به رویایم برای بازی در این تیم رسیدم
آرزوی ستاره رئال: کاش یامال برابر ما موفق نباشد!
به گزارش "ورزش سه"، هویسن در عرض چند ماه و تنها در ۲۰ سالگی دیوارها را شکسته است. او حالا بازیکن ثابت رئال مادرید و تیم ملی اسپانیا است. وقتی بازی می‌کند، به نظر می‌رسد یخ در رگ‌هایش جریان دارد. او این موضوع را در اولین بازی ملی‌اش در روتردام، زیر بارانی از سوت‌های اعتراض، نشان داد و از همان روز اول حضورش در رئال مادرید نیز این را تایید کرده است.
در ادامه مصاحبه او با روزنامه مارکا را می‌خوانیم.
- دین، همه چیز خیلی سریع اتفاق افتاد. آیا توانستی آنچه در این مدت کوتاه برایت رخ داده را پردازش کنی؟
هویسن: بله، به نظر می‌رسد همه چیز خیلی سریع در حال رخ دادن است اما هر بازیکنی قدم به قدم پیش می‌رود. این بدون تردید یک قدم بزرگ بوده است. برای هر فوتبالیستی، پیوستن به رئال مادرید یک گام بزرگ محسوب می‌شود. من احساس خوبی دارم.
- از این چند ماه اول در این باشگاه، بیشتر از همه از چه چیزی لذت برده‌ای؟
هویسن:رختکن، آدم‌ها... همه خیلی خوب از من استقبال کردند. همچنین امکانات، سفرها... همه چیز فوق‌العاده است. خیلی خوشحال هستم.
- آیا مقیاس و بزرگی رئال مادرید و همه آنچه اطراف آن است را تصور می‌کردی؟
هویسن: می‌توانی تصور کنی اما تجربه کردنش متفاوت است. در هر لحظه واقعاً متوجه می‌شوی این باشگاه چه معنایی دارد. من خیلی قدردان هواداران هستم.
- عجیب‌ترین چیزی که از زمان ورودت برایت پیش آمده چیست؟
هویسن: این که حالا همه من را می‌شناسند. گاهی سعی می‌کنم با کلاه یا عینک خودم را پنهان کنم اما همیشه جواب نمی‌دهد.
- هنوز می‌توانی به سینما بروی؟
هویسن: اگر جمعیت کم باشد، بله. اما به طور کلی سخت است.
- هنوز هم پدرت بعد از بازی‌ها تو را اصلاح می‌کند؟
هویسن: الان یک قدم عقب برداشته است. می‌گوید در این سطح بهتر است مربی من را اصلاح کند. وقتی بچه‌ای، فرق دارد.
- در کودکی می‌خواستی مهاجم باشی، اما خیلی زود به مدافع تغییر پست دادی. مربی‌ات این را متوجه شد.
هویسن:بله، پدرم می‌خواست مهاجم باشم اما وقتی ۹ ساله بودم به دفاع میانی رفتم و سال بعد با مالاگا قرارداد بستم. فکر می‌کنم خوب عمل کردم. تنها چیزی که می‌خواستم این بود که از بازی فوتبال لذت ببرم.
- آیا هنوز هم از فوتبال در سطح حرفه‌ای لذت می‌بری؟
هویسن: بله، قطعاً. اگر لذت نمی‌بردم، نمی‌توانستم کاری که می‌کنم را انجام دهم. هرچند سطحش سخت است، اما اگر ذهنت آزاد باشد، همچنان لذت می‌بری.
- در رئال مادرید مقابل بازیکنانی مثل امباپه، وینیسیوس و رودریگو تمرین می‌کنی. وایخو به مارکا گفت گاهی تمرین سخت‌تر از مسابقه است.
هویسن: این بهترین چیز برای من است، چون باعث می‌شود هر روز پیشرفت کنم. بعضی وقت‌ها تمرین حتی از مسابقه بهتر است.
- در تمرین بیشتر رنج می‌بری یا در مسابقات؟
هویسن: دو چیز متفاوت هستند.
- اولین بازی‌ات را در روتردام برای تیم ملی اسپانیا انجام دادی و هو شدی. چطور برخورد کردی؟ انتظار این همه سرزنش را داشتی؟
هویسن: کمی انتظارش را داشتم. خیلی روی من تاثیر نگذاشت. حتی آن را مثبت می‌بینم: اگر مردم عصبانی می‌شوند و سوت می‌زنند، یعنی برایشان اهمیت داری.
