به گزارش "ورزش سه"، گارسیا توانسته است جایگاهش را در ترکیب بارسلونا پیدا کند اما متوجه است که بازی تحت فشار آسان نیست. او در گفتگویی با روزنامه اسپورت اظهار داشت: «وقتی اشتباه کنم، دوباره مورد انتقاد قرار میگیرم. در این لحظه میتوانم به خودم ببالَم، اما فوتبال بازی اشتباههاست و این کار را نمیکنم، چون وقتی اشتباه بعدیام برسد، دوباره به من حمله خواهند کرد.»
این بازیکن که در مقاطع مختلف دوران حضورش در بارسلونا با انتقادهای شدیدی روبرو بوده است، گفت: «من استعداد خودم را میدانستم و اطرافیانم هم همینطور. در ابتدا، بدون هیچ صبری برچسبی به من زده شد. این بخشی از دنیای امروزی شبکههای اجتماعی است، قضاوت بدون این که واقعیت را ببینند.
من این انتقادها را شخصی برداشت نکردم چون برای دیگر بازیکنان هم اتفاق میافتد. میدانستم باید روی خودم تمرکز کنم چون به پتانسیلم باور داشتم. به همین دلیل به خیرونا رفتم: به زمان بازی نیاز داشتم و باید ثباتی را پیدا میکردم که در بارسا نداشتم. وقتی به بارسا آمدم، پس از یک سال حضور در منچسترسیتی بود که به دلیل تمدید نکردن قرارداد، از ترکیب خارج شدم. اینجا هم ابتدا بازی کردم و بعد دوباره نیمکتنشین شدم.»
این مدافع بارسلونا که تا به حال ۱۹ بازی ملی برای تیم ملی اسپانیا انجام داده است، تاکید کرد: «وقتی جوان هستی، باید بازی کنی. اشتباه خواهی کرد، چون هیچکس از ابتدا کارشناس به دنیا نمیآید.»
گارسیا همچنین درباره ارتباط ویژه با مارک کوبارسی در زمین مدعی شد: «من و کوبا خوش شانس بودیم که در المپیک با هم بازی کردیم، در تمام بازیها. تقریباً بدون حرف زدن همدیگر را درک میکنیم. درست است که شاید ما دو مدافع میانی بلند قدی نیستیم اما اگر به نمونه ماسکرانو در دوران حضورش در بارسا نگاه کنید، عملکرد او فوقالعاده بود.
امروز هم مدافعان زیادی هستند که قد بلندی ندارند. در نهایت، وقتی برای تیمی مانند بارسا بازی میکنی که معمولاً ۷۰ درصد مالکیت توپ را در اختیار دارد، طبیعی است که آن ۳۰ درصدی که مالکیت نداری، خطرناکتر باشد چون فضا پشت سرت باقی میگذاری. اما من فکر میکنم وظیفه ما مدافعان همین است، حضور داشتن در همان لحظات دشوار.»
گارسیا در بخش دیگری از این گفتگو فاش کرد که این هانسی فلیک بوده که او را قانع کرده تا در بارسلونا بماند: «بله، فکر میکنم نقطه عطف همان بازی مقابل بنفیکا بود چون پنجره نقل و انتقالاتی هنوز باز بود. تصور میکنم آن مسابقه همه چیز را کمی تغییر داد. چطور من را قانع کرد؟ واقعیت این است که در آن بازیها زمان بازی بیشتری پیدا کرده بودم.
مقابل بنفیکا به زمین میروی، گل میزنی و تیم دوباره به جریان مسابقه بازمیگردد. گاهی چنین مسابقاتی هستند که نمیدانی چرا، اما شرایط را تغییر میدهند. از همان زمان، احساس کردم توانستهام از فرصتهایم استفاده کنم و اعتماد سرمربی را برای حضور در ترکیب به دست آورم.»