قرمزها نه تنها خوش‌شانس نیستند، بدشانس بودند
آمار دروغ نمی‌گوید: لیورپول شانس ندارد، شخصیت دارد
به گزارش ورزش سه، سناریویی جدید و جالب برای لیورپول در لیگ برتر انگلیس در حال رقم خوردن است. همان‌طور که لیورپول فصل گذشته با فاصله‌ای مطمئن از رقبا پیش افتاد، این بار هم شرایط مشابهی دارد؛ با این تفاوت که اگر قرمزها در نوامبر سال گذشته موفق شدند از منچسترسیتی، چلسی و آرسنال فاصله بگیرند، این فصل همه‌چیز خیلی زودتر و از سپتامبر آغاز شده است.
البته هنوز راهی طولانی در پیش است و صحبت از قهرمانی زودهنگام به نظر عجولانه می‌آید، اما نشانه‌ها همه به یک سمت اشاره دارند؛ امسال مدعی اصلی احتمالا نه به منچستر تعلق دارد و نه به لندن. قهرمان بار دیگر از بندر لیورپول خواهد بود.
شانس یا توانایی؟
فصل گذشته تیم آرنه اشلوت تنها در 11 بازی موفق شد با حریفان اختلافی 5 امتیازی ایجاد کند؛ آن هم در شرایطی که کمتر کسی گمان می‌کرد تیم او بتواند روند خوبش در طولانی‌مدت حفظ کند. اما کیفیت بالای ترکیب اصلی باعث شد روند موفقیت ادامه پیدا کند.
این فصل هم روایت مشابهی دیده می‌شود: 7 برد از 7 مسابقه بعد از ناکامی در جام خیریه مقابل کریستال پالاس. آنچه بیش از همه برجسته شده، صحبت از "شانس" است. گل‌های دیرهنگام و پیروزی‌های سخت، تحلیلگران را به این نگرش رسانده که شانس حامی لیورپول است؛ نگرشی که گل دقیقه 85 هوگو ایکیتیکه برابر ساوتهمپتون در جام اتحادیه و تکرار بردهای دقایق آخری به آن بیش از پیش دامن زده است.
پل مرسون، بازیکن پیشین آرسنال و کارشناس اسکای اسپورتس، می‌گوید: "بعضی‌ها می‌گویند لیورپولی‌ها نشانه‌های یک تیم قهرمان را دارند، اما من فکر میکنم خوش‌شانس هستند."
آمار چه می‌گوید؟
مدل آماری شرکت اوپتا که هر بازی را 10 هزار بار با داده‌های امید گل (XG) شبیه‌سازی می‌کند، امتیاز پیش‌بینی‌شده لیورپول را 8.6 نشان می‌دهد؛ در حالی که آنها در واقع 15 امتیاز کسب کرده‌اند.
اشلوت هم پذیرفته که شانس در برخی صحنه‌ها نقش داشته؛ مثل پنالتی محمد صلاح برابر برنلی در وقت‌های اضافه. اما یک آمار مهم دیگر، روایت مخالف را تقویت می‌کند: در 5 بازی لیگ، لیورپول فقط 9 شوت در چارچوب دریافت کرده؛ آماری که در لیگ برتر بی‌رقیب است.
این یعنی تیم برخلاف تصور، فرصت‌های باکیفیت کمی به حریفان داده است. علاوه بر این، لیورپول بیشترین مالکیت توپ (63 درصد) و بیشترین شوت به سمت دروازه (24) را در لیگ ثبت کرده است.
گل‌های دیرهنگام؛ نشانه‌ای از شخصیت قهرمانی
لیورپول تبدیل به نخستین تیم تاریخ لیگ برتر شد که در 4 بازی پیاپی، گل پیروزی را در 10 دقیقه پایانی به ثمر رسانده است. همین ویژگی، دقیقا همان چیزی است که تیم‌های بزرگ را از بقیه جدا می‌کند.
در عین حال، شاید آنچه به‌عنوان "شانس" تعبیر می‌شود، در واقع بدشانسی بوده باشد. لیورپول 2 گل از ضدحملات بورنموث و 2 گل از ضربات ایستگاهی برابر نیوکسل 10 نفره دریافت کرد؛ و به این ترتیب، 4 گل از 6 شوت اولی که روی دروازه‌اش آمد.
آلیسون بکر هم فقط 4 مهار داشته؛ کمترین آمار بین دروازه‌بان‌های اصلی لیگ برتر، در حالی که رایا در آرسنال 13 و ویکاروی تاتنهام 19 مهار ثبت کرده‌اند. بسیاری از گل‌های دریافتی نیز از نوعی بوده که مهار آنها تقریباً غیرممکن به نظر می‌رسید.
بازنویسی روایت "شانس"
همه این داده‌ها نشان می‌دهد روایت "خوش‌شانسی لیورپول" چندان قابل دفاع نیست. برعکس، شاید بتوان گفت لیورپول تا امروز حتی کمی هم بدشانس بوده است. تیمی که با نمایش‌های قدرتمند در دفاع و حمله، بیش از هر چیز نشانه‌های یک مدعی جدی قهرمانی را بروز می‌دهد.
