شش امتیاز عالی است اما هیچی نیست
متواضع بودن، چیزی که رحمتی به تیمش می‌آموزد
به گزارش ورزش سه، شروع مسیر مربیگری رحمتی به هفته‌های پایانی لیگ نوزدهم برمی‌گردد؛ زمانی که او در قامت بازیکن-مربی پدیده، تجربه‌ای متفاوت را آغاز کرد. حضور همزمان در نقش بازیکن و مربی، نشان داد که او به‌دنبال شناخت عمیق‌تری از فوتبال است و تصمیم دارد پس از خداحافظی از زمین بازی، همچنان در فضای فوتبال باقی بماند. این تجربه اولیه، به‌نوعی آزمونی بزرگ برای کاپیتان سابق استقلال بود؛ آزمونی که با وجود تمام فشارها و شرایط خاص آن دوران، او را به سمت حرفه مربیگری سوق داد.
او پس از خداحافظی رسمی از فوتبال، یک فصل کامل هدایت پدیده را برعهده گرفت و در همین مدت توانست ثابت کند که عزم جدی برای ماندن در این عرصه دارد و می‌خواهد با تلاش و یادگیری مستمر، جایگاه خود را در دنیای مربیگری تثبیت کند.
پس از پایان کار در پدیده، او راهی آلومینیوم اراک شد؛ جایی که یک فصل و نیم روی نیمکت این تیم نشست و توانست در فضای متفاوتی کار کند. حضور طولانی‌تر در آلومینیوم، فرصتی فراهم کرد تا تجربه بیشتری بیاندوزد و در چالش‌های مختلفی که با آن روبه‌رو شد، به عنوان یک مربی جوان رشد کند. این دوره طولانی‌ترین حضورش تا امروز بود و نقشی مهم در تبدیل‌شدنش به چهره‌ای شناخته‌شده در مربیگری ایفا کرد.
سپس نوبت به نساجی و هوادار رسید؛ تیم‌هایی که در شرایطی نه‌چندان مطلوب به او سپرده شدند و مدیریت چنین موقعیت‌هایی آسان نبود. با این حال، او توانست در هر دو تیم، با وجود فشارهای سنگین، عملکردی داشته باشد که باعث خدشه‌دار شدن اعتبارش نشود. حتی حضور در شمس‌آذر قزوین، با تیمی متشکل از بازیکنان جوان و بودجه‌ای محدود، فرصتی دیگر بود تا رحمتی بیاموزد چگونه با کمترین امکانات، حداکثر بهره‌وری را به دست آورد و به تیمش هویت بدهد.
حالا اما در خیبر، شرایط متفاوت‌تر از همیشه است. تیمی که دومین فصل حضورش در لیگ برتر را تجربه می‌کند، اما برخلاف تصور بسیاری، توانسته در آغاز فصل نمایش‌هایی فراتر از انتظار داشته باشد. دو برد متوالی این تیم را به صدر جدول رسانده و این موضوع نه‌تنها برای باشگاه بلکه برای رحمتی نیز اهمیت بالایی دارد. پیروزی اخیر برابر آلومینیوم، طعمی خاص برای او داشت؛ چراکه نخستین برد رسمی‌اش مقابل تیمی بود که بیشترین دوران مربیگری‌اش را در آن سپری کرده بود و این موفقیت، رنگ و بوی شخصی‌تری برای او داشت.
بخش قابل‌توجه این نتایج مثبت، به انگیزه‌ای بازمی‌گردد که رحمتی توانسته به بازیکنانش تزریق کند. او با تجربه‌ای که از سال‌های مختلف مربیگری اندوخته، حالا به خوبی می‌داند چگونه رختکن را به فضایی پرانرژی و باانگیزه تبدیل کند. نمونه بارز این مسئله، سخنانش پس از بازی با آلومینیوم است؛ جایی که در جمع شاگردانش گفت: «هر کدام از شما در ذهن‌تان بگویید که اتفاق بوده، در حق خودتان کم لطفی می‌کنید... یک بازی دیگر رد کنیم، هیچکس نمی‌تواند شما را پایین بیاورد. خودتان را باور کنید. بروید استراحت کنید و برگردید تا با یک انرژی مضاعف برویم برای چیزی که لیاقت و حق‌مان است.» همین جملات نشان می‌دهد که او علاوه بر مسائل فنی، در ایجاد باور و اعتمادبه‌نفس در بازیکنانش نیز توانمند شده است.
رحمتی در ۴۲ سالگی و پس از عبور از دوره‌های سخت و آزمون‌های پیاپی، به مرحله‌ای رسیده که می‌تواند با نگاه به آینده‌ای بزرگ‌تر، اهداف بلندپروازانه‌تری را دنبال کند. خیبر امروز صدرنشین است و او در مسیری قرار دارد که اگر به همین شکل ادامه دهد، ممکن است تجربه‌های دشوار گذشته تنها به خاطراتی دور تبدیل شود و جای خود را به موفقیت‌های ماندگار بدهد. این روزها، رحمتی بیش از هر زمان دیگری آماده است تا نشان دهد که می‌تواند نامش را در میان مربیان تاثیرگذار فوتبال ایران ثبت کند.
