نام کای رونی را فراموش نکنید
پسر اسطوره چشم‌ها را به خود خیره کرد!
به گزارش "ورزش سه"، تورنمنت یادبود جوانان «ملادن راملجاک» دینامو زاگرب این روزها در رسانه‌های انگلیسی هم بازتاب پیدا کرده و دلیل اصلی آن حضور کای رونی، پسر وین رونی، است. کای ۱۵ ساله برای این تورنمنت همراه با تیم جوانان منچستریونایتد به زاگرب آمد، هرچند که چهار سال از میانگین سنی هم‌تیمی‌هایش در رده جوانان کوچک‌تر است. او هم مانند پدر مشهورش در پست مهاجم بازی می‌کند و رسانه‌های انگلیسی او را یکی از بزرگ‌ترین استعدادها می‌دانند.
با وجود این که در هیچ یک از سه بازی مرحله گروهی فیکس نبود، کای رونی توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرد و افکار عمومی انگلیس با تورنمنت دینامو آشنا شد. این مهاجم ۱۵ ساله اوایل سال جاری نیز با زدن گلی تماشایی پس از یک حرکت انفرادی برای تیم زیر ۱۷ سال منچستریونایتد مقابل رئال سوسیداد خبرساز شده بود.
او همچنین در ماه جولای در تورنمنت «سوپرکاپ» ایرلند شمالی برای تیم زیر ۱۶ سال عملکرد خوبی داشت و پس از آن به تیم زیر ۱۹ سال منچستریونایتد که در زاگرب حضور دارد، اضافه شد. رسانه‌های انگلیسی «راملجاک» را یکی از معتبرترین تورنمنت‌های جوانان اروپا می‌نامند.
کای رونی پنج سال پیش به آکادمی جوانان منچستریونایتد پیوست و تا به حال استعداد فوق‌العاده‌ای از خود نشان داده است. او مربیان پایه را با هوش حرکتی و بی‌رحمی‌اش در محوطه جریمه تحت تاثیر قرار داده و بازی‌اش این‌گونه توصیف شده است: بدون توپ عالی حرکت می‌کند، شم گلزنی دارد و در موقعیت‌های مسلم گل آرامشش را حفظ می‌کند.
وقتی در تیم زیر ۱۲ سال بازی می‌کرد، اعداد و ارقامش خیره کننده بود: ۵۶ گل و ۲۸ پاس گل! او فصل به فصل پیشرفت کرد و حالا که با پرش چند پله‌ای به رده جوانان رسیده، انگیزه بزرگی برای ادامه تلاش دارد.
رسانه‌ها، همان‌طور که انتظار می‌رفت، او را با پدرش مقایسه می‌کنند که بهترین گلزن تاریخ منچستریونایتد با ۲۵۳ گل و دومین گلزن برتر تاریخ انگلیس با ۵۳ گل است. واضح است که کای تازه پا به عرصه فوتبال گذاشته و راه درازی در پیش دارد. او استعداد ذاتی و «ژن فوتبالی» را دارد که می‌تواند سکوی محکمی برای رسیدن به موفقیت باشد.
وقتی خبرنگاران انگلیسی از وین رونی خواستند چند کلمه درباره پسر بزرگش بگوید، پاسخ داد: «سعی می‌کنم تا حد امکان در روند رشدش به عنوان بازیکن دخالت نکنم. البته به عنوان پدر از موفقیت‌هایش خوشحال می‌شوم اما مهم‌ترین چیز این است که بگذارم فوتبالش را بازی کند. او همیشه این کار را خوب انجام داده است. منصفانه نیست که در این سن توقع زیادی از کای داشته باشیم، او فقط ۱۵ سال دارد. اما تا اینجا، خیلی خوب با فشار ناشی از نام خانوادگی‌اش کنار آمده است.»
