سیتی ۶-۰ العین: کابوس سفید برای پپ

به گزارش «ورزش سه»، سیتی حالا باید در بازی آخر یوونتوس را شکست دهد تا به عنوان صدرنشین صعود کند و از رویارویی با تیم اول گروه رئال مادرید اجتناب کند.

صعود سیتی به نوعی ناامیدکننده بود، چرا که تیم گواردیولا نتوانست اختلاف تفاضل گل با یووه را جبران کند و حالا باید در آخرین بازی، یوونتوس را شکست دهد تا صدرنشین شود. در غیر این صورت، به عنوان تیم دوم راهی مرحله بعد می‌شود و با صدرنشین گروه رئال مادرید روبه‌رو خواهد شد؛ چالشی بزرگ. سیتی تا یک قدمی این هدف پیش رفت، اما گل هفتم که می‌توانست همه چیز را تغییر دهد، به ثمر نرسید. سایه رئال مادرید حالا در افق دیده می‌شود.

سیتی انرژی‌ای نشان داد که مدت‌ها از آن بی‌بهره بود. نیاز به زدن هفت گل برای صدرنشینی و شاید بازی در ورزشگاه سرپوشیده آتلانتا که گرما را کاهش داده بود، باعث شد تیم گواردیولا با فشار و شدت بی‌سابقه‌ای بازی کند. تازه بودن بازیکنان به دلیل عدم حضور در بازی اول (پپ ترکیب تیم را به طور کامل تغییر داد و یازده بازیکن جدید را به میدان فرستاد) و همچنین حضور بازیکنانی با ویژگی‌های خاص و تهاجمی به این روند کمک کرد.

آیت‌نوری یکی از این بازیکنان بود. اولین بازی او به عنوان دفاع چپ سیتی امیدوارکننده بود، چرا که او نقطه‌ای از تهاجم و جسارت را به نمایش گذاشت که اگر به خوبی هدایت شود، بسیار ارزشمند است. بازی با حرکت درخشان گوندوگان باز شد؛ یک دریبل در محوطه جریمه و سپس یک شوت چیپ با پای چپ که گلی فوق‌العاده خلق کرد.

سیتی بسیار پر از انرژی و برتر بود.
اچه‌وری، که بالاخره در ترکیب اصلی قرار گرفت، جادوی خاصی به تیم اضافه کرد. بازیکن سابق ریورپلاته با یک ضربه آزاد تماشایی که دروازه‌بان العین تنها تماشاگر آن بود، گل دیگری به ثمر رساند. سیتی باز هم می‌خواست بیشتر گل بزند. آنها می‌دانستند برای شروع بازی آخر به عنوان صدرنشین، باید هفت گل بزنند تا احتمالاً از رویارویی با رئال مادرید در مرحله یک‌هشتم نهایی جلوگیری کنند.

گواردیول یک ضربه به تیرک زد و هالند یک موقعیت تک‌به‌تک را از دست داد؛ در این زمان، او پیشتاز یک حمله بی‌امان بود. VAR هم نقش خود را ایفا کرد. در یک ضربه کرنر که آکانجی و ربیع درگیر بودند، مشخص شد که بازیکن سوئیسی هم کشیده شده و هم سرنگون شده بود، بنابراین پنالتی به نفع سیتی اعلام شد. هالند این بار فرصت را از دست نداد.

بازی به یک نمایش یک‌طرفه تبدیل شد. تیم گواردیولا به گل نیاز داشت و با تمام توان به دنبال آن بود. سیتی مانند یک غلتک پیش می‌رفت، اما دقت لازم را نداشت. هالند یک موقعیت تک‌به‌تک دیگر را از دست داد و پپ به تدریج تمام سلاح‌هایش را به کار گرفت: فودن، باب، رودری، شرکی، ریندرز...

با این حال، گوندوگان گل چهارم را به ثمر رساند؛ گلی تماشایی دیگر. اما زمان کم بود و گل‌های زیادی باید زده می‌شد. باب گل پنجم را زد و امیدها را زنده کرد، به‌ویژه وقتی شرکی تقریباً بلافاصله گل ششم را به ثمر رساند. پنج دقیقه پایانی پر از تنش بود. نیمکت گواردیولا پر از اضطراب و محاسبات بود، چرا که او از پیامدهای این نتیجه آگاه بود.

فودن در وقت‌های اضافه فرصت زدن گل هفتم را داشت، اما از دست داد. نتیجه مشخص است: سیتی صعود کرده، اما این کافی نیست. یا باید در بازی آخر یوونتوس را شکست دهد، یا به عنوان تیم دوم صعود می‌کند و با صدرنشین گروه رئال مادرید روبه‌رو خواهد شد. اولین چالش‌ها در جام جهانی باشگاه‌ها آغاز شده‌اند؛ خیلی بزرگ و جدی.