به گزارش "ورزش سه"، رودریگو و استوائو، هر کدام با دو گل، و وینیسیوس جونیور که گل پایانی را به ثمر رساند، کارلو آنچلوتی را مسحور کردند. این برد نشاندهنده بازگشت برزیل به ریشههایش بود، یادآور جام جهانی ۲۰۰۲ کره و ژاپن، جایی که برزیل با فوتبالی سریه، پر فشار و سرگرمکننده، استانداردی برای خود تعریف کرد. حالا، پس از دو دهه و یک بحران، «کانارینیا» در مسیر رستگاری است.
رودریگو و استوائو، به ترتیب نماد حال و آینده برزیل، در کنار وینیسیوس، نمایش درخشانی ارائه دادند. در حالی که برزیل در مقدماتی جام جهانی در رده پنجم و با فاصله ۱۰ امتیازی از آرژانتین قرار دارد، این بازی نشانهای از تحول بود. آنچلوتی، که در چرخه کوتاه جام جهانیاش فرصت زیادی ندارد، با این تیم در حال شگفتیسازی است. با وجود نبود مهاجم ثابت، وینیسیوس و رودریگو این خلأ را پر کردند، در حالی که ریچارلیسون و ایگور ژسوس روی نیمکت ماندند.
استوائو، که لقب «مسینیو» را یدک میکشد، با گلی به کمک پاس دقیق برونو گیمارش، نشان داد که میتواند جانشین طبیعی نیمار باشد. گیمارش، بازوی اجرایی آنچلوتی در زمین، نقشی کلیدی داشت. وینیسیوس نیز، تحت تأثیر مربیگری ژابی آلونسو و ناکامی در کسب توپ طلا، از بازیکنی بیانگیزه به یک همهکاره مدرن تبدیل شده است. او در حمله پیشتاز و در دفاع پرتلاش بود، نشاندهنده بلوغی که او را به ستون اصلی تیم بدون نیمار بدل کرده است. ش
رودریگو اما ستاره اصلی بود. هر لمس توپش نوید اتفاقی بزرگ را میداد. او با گلی به سبک فوتسال، با فریب مدافع و ضربهای دقیق، تواناییهایش را به رخ کشید. آنچلوتی که در دوران افت رودریگو از او حمایت کرده بود، حالا پاسخ اعتمادش را در زمین میبیند.
در نیمه دوم، برزیل با تکیه بر اشتباهات دفاعی فاحش کره، کار را تمام کرد. استوائو با دزدیدن توپ از کیم مینجائه، دومین گلش را زد و جایگاهش را برای جام جهانی تثبیت کرد. رودریگو نیز با پاس وینیسیوس، گل دیگری به ثمر رساند و در نهایت، وینیسیوس با یک ضدحمله ویرانگر، کار را تمام کرد.
تاثیر آنچلوتی در این برزیل جدید کاملاً مشهود است: تیمی عمودیتر، روانتر و با دفاعی مستحکم که ادر میلیتائو و گابریل مگالائش آن را رهبری میکنند. برزیل در حال تبدیل شدن به تیمی است که میتواند رقبا را غافلگیر کند. ژاپن و جهان آماده شگفتی بعدی باشند!