به گزارش ورزش سه، در حالی که طرفداران کشتی روسیه همواره به درخشش قهرمانان خود در صحنههای جهانی عادت داشتند، نتایج تیم ملی این کشور در رقابتهای قهرمانی جهان ۲۰۲۵ زاگرب شوک بزرگی به جامعه ورزشی روسها وارد کرد. آنها به عنوان یکی از مهمترین قطبهای کشتی جهان با فقط سه مدال (یک طلا، یک نقره و یک برنز)، بدترین عملکرد خود در ۲۲ سال اخیر را به ثبت رساندند؛ آماری که یادآور شکست بزرگ آنها در سال ۲۰۰۳ در نیویورک است.
بازگشت به دوران فراموششده
در دورههای اخیر، روسیه معمولا با چند قهرمان جهانی رقابتها را ترک میکرد اما این بار تنها زاور اوگویِف توانست مدال طلا را در وزن ۶۱ کیلوگرم کسب کند. آمانولا گاجیماگومدوف در ۹۲ کیلوگرم نقره گرفت و زائوربک سیداکوف در ۷۴ کیلوگرم به برنز بسنده کرد. این افت چشمگیر باعث نگرانی تحلیلگران درباره آیندهٔ کشتی آزاد روسیه شده است.
دلایل ناکامی؛ از سعدولایف تا تغییر کادرفنی
کارشناسان چند عامل کلیدی را در این ناکامی مؤثر میدانند:
عدم حضور عبدالراشید سعدولایف (کاپیتان تیم و چهرهٔ نمادین کشتی روسیه) به دلیل مسائل سیاسی و صادر نشدن ویزایش توسط کشور کرواسی، یکی از شوکهای فنی مهم به کاروان روسها پیش از حضور در رقابتهای زاگرب بود. نبود او نه تنها شانس مسلم کسب یک مدال طلا در وزن ۹۷ کیلوگرم را از تیم گرفت، بلکه تأثیر منفی روحی بر سایر کشتیگیران این کشور گذاشت.
تغییر ناگهانی سرمربی (برکناری حاجیمراد گاتسالوف و جایگزینی او با دنیس تسرگوش) در آستانهٔ مسابقات، انسجام تیم را مختل کرد. تجربهٔ کمتر سرمربی جدید در سطح بینالمللی هم در این ناکامی مزید بر علت شد.
در کنار این موارد خروج استعدادهای بزرگ از روسیه شامل ستارههایی مثل چرمن والِیِف، احمد تاجدینوف و سالكازانوف که در حال حاضر برای کشورهای دیگر کشتی میگیرند و حتی گاهی مقابل همتیمیهای سابقشان قرار میگیرند، یکی از عواملی است که شاید باعث تضعیف روسها در تیم اصلیشان شده است.
موضوعی که باعث میشود فشار بر نسل جدید (چهرههای جوانی مثل کازیریک، کادیف و مختیخانوف) که با وجود استعداد بالا، هنوز تجربهٔ کافی برای رقابت در بالاترین سطح را ندارند، افزایش پیدا کند.
افق پیشرو؛ سه سال فرصت برای بازسازی
در مجموع، نتایج روسها در رقابتهای قهرمانی جهان ۲۰۲۵ زنگ خطر را برای کشتی این کشور به صدا درآورد. تیم ملی وارد چرخه جدید المپیکی شده اما با چالشهای فنی، روانی و مدیریتی جدی روبهروست. با این حال، هنوز سه سال تا المپیک لسآنجلس ۲۰۲۸ باقی مانده؛ زمانی که میتواند فرصتی طلایی برای بازسازی ساختار و بازگشت روسها به اوج باشد.