانی شده که تقریباً هیچکس موافق ماندنش در تیم نیست.
به گزارش "ورزش سه"، خرید خوان گارسیا به‌عنوان دروازه‌بان جدید بارسلونا با مبلغ ۲۶.۳ میلیون یورو، علاوه بر اینکه یک حرکت زیرکانه از سوی دکو بود، باعث شد در گوشه‌ای دیگر، یک دروازه‌بان دیگر در مرکز توجه قرار بگیرد: مارک آندره تراشتگن. تراشتگن که از همان ابتدا با فتح لیگ قهرمانان اروپا به‌عنوان دروازه‌بان اصلی، جایگاه بلامنازع خود را در بارسا تثبیت کرده بود، با سرعتی باورنکردنی دچار سقوط شد. برای عده‌ای این سقوط غیرمنتظره بود، اما اگر روند اتفاقات را مرور کنیم، چندان هم عجیب نیست.
سال‌ها بررسی عملکرد تراشتگن، چه خوب چه بد، موضوعی تابو بود. او به‌عنوان دروازه‌بان اصلی تیم، دست‌نخورده باقی مانده بود و هیچکس در باشگاه و حتی منتقدان، به‌جز در چند مورد خاص، نقد جدی به او وارد نمی‌کردند؛ حتی با وجود نمایش‌های قابل انتقادش در شب‌های تاریک اروپا برای بارسا (رم، لیورپول، شکست ۲-۸ مقابل بایرن). در واقع، همه ترجیح می‌دادند چشم‌پوشی کنند. رقبای داخلی‌اش یکی پس از دیگری کنار می‌رفتند: براوو، سیلسن، نتو، حتی ایناکی پنیا. گویی رقابت بی‌معنی شده بود. حتی دو عمل جراحی روی زانوی راستش (یکی در آگوست ۲۰۲۰ و دیگری در می ۲۰۲۱) که تأثیر محسوسی روی عملکردش گذاشت، کسی را به فکر بازنگری در موقعیت دست‌نخورده او نینداخت. جالب‌تر اینکه سال‌ها او را جزء سه یا پنج دروازه‌بان برتر جهان می‌دانستند، در حالیکه حتی نتوانسته بود در تیم ملی آلمان جای نویر را بگیرد؛ حتی وقتی نویر مدت زیادی مصدوم بود، هانسی فلیک ترجیح داد در جام جهانی قطر همچنان نویر را درون دروازه بگذارد.
به‌طرز کنایه‌آمیزی، این هاله مصونیت با آمدن یک مربی آلمانی به بارسلونا تغییر کرد: هانسی فلیک. دکو هم که حالا مدیریت عملکرد را زیر ذره‌بین داشت، بعد از عمل سوم تراشتگن (این بار جراحی کمر در بوردو توسط دکتر آملی لگلیز)، او را به دقت زیر نظر گرفت. تراشتگن به‌سختی برای هفته‌های پایانی فصل برگشت ولی چند اشتباه فاحش داشت؛ از جمله تلاش احمقانه‌اش برای سیو توپ مقابل هوگو دورو که به گل خنده‌دار والنسیا منجر شد. قبل از مصدومیت دوباره (پارگی تاندون کشکک زانو در ورزشگاه لا سرامیکا)، اشتباه بزرگی هم در موناکو داشت که باعث اخراج اریک گارسیا شد. به‌جای قبول تقصیر، به‌عنوان کاپیتان گفت: «درک درستی از هم نداشتیم، برای اریک متأسفم.»
