به گزارش ورزش سه، باشگاه رئال اوویدو در ژانویه سال ۲۰۰۱ ستاره انگلیسی، استن کالیمور (متولد ۱۹۷۱ در استون، انگلیس) را جذب کرد تا به امید صعود به رقابتهای اروپایی تیم را تقویت کند. اما نتیجه چیزی جز یک فاجعه نبود: او تنها ۳۴ روز در پایتخت آستوریاس ماند، مجموعاً ۷۸ دقیقه در زمین بازی کرد و در آخرین کنترل وزن در کمپ تمرینی «ال رکسیون» عدد ۱۰۶ کیلوگرم را ثبت کرد.
نکته عجیب اینکه هنگام ورود، وزنش ۱۰۲ کیلو بود و باشگاه برای او رژیمی خاص در نظر گرفته بود تا اندامش متناسب شود.
اما نه، ماجرای حضور «استن، دِ مَن» کالیمور در اوویدو اصلاً به داستانی موفق در گیشه شباهت نداشت؛ بلکه به اعتقاد بسیاری، بزرگترین شکست و «بلوف» تاریخ این باشگاه بود. البته کالیمور با سابقه درخشان در فوتبال انگلیس شور و حالی در تیم به پا کرد و در شروع اصلا شبیه یک بازیکن تمام شده نبود.
ستاره سابق خوش قبافه و مشهور لیورپول در رختکن بهخوبی جا افتاد، هرچند در مدت کوتاه حضورش. نزدیکترین رابطه را با او، جویس مورنو، مدافع پانامایی ۲۶ ساله آن زمان داشت؛ بازیکنی که در زمین چندان فرصت بازی پیدا نمیکرد اما در رختکن روحیهبخش و پرانرژی بود. مورنو روایت میکند: «روز اول مرا نشان داد و گفت: تو رفیق منی».
چرا این انتخاب؟ مورنو میگوید: «نمیدانم… شاید چون من جوان، مجرد و مثل خودش سبزهپوست بودم». آنها علاقهای مشترک هم داشتند: موسیقی. «او هم مثل من عاشق موسیقی الکترونیک بود. من عاشق گروه The Prodigy بودم. این را به او گفتم و او جواب داد: "ولی آنها دوستهای من هستند!" و همان لحظه مرا با خواننده گروه تلفنی آشنا کرد». مورنو ادامه میدهد: «استن آدم خوبی بود، خوشبرخورد، با کودک درون فعال… شاید در زمین جواب نداد، اما در رختکن هیچ مشکلی ایجاد نکرد».
«رئیس، با استن به اروپا میرویم»
ورود کولیمور به اوویدو به تصمیم رادومیر آنتیچ، سرمربی وقت، برمیگشت. آن زمان، لوسادا (مهاجم کلیدی تیم) مصدوم شده بود و کارلوس مونیوث، اسطوره باشگاه، در آستانه ۴۰ سالگی از مکزیک برگشته و با تیم تمرین میکرد. اما آنتیچ وقتی فهمید کالیمور ۲۹ ساله به دنبال چالش جدیدی است، قید مونیوث را زد. کالیمور سابقه بازی در تیم ملی انگلیس و گلزنی در ناتینگهام فارست و لیورپول را داشت، هرچند دوران اوجش گذشته بود. اوویدو برایش فرصتی بود تا دوباره به دنیای فوتبال برگردد، اما واقعیت چیز دیگری شد.
میگویند آنتیچ در آن زمان به اوخنیو پریتو، رئیس باشگاه، گفته بود: «رئیس، با استن به اروپا میرویم». پریتو امروز تأیید میکند: «آن انتقال خواسته مربی بود. من فقط روز معارفه کالیمور را دیدم و بعد هم روز فسخ …». او با تأسف اضافه میکند: «برای جذب کالیمور مجبور شدیم قرارداد مولر را فسخ کنیم. بازیکنی که واقعاً سختکوش بود و من به او علاقه داشتم».
اضافه وزن، ناکامی و سه شکست
مشکل اضافه وزن خیلی زود در زمین بازی آشکار شد. کالیمور اوایل فوریه مقابل لاسپالماس اولین بازیاش را انجام داد و بعد برابر ویارئال و سلتا هم به میدان رفت. اوویدو هر سه بازی را باخت. پیشدرآمدی بر فصلی کابوسوار که در نهایت با سقوط به دسته پایینتر همراه شد.
مورنو، که نقش دوست و حتی راننده او را پیدا کرده بود (هر روز کالیمور را برای تمرینات میبرد)، خاطرهای گویاست: «بعد از یک تمرین، او را به هتل رساندم. وسط راه خواست توقف کنم. وارد فروشگاه مواد غذایی شد و چند دقیقه بعد بیرون آمد؛ یک بطری دو لیتری کوکاکولا و یک کیسه با ۴۰ یا ۵۰ کیتکت در دست داشت. من با تعجب نگاهش کردم و او گفت: "چی شده؟ این غذای من است"».
خداحافظی شبانه؛ رؤیای «جیمز باند سیاه»
کالیمور یک روز بیخبر غیبش زد. نه به کسی در اوویدو اطلاع داد، نه حتی وسایل شخصیاش (از جمله کفشهای فوتبال) را برداشت. پریتو میگوید: «حتی از من عذرخواهی نکرد». مورنو روایت میکند: «به من گفته بود که میخواهد بازیگری را امتحان کند، او میخواست اولین "جیمز باند سیاه" شود».
پس از آن، دوران فوتبالیاش دیگر هیچگاه بازسازی نشد. کمی بعد وارد سینما شد و حضوری کوتاه در فیلم غریزه اصلی ۲ داشت؛ نقشی که تنها ۳۰ ثانیه دوام آورد و در همان ابتدا توسط شارون استون کشته شد. پایانی کاملاً نمادین برای حضور بسیار کوتاه و ناکام او در اوویدو!