مرد ایتالیا و دو پروژه مهم در ایران و میلان؛
پیاتزا: مثل کودکی هستیم که تازه راه رفتن یاد گرفته!
به گزارش "ورزش سه"، رسانه ایتالیایی والیبال مگزین پس از بازگشت روبرتو پیاتزا، سرمربی تیم ملی والیبال ایران، به این کشور مصاحبه‌ای خواندنی با او ترتیب داد. این وب‌سایت در توصیف پیاتزا نوشت:
«توانایی شکل‌دهی به یک تیم، ایجاد پایه‌های محکم و غافلگیری از طریق دیدگاه فنی و انسانی‌اش، از ویژگی‌های بارز DNA روبرتو پیاتزا است. در میلان، امسال از این مربی خواسته خواهد شد تا فصل جدیدی را بنا کند و پروژه‌ای را ادامه دهد که تداوم، هویت و جاه‌طلبی را برای باشگاه میلانی به ارمغان آورده است.
در عین حال، تابستان نقطه‌عطف مهم دیگری در دوران حرفه‌ای این مربی بود: پیاتزا با تیم ملی ایران سفری پربار را آغاز کرد و به مقام هشتم در جام جهانی رسید؛ نتیجه‌ای که هم نقطه ورود و هم نقطه شروع محسوب می‌شود. پایه‌های بناشده در ماه‌های اخیر می‌تواند در میان‌مدت، ایران را به یکی از هیجان‌انگیزترین تیم‌های صحنه بین‌المللی تبدیل کند.»
در ادامه، سرمربی ایتالیایی در مورد عملکردش با ایران در قهرمانی جهان گفت:
«در مورد تابستان با تیم ملی ایران، فکر می‌کنم تجربه‌ای مفید و سازنده بود؛ حتی اگر جام جهانی تا حدودی به دلیل نحوه سازماندهی‌اش تحریف شده باشد. من به یاد جام جهانی ۲۰۱۰ ایتالیا افتادم؛ به طور مشابه، قوی‌ترین تیم‌ها در یک طرف قرعه‌کشی و تیم‌های کم‌اعتبارتر در طرف دیگر قرار گرفتند تا تعادل خاصی در برنامه مسابقات ایجاد شود. در سال ۲۰۲۵ نیز همین اتفاق در فیلیپین رخ داد، جایی که تیم‌هایی بدون داشتن اعداد و ارقام لازم در صدر جدول قرار گرفتند. انتخابی که صادقانه بگویم، در هیچ جای دیگری سابقه ندارد.
با این حال، ورزش باید شایسته‌سالار باقی بماند؛ اگر خوب باشید، می‌برید و اگر خوب نباشید، می‌بازید. با وجود این، جام جهانی جنبه‌های مثبتی نیز داشت. برخی از تیم‌ها شگفت‌زده کردند؛ به‌عنوان مثال فنلاند که در یک تورنمنت استثنایی بازی کرد یا آرژانتین که استحکام خود را تأیید کرد. در سوی دیگر قرعه‌کشی، جمهوری چک عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت و به نیمه‌نهایی رسید؛ اتفاقی تاریخی برای یک تیم ورزشی سطح بالا از آن کشور.
با این حال، کشورهای دیگری نیز ناامید شدند، از جمله ایران که من افتخار مربیگری‌اش را در تابستان امسال داشتم. پس از عملکردی عالی، می‌توانستیم به نیمه‌نهایی امیدوار باشیم، اما چند اتفاق نامطلوب نتیجه مسابقه را به نفع جمهوری چک – که شایسته پیروزی بود – رقم زد. این موقعیت‌ها باید پذیرفته و درک شوند، زیرا به ما کمک می‌کنند تا پیشرفت کنیم. این مسابقات قهرمانی جهان، به‌خوبی نمایانگر والیبال امروز بود: کسانی که واقعاً می‌خواهند رشد کنند، انگیزه و انرژی جدیدی پیدا می‌کنند، در حالی که کسانی که راکد می‌مانند، در معرض خطر عقب‌ماندن هستند.»
*اهداف جدید
رؤیاهای پیاتزا به آینده‌ای دور و جاه‌طلبانه نگاه می‌کنند. از یک سو، لس‌آنجلس با تیم ایران و از سوی دیگر، آرزوی حفظ جایگاه میلان در سوپرلیگ ایتالیا. او می‌گوید:
«ایران تیمی جوان است؛ پروژه‌ای که هنوز در دست ساخت است. مثل کودکی که تازه راه رفتن را یاد می‌گیرد؛ ما باید یاد بگیریم چگونه آن را شکل دهیم و استعدادش را پرورش دهیم. البته رؤیای اصلی ما رسیدن به بازی‌های المپیک است، اما نه صرفاً برای شرکت، بلکه برای رقابت واقعی با بهترین تیم‌های ملی جهان.
در مورد مسیر میلان نیز، هدف ما همچنان تثبیت جایگاهمان در میان چهار تیم برتر لیگ است؛ همان‌طور که در سال‌های اخیر موفق به انجامش شده‌ایم. در دو دوره اخیر به نیمه‌نهایی رسیدیم، هرچند فصل گذشته نتوانستیم بیشتر پیش برویم، اما هدف همچنان یکسان است: حفظ رقابت، حضور مداوم در میان تیم‌های برتر، تقویت هویت خود و ساختن چیزی بزرگ‌تر در هر روز.»
