سئوالاتی درباره ترکیب اولیه ایران مقابل تاجیکستان
به گزارش "ورزش سه"، تیم ملی ایران در دیداری که با تساوی برابر تاجیکستان تمام شد، با ترکیبی متفاوت به میدان رفت؛ ترکیبی که هم نشانه‌ای از تغییر نسل داشت و هم پرسش‌هایی درباره انتخاب‌ها و نحوه چیدمان بازیکنان مطرح کرد.
یکی از نکات جالب، استفاده از علی نعمتیِ چپ‌پا در پست دفاع چپ بود؛ در حالی که سه مدافع این پست (نادری، جلالی و نورافکن) در اردو حضور دارند.
در میانه زمین هم امید نورافکن به عنوان هافبک به کار گرفته شد؛ بازیکنی که دعوتش به تیم ملی در نقش دفاع چپ بود.
بازوبند کاپیتانی به سامان قدوس رسید؛ اما او در شبی که این مسئولیت را برعهده داشت، نمایش قابل‌قبولی نداشت و به‌عنوان بازیساز تیم ملی، تاثیرگذاری چندانی از خود نشان نداد.
در خط حمله، قلعه‌نویی تصمیمی غیرمنتظره گرفت: استفاده همزمان از محمد محبی و مهدی محبی به عنوان دو وینگر پشت سر شهریار مغانلو؛ زوجی که بدون تجربه بازی مشترک، ناگهان در ترکیب اصلی قرار گرفتند.
چیدمان کلی تیم چیزی شبیه به دو هافبک دفاعی، یک هافبک هجومی (قدوس) و سه مهره تهاجمی بود. این سیستم در شروع بازی جواب داد و ایران با دو گل جلو افتاد. اما زمانی که نیاز به تغییر ریتم و اجرای «مید بلاک» به‌وجود آمد، ساختار تیمی فرو ریخت و بازیکنان جوان توانایی کنترل جریان بازی را نداشتند.
ترکیب تازه تیم ملی مقابل تاجیکستان، هرچند برای تقسیم نیرو و محک زدن بازیکنان در جو تاجیکستان چیده شده بود، اما ضعف‌هایی در هماهنگی و انضباط تاکتیکی را عیان کرد؛ نکاتی که در آستانه رقابت‌های جدی‌تر باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
