به گزارش "ورزش سه"، هافبک تیم ملی فرانسه در گفتوگو با روزنامه لو فیگارو، در زمانی که برای بازیهای انتخابی جام جهانی مقابل آذربایجان و ایسلند در اردوی تیم ملی کشورش حضور داشت، درباره تجربهی فعلی خود در ایتالیا و زندگی فوتبالیاش در میلان صحبت کرد.
او پس از دوران کوتاه خود در باشگاه المپیک مارسی، حالا دوباره به سری A بازگشته است.
ربیو در این گفتوگو گفت:«شاید کلیشهای به نظر برسد، اما واقعاً در ایتالیا غذاهای فوقالعادهای میخورید. اولین چیزی که وقتی به زمین تمرینی میلانلو رسیدم به من گفتند، این بود که آشپزخانه آنجا چقدر عالی است! باید اعتراف کنم، حتی اگر فرانسه در زمینه آشپزی در مجموع همچنان برتر باشد، اما ایتالیا بهترین پاستای دنیا را درست میکند.»
او در ادامه افزود:«از نظر فوتبالی، ایتالیا کشوری است که مردمش واقعاً فوتبال را میفهمند. در آنجا فوتبال بخشی از زندگی است. ایتالیا برای فوتبال زندگی میکند، خیلی بیشتر از فرانسه. شما شور و اشتیاق هواداران را واقعاً حس میکنید. در فرانسه باشگاههای بزرگی وجود دارند و گروههای هواداری پرشوری هم هست، اما در ایتالیا این موضوع کاملاً در سطح دیگری است. در آنجا فوتبال یک سبک زندگی است.»
به گفتهی ربیو، به همین دلیل است که ایده برگزاری نخستین بازی تاریخ سری A خارج از خاک ایتالیا برایش بسیار عجیب است. طبق برنامه، دیدار میلان و کومو در فوریهی ۲۰۲۶ در شهر پرت، استرالیا برگزار خواهد شد.
از آنجا که ورزشگاه سن سیرو برای مراسم افتتاحیهی بازیهای المپیک زمستانی میلان-کورتینا مورد استفاده قرار میگیرد، این دو باشگاه تصمیم گرفتهاند بازی خود را در نقطهای در آن سوی جهان برگزار کنند.
ربیو در این باره گفت:«وقتی شنیدم که میلان قرار است بازی خود مقابل کومو را در استرالیا انجام دهد، واقعاً شگفتزده شدم! این کاملاً دیوانهوار است.»
«البته این تصمیمات مالی است و برای افزایش دیده شدن لیگ گرفته میشود، و از حیطه اختیارات ما بازیکنان خارج است. درباره فشردگی تقویم بازیها و سلامت بازیکنان بسیار صحبت میشود، اما در نهایت همه چیز غیرمنطقی به نظر میرسد. واقعاً دیوانگی است که دو تیم ایتالیایی برای یک بازی تا آنسوی دنیا سفر کنند. با این حال، مثل همیشه، باید خودمان را وفق دهیم.»
تحسین مودریچ
به گفتهی رابیو، بهترین بخش حضورش در میلان، همبازی شدن با اسطوره سابق رئال مادرید یعنی لوکا مودریچ است.
او گفت:«او واقعاً من را شگفتزده کرده است. میبینم که در تمرینات با چه دقت، حرفهایگری متلاشی کار میکند، آن هم در ۴۰ سالگی! واقعاً تحسینبرانگیز است. او متواضع و فداکار است و همیشه ۱۰۰ درصد توانش را میگذارد. وقتی میبینم او در این سن چه کارهایی انجام میدهد و ۱۰ سال از من بزرگتر است، واقعاً نمیدانم چه بگویم.»