به گزارش "ورزش سه"، فشارهای عظیم، همراه با جوانی و بیتجربگی، تأثیر زیادی بر فوتبالیستها دارد؛ آنها اغلب بیش از حد خام هستند تا بتوانند با سبک زندگی سختی که از یک حرفهای انتظار میرود، کنار بیایند. دنیای ورزش و فوتبال پر از نمونههایی است که این موضوع را تأیید میکنند: بازیکنانی که راه تباهی را در پیش گرفتند و به دلیل اعتیاد، حرفه خود را نابود کردند.
سالها پس از بازنشستگی و پس از تجربهای نهچندان موفق در مربیگری، وین رونی در پادکست ریو فردیناند، همتیمی سابقش در منچستریونایتد، اعتراف کرد که سالها برای پر کردن خلأ وجودی خود به الکل پناه برده بود. دونی، بهترین گلزن تاریخ منچستریونایتد با 253 گل، است.
بازیکن سابق اورتون و یونایتد اذعان کرد که «مشکلات بزرگی» با الکل داشته و اغلب «دو روز پشت سر هم» مشروب میخورده است. او گفت: «اگر همسرم کولین نبود، حالا مرده بودم. در گذشته اشتباهات زیادی مرتکب شدم، همه آنها ثبت و ضبط شدهاند، اما حالا آدم دیگری هستم. او من را به مسیر درست هدایت کرد.»
او ادامه داد: «زمانی بود که فقط میخواستم با دوستانم به مهمانی بروم و خوش بگذرانم. به نقطهای رسید که کنترلش از دستم خارج شد و با اعتیاد به الکل مبارزه میکردم. این را به هیچکس نگفتم. نمیخواستم این بار را به دوش کسی بیندازم.»
رونی، با وجود مشکلاتش با الکل، هرگز در عملکرد ورزشیاش افت نکرد. این مهاجم سابق میگوید که گاهی شبهای مستی را پشت سر هم تجربه کرده، اما این مانع از حضورش در تمرین روز بعد نمیشد. او از قطرههای چشمی استفاده میکرد، آدامس میجوید و خود را با لوسیون اصلاح غرق میکرد تا بوی الکل را پنهان کند.
رونی گفت: «یک بار دو شب پشت سر هم مشروب خوردم، روز بعد به تمرین رفتم و در بازی آخر هفته دو گل زدم. بعد از بازی دوباره با دوستانم به مهمانی رفتم. همسرم به من کمک کرد تا اعتیادم را کنترل کنم. او من را به مسیر درست بازگرداند، چون به آن نیاز داشتم.»