خائن نیستم و فقط می‌خواهم پول دربیاورم:
کشتی‌گیر روس: وطن یعنی خانواده، نه مرز و اقلیم!
به گزارش ورزش سه، ماگومد رمضانوف، کشتی‌گیر روس‌تبار و قهرمان المپیک پاریس، پس از تغییر تابعیت از روسیه به بلغارستان، اکنون یکی از چهره‌های بحث‌برانگیز دنیای کشتی است. او که در فینال وزن ۸۶ کیلوگرم المپیک پاریس توانست حسن یزدانی را شکست دهد برای ایرانی‌ها هم آشناست، رمضانوف با وجود این موفقیت بزرگ هنوز در مسکو زندگی می‌کند و اخیراً نیز در مسابقات قهرمانی اروپا ۲۰۲۵ برای تیم بلغارستان مدال طلا گرفت.
رمضانوف در گفت‌وگویی جالب با رسانه بلغاری درباره مسیر ورزشی و انگیزه‌هایش برای تغییر تابعیت و نگاه متفاوتش به مفهوم وطن صحبت کرد، او در این گفتگو از اهمیت خانواده و مسیری که برای آینده‌اش صحبت کرد و به نکات جنجالی اشاره کرد.
او ابتدا درباره شرایط تمرینی‌اش گفت:
«روسیه حتی اجازه نداد قبل از المپیک در یک اردوی بدنسازی شرکت کنم. به همین خاطر تصمیم گرفتم خودم مسیر آماده‌سازی‌ام را طراحی کنم. در کاباردینو-بالکاریا، داغستان و اوستیا اردو داشتم و بیشتر به صورت انفرادی تمرین کردم. البته در بلغارستان هم تمرین دارم، اما فدراسیون تازه‌کار است و هنوز برنامه جامعی ندارد. فعلاً بخشی از تمریناتم را در بلغارستان، و بخشی را در خارج از کشور انجام می‌دهم. معمولاً در بلمکن، صوفیه یا گاهی در گرجستان تمرین می‌کنم.»
او درباره همکاری با کشتی‌گیران بلغاری توضیح داد:
«درخواست برای برگزاری اردوهای مشترک زیاد است، و من مخالفتی ندارم، فقط باید شرایط برای همه عادلانه باشد. مهم این است که هیچ‌کس آسیب نبیند. اردوهای بین‌المللی، به‌ویژه با حریفان خارجی، برای رشد فنی ما ضروری است.»
اما بخش جنجالی گفت‌وگو زمانی بود که رمضانوف درباره تغییر تابعیت خود صحبت کرد:
«برخی فکر می‌کنند ورزشکاری که کشورش را عوض می‌کند، خائن است؛ اما این نگاه سطحی است. ورزشکاران دنبال زندگی بهترند، دنبال فرصتی برای پیشرفت و تأمین خانواده‌شان. من هم همین را می‌خواهم. اگر در روسیه می‌ماندم، بعد از دوران قهرمانی شاید مربی می‌شدم، اما در روسیه تعداد زیادی مربی وجود دارد و جای پیشرفت سخت است. در کشورهای دیگر اما می‌توان آینده‌ای ساخت، حتی باشگاه زد، شاگرد تربیت کرد. من خائن نیستم؛ فقط می‌خواهم زندگی کنم، خانواده‌ام را حمایت کنم و در جایی باشم که بتوانم رشد کنم.»
رمضانوف با اشاره به ۲۵ سال حضورش در دنیای کشتی گفت:
«می‌خواهم تا ۳۵ سالگی در المپیک لس‌آنجلس مبارزه کنم و برای مدال طلا بجنگم. اگر احساس کنم بدنم دیگر توان رقابت ندارد، صادقانه خداحافظی خواهم کرد. اما اگر هنوز حس قدرت داشته باشم، باز هم ادامه می‌دهم. کشتی برای من فقط ورزش نیست، بخشی از زندگی‌ام است.»
او در ادامه نگاهی عمیق به مفهوم وطن ارائه داد و گفت:
«من دوست ندارم وقتی مردم را بر اساس قلمرو یا ملیت از هم جدا می‌کنند. خداوند تمام دنیا را برای انسان آفریده است. هر کسی می‌تواند در هر جایی که احساس آرامش و فرصت دارد، زندگی کند. اگر در کشورت نمی‌توانی خودت را پیدا کنی، رفتن نشانه بی‌وطنی نیست. فقط یعنی می‌خواهی خودت را در جای دیگری بسازی. هر کسی که این را درک نکند، کوته‌بین است. ببینید، خود آمریکا از مردمانی با ملیت‌های گوناگون شکل گرفته و روسیه هم از اقوام مختلف تشکیل شده است. وطن، یک احساس درونی است، نه مرز جغرافیایی.»
در بخش دیگری از گفت‌وگو، وقتی از او درباره میهن‌پرستی پرسیدند، پاسخ داد:
«من میهن‌پرست خانواده‌ام هستم. هر فردی باید اول به خانواده‌اش فکر کند، نه به مسائلی که نمی‌تواند تغییر دهد. من رئیس‌جمهور هیچ کشوری نیستم. کار من کشتی گرفتن است، نه سیاست. من فقط می‌خواهم برای عزیزانم مفید باشم. اگر روزی بتوانم کار بزرگی انجام دهم که زندگی دیگران را بهتر کند، خوشحال خواهم شد، اما فعلاً تمرکزم روی خانواده و ورزش است. کسانی که قدرت دارند باید برای خیر مردم تلاش کنند، نه برای منافع خودشان.»
