وقتی پروفسور اخراج شد!
باشکوه‌ترین روز فوتبالی برانکو در ایران
به گزارش "ورزش سه"، برای عبور از روزهای سیاه و ناکامی برانکو ایوانکوویچ یک معمار بزرگ برای پرسپولیس قلمداد می‌شد. جایی که فصل‌ها یکی پس از دیگری گذشتند و آنها بعد از افشین قطبی طعم قهرمانی در لیگ برتر را نه تنها نمی‌چشیدند که حتی تا مرز ناکامی‌های سریالی هم رفتند.
برانکو قدم به فرودگاه امام گذاشت و از همان ابتدا ژست فاتحان بزرگ را روی پله‌ها گرفت. هرچند اولین فصل چندان خوب استارت نخورد و در نهایت نیز در رقابتی نزدیک با استقلال خوزستان با نائب قهرمانی پایان یافت. اما این دومی پایه‌گذار روزهای طلایی آنها شد؛ قهرمانی‌سریالی و موفقیت‌ها یکی پس از دیگری شکل گرفتند و ویترین سرخ‌ها در دفتر این باشگاه اکنون به محلی برای افتخار و پز دادن تبدیل شده تا هر وقت که بخواهند اتفاقی بزرگ به تصور بکشند، به این جام‌های پی‌در پی در طبقه چهارم ساختمان باشگاه رجوع کنند.
اما برانکو درست در روزهایی که هواداران این تیم تصورش را هم نمی‌کردند از این تیم جدا شد. یک جدایی سخت که می‌توان به جرات گفت بزرگترین گروه اعتراضی تا به امروز را جلوی باشگاه شکل داده بود. برای هوادار پرسپولیس برانکو ایوانکوویچ به فردی بزرگتر از یک سرمربی تبدیل شده بود. فردی که با قدرت مدیریتش برپایه اعتماد و حمایت هواداران، حتی ساختار باشگاه را نیز دگرگون کرد و استادیوم قابل بهره‌برداری و امکانات کنونی آن را هم مدیون تلاش و پیگیری او می‌دانند.
پروفسور که تجربه مربیگری در تیم ملی و بعد از آن سرمربیگری روی نیمکت آن را نیز در کارنامه دارد، خالق تصاویر ویژه‌ای برای فوتبالدوستان ایرانی است. اما برای هواداران پرسپولیس در میان تمام اتفاقاتی که در دوران او شکل گرفت، شاید صعود به فینال آسیا برای اولین بار در تاریخ این باشگاه، طعم و لذتی تکرار نشدنی داشته باشد. هرچند آنها بعد از آن یک بار دیگر نیز این تجربه را پشت سر گذاشتند، اما همیشه قطعا اولین‌ها طعم دیگری دارند.
برانکو اکنون در آغاز هشتمین دهه از دوران زندگی‌اش به زندگی فوتبالی‌اش پایان داد و به صورت رسمی اعلام کرده که قصدی برای مربیگری ندارد. اتفاقی که داستان امیدواری هواداران پرسپولیس را هم برای بازگشت دوباره او به پایان رساند. برانکو بعد از ناکامی هر مربی و هر تصمیم احتمالی برای تغییر روی نیمکت پرسپولیس به عنوان فرد آلترناتیو و احتمالی بازگشت محسوب می‌شد اما اکنون همه چیز پایان یافته و شاید دیدن دوباره او در تهران هم یک ناممکن بزرگ محسوب شود.
به مناسب پایان سرمربیگری برانکو ایوانکوویچ یکی از خاطره‌انگیزترین شب‌های دوران مربیگری او در پرسپولیس را با هم مرور می‌کنیم؛ پرسپولیس - الدحیل قطر: دراماتیکترین صعود در مرحله یک چهارم لیگ قهرمانان آسیا بعد از یک ناامیدی بزرگ و معجزه باورنکردنی!
نبیل معلول سرمربی الدحیل به پشتوانه پیروزی بازی رفت، با امیدواری بزرگی روبروی برانکو در جو سنگین استادیوم آزادی قرار گرفت. نیمکت پرسپولیس در آن بازی به این شکل با توجه