مادر، رفیق، همکار: پشت پرده توپ طلای عثمان

به گزارش ورزش سه، وقتی دیشب در پاریس نام عثمان دمبله ‏به‌عنوان برنده توپ طلای ۲۰۲۵ اعلام شد، دوربین‌ها فقط لبخندش را ‏شکار نکردند؛ برقی که در چشم‌های عثمان دیده می‌شد انعکاس ‏سال‌ها همراهی آدم‌هایی بود که از کودکی تا امروز کنارش ماندند. ‏دمبله نه مثل بسیاری از ستاره‌های امروزی حلقه‌ای شلوغ از مشاوران ‏و اطرافیان دارد و نه عاشق هیاهوی رسانه‌ای است. او حلقه‌ ‏اطرافیانش را کوچک نگه داشته: مادر، یک دوست قدیمی، مدیر ‏برنامه‌ای مورد اعتماد، و یک فیزیوتراپ که همیشه پشت صحنه ‏مراقبش بوده. همین جمع کوچک اما متحد و استوار، عثمان را از ‏خیابان‌های اِورو تا بزرگ‌ترین صحنه فوتبال دنیا همراهی کردند‎.‎

مادر؛ ستون اصلی

خانم فاطمه دمبله، مادر عثمان، بدون شک مهم‌ترین چهره این ‏حلقه است. او از همان سال‌های کودکی در اِورو، وقتی پسرش با توپ ‏در کوچه‌ها نفس می‌کشید و می‌دوید، پشتش ایستاد. رسانه‌های ‏فرانسوی نوشتند که دیشب او بیشتر از هر کسی اشک شوق ریخت. ‏فاطمه دمبله بعد از مراسم گفت: «من از همان اول می‌دانستم که ‏عثمان متفاوت است. برای من این جایزه غافلگیرکننده نیست.» او ‏کسی بود که در روزهای سخت پسرش در بارسلونا یا مصدومیت‌های ‏پیاپی، به عثمان انگیزه می‌داد و بارها او را از تصمیمات عجولانه دور ‏نگه داشت‎.‎

دوست دوران کودکی که هنوز کنار عثمان است

در دنیایی که ستاره‌ها گاهی دوستان دوران کودکی‌شان را فراموش ‏می‌کنند، دمبله هنوز یکی از رفیق‌های قدیمی‌اش از اِورو را در کنار ‏خود دارد. اکیپ می‌گوید او نه تنها در سفرها و لحظات مهم همیشه ‏همراه دمبله است، بلکه به‌نوعی نقش «برادر بزرگ‌تر» را برایش بازی ‏می‌کند؛ کسی که بی‌ریا و صادقانه نظر می‌دهد و حاشیه‌ای ندارد. ‏همین صداقت، برای دمبله در روزهایی که فشار رسانه‌ها زیاد بود، ‏یک دارایی گرانبها محسوب می‌شد‎.‎

مدیر برنامه‌ای که حاشیه نمی‌سازد

برخلاف خیلی از سوپراستارها که روابط پیچیده‌ای با ایجنت‌هایشان ‏دارند، دمبله با مدیر برنامه‌ای کار می‌کند که بیشتر به عضوی از ‏خانواده شبیه است تا یک بیزنس‌من. همین رابطه باعث شده ‏نقل‌وانتقال‌های مهم او – از دورتموند به بارسا و حالا به ‏پاری‌سن‌ژرمن – بدون جنگ رسانه‌ای یا حاشیه‌های طولانی پیش ‏برود. این مدیر برنامه با وسواس مسیر دمبله را چید، به‌ویژه انتقال ‏به پاریس که حالا به نقطه عطف کارنامه‌اش تبدیل شده است‎.‎

فیزیوتراپ؛ ناجی در روزهای سخت

اگر کسی بتواند در کنار توپ طلای دمبله عنوان قهرمان پنهان او را به ‏دست بیاورد، کسی نیست جز فیزیوتراپ شخصی عثمان. ‏مصدومیت‌های پیاپی در بارسلونا، که خیلی‌ها فکر می‌کردند پایان ‏دوران اوج دمبله است، با کار دقیق همین فیزیوتراپ پشت سر ‏گذاشته شد. در حالی که رسانه‌ها دمبله را «شیشه‌ای» می‌نامیدند، او ‏و تیم درمانی‌اش بی‌وقفه کار کردند تا دوباره او را به آمادگی برسانند. ‏حالا همان بازیکنی که بارها خبر جدایی به دلیل مصدومیت‌های ‏دائمی یا حتی پایان فوتبالش شنیده می‌شد، در اوج ایستاده و توپ ‏طلا را در دست دارد‎.‎

راز موفقیت دمبله؛ جمع کوچک، قلب بزرگ

مسیر پیشروی دمبله به سمت توپ طلا شبیه یک فیلم سینمایی ‏است: شروع در کوچه‌های اِورو، انفجار در رن، انتقال بزرگ به بارسا، ‏افتادن در چاله مصدومیت‌ها، و دوباره برخاستن در پاریس. اما شاید ‏چیزی که این مسیر را خاص کرده، حلقه کوچک و قابل اعتمادی ‏باشد که هیچ‌وقت رهایش نکرد. دمبله خودش بارها گفته: «من ‏آدمی نیستم که جمع بزرگی اطرافم باشد. کسانی را کنارم نگه داشتم ‏که مطمئن باشم وقتی سختی از راه می‌رسد، واقعا برای خودم کنارم  ‏هستند، نه برای اسمم».‏

اوج در پاریس

اکنون پاریس صحنه تاج‌گذاری دمبله است. پاری‌سن‌ژرمن بعد از ‏سال‌ها ستاره‌پروری، بالاخره یک توپ طلا را در خانه دارد؛ و چه کسی ‏بهتر از عثمان دمبله، پسری که از کودکی رؤیای چنین شبی را در سر ‏داشت. از مادرش تا دوست دوران کودکی، از مدیر برنامه تا ‏فیزیوتراپ، همه دیشب بخشی از این داستان بودند. توپ طلا نه ‏فقط پاداش یک فصل درخشان، که تأیید یک مسیر پر از وفاداری، ‏تلاش و بازگشت از دل سختی‌هاست‎.‎