علاوه‌بر عملکرد، دکو و فلیک در طول فصل روی جزئیات رفتاری او هم دقیق شدند. مثلاً ژاوی تورس فاش کرد که برخلاف بازیکنانی مثل کنده که با وجود مصدومیت با پرواز همان روز تیم را همراهی کردند، تراشتگن حاضر نشد پس از حذف از لیست نیمه‌نهایی مقابل اینتر به میلان برود، چون مطمئن شده بود باشگاه تغییری در دروازه‌بان ایجاد نمی‌کند و شزنی درون دروازه باقی می‌ماند. تماس نمایندگان تراشتگن حسابی فلیک را عصبانی کرد؛ با این حال فلیک او را در بازی مقابل وایادولید در ترکیب گذاشت (که دوباره گل خورد) و بعد در کنفرانس تأکید کرد: «در میلان و ال‌کلاسیکو شزنی بازی می‌کند.» همچنین معلوم شد تراشتگن بعد از بازی با ویارئال در جشن قهرمانی لیگ حاضر نشد مصاحبه کند. در باشگاه هم شرکت او در پادکست نشریه بیلد و فشار برای بازگشت زودهنگام، خوشایند نبود؛ احتمالاً او خبرهایی از خرید خوان گارسیا شنیده بود.
تراشتگن از گذشته هم فردی با رفتارهای بحث‌برانگیز بود. خودش در همان پادکست گفته بود در تابستان ۲۰۱۶ باشگاه را برای رفتن به منچسترسیتی تحت فشار گذاشت: «می‌خواستم بدون شک دروازه‌بان شماره یک باشم. گواردیولا به بارسلونا آمد و بعد در خانه یکی از دوستانم با هم قرار گذاشتیم. وقتی لوئیس انریکه گفت باید ببینیم در پیش‌فصل چه می‌شود، نزدیک بود کنترل خودم را از دست بدهم.» در نهایت براوو رفت، اما این رفتارها به رختکن رسید و رابطه‌اش با هسته اصلی تیم (مسی، نیمار، سوارز، بوسکتس، آلبا و پیکه) هیچوقت خوب نشد. کاپیتانی تراشتگن هم برخلاف برخی دیگر مثل رافینیا و پدری، نتیجه رأی‌گیری تیمی نبود، بلکه صرفاً به‌دلیل سابقه بیشترش در باشگاه به او رسید.
در واقع، عملکرد و رفتار تراشتگن در سال‌های اخیر تغییر چندانی نکرده؛ چیزی که تغییر کرده، روایت باشگاه درباره اوست. در مدت زمانی کوتاه، باشگاه از محافظت شدید از او و پرهیز از هرگونه بحث، به جایی رسیده که دیگر حتی یک جمله حمایتی هم نمی‌گوید و اخبار منفی درباره او را به‌طور ضمنی تأیید می‌کند؛ رفتاری که باعث شده او محبوبیت خود را میان هواداران هم از دست بدهد. آن‌ها حالا متوجه شده‌اند که برخلاف اسطوره‌هایی مثل زوبی‌زارتا (تورین، کایزرسلاترن، ومبلی) یا والدس (فینال لیگ قهرمانان در سن دنیس)، تراشتگن شب جادویی به‌یادماندنی در اروپا ندارد؛ هرچند در لالیگا بالاخره در فصل ۲۳-۲۰۲۲ عنوان دروازه‌بان با کمترین گل خورده را به دست آورد، اما در اروپا بیشتر شب‌های کابوس‌وار داشته است.
شاید تراشتگن دروازه‌بانی در حد این‌همه تعریف نبوده؛ اما شاید شایسته این همه بی‌دفاع ماندن هم نباشد. او یک دهه از زندگی حرفه‌ای‌اش را با غرور، اما با حرفه‌ای‌گری بالا به بارسا تقدیم کرد. حالا باید دید آیا تسلیم می‌شود و برای حفظ جایگاهش در تیم ملی در جام جهانی ۲۰۲۶ تیم را ترک می‌کند؛ یا همچنان خودش را شماره یک می‌داند و می‌خواهد مقابل خوان گارسیا بجنگد. فعلاً گزینه اول محتمل‌تر به نظر می‌رسد. او از محافظت‌شده به ضربه‌خورده تبدیل شد. این‌گونه تراشتگن سقوط کرد.
گزارش خطا
کاربر گرامی ،
به منظور بررسی بهتر و دقیق تر مشکل مورد نظر، فرم زیر را تکمیل نمایید.