- چطور با فشار خانواده کنار آمدی، وقتی همه خانواده‌ات در هلند بودند؟
هویسن: تمام خانواده‌ام هلندی هستند، اما من تمام عمرم در اسپانیا زندگی کرده‌ام. رسم و رسومم اسپانیایی است و خودم را اسپانیایی می‌دانم. آنها این را درک می‌کنند.
- می‌توانی تصور کنی با اسپانیا قهرمان جام جهانی شوی؟
هویسن: اول باید صعود کنیم. اما قطعاً بازی در جام جهانی برای هر فوتبالیست بسیار ویژه است.
- آیا مثل پدر و مادرت در ژانویه گذشته مطمئن بودی که به باشگاه بزرگی مثل رئال و تیم ملی اسپانیا می‌رسی؟
هویسن: این یک هدف بود، هرچند هیچ‌وقت مطمئن نیستی که به آن برسی. در نهایت به آن رسیدم و خیلی راضی‌ام.
- چه تفاوتی میان رختکن بورنموث و رئال مادرید پیدا می‌کنی؟
هویسن: در نهایت، همه ما آدم‌های عادی و خیلی خوبی هستیم. جو رختکن عالی است.
- بیشتر با چه کسانی در تیم ارتباط داری؟
هویسن: خیلی به رودیگر و کارواخال گوش می‌دهم، اما ما گروه خیلی صمیمی هستیم و همه با هم کار می‌کنیم.
- می‌گویند در مصاحبه‌ها خجالتی به نظر می‌رسی، اما در رختکن شوخ‌طبع‌تر هستی.
هویسن: بله، در مصاحبه‌ها آرام هستم، اما در رختکن خیلی خوش می‌گذرد. گاهی شوخی می‌کنم.
- اینجا یامال هم‌تیمی‌ات در اسپانیا است، اما در لیگ رقیب تو است.
هویسن: او بازیکن بزرگی است. امیدوارم خیلی موفق باشد، اما وقتی مقابل هم در لیگ بازی می‌کنیم، زیاد موفق نباشد.
- همیشه گفته‌ای که الگویت سرخیو راموس است، هرچند برخی گفته‌اند بیشتر شبیه پیکه‌ای.
هویسن: بله، از بچگی. فکر می‌کنم توانایی پاس‌دهی‌اش دست کم گرفته می‌شد. همه درباره تهاجمی بودن یا گل‌هایش حرف می‌زدند اما او یک پاسور عالی هم بود. همیشه برای من الگو بوده است.
- آیا روزی مثل او پنالتی هم خواهی زد؟
هویسن: سخت است. در تیم بازیکنان متخصص خیلی خوبی داریم. فکر نمی‌کنم اجازه بدهند، چون پنالتی‌زن‌های عالی وجود دارند.
- گل راموس در فینال لیسبون را چطور به یاد می‌آوری؟
هویسن: ۹ ساله بودم و آن را در خانه همراه پدر و مادرم و یک دوست تماشا کردم. خیلی ویژه بود. اولین خاطره من از رئال مادرید است.
- آیا می‌توانی کنار کوبارسی بازی کنی یا به یک مدافع میانی قدرتمندتر در کنارت نیاز داری؟
هویسن: چرا که نه؟ او مدافع بزرگی است. با او راحت هستم، همان‌طور که با لنوُرمان یا ویویان.
- از پدرت خواستیم یک سوال بفرستد. این است: چه تمرینی را در کودکی وادارت می‌کرد که انجام دهی و از آن خوشت نمی‌آمد، اما امروز خیلی ارزشش را می‌دانی؟
هویسن: (می‌خندد) دویدن‌های مورب. وقتی ۹ ساله بودم، مجبورم می‌کرد بارها و بارها پاس‌های بلند به وینگر حریف بفرستم، در زمین یازده نفره. بیشتر از ۱۵ متر نمی‌توانستم بفرستم. او سماجت داشت اما حالا قدردانش هستم چون خیلی کمکم می‌کند. نه این که از آن متنفر بودم، اما واقعاً آزاردهنده بود.
- آیا در وقت آزاد خیلی فوتبال تماشا می‌کنی؟
هویسن: بسته به روز دارد. بعضی وقت‌ها دو یا سه بازی نگاه می‌کنم، بعضی وقت‌ها اصلاً دلم نمی‌خواهد چیزی ببینم.
- دین هویسن وقتی می‌بازد چطور است؟
هویسن: مثل هر بازیکنی خوشم نمی‌آید.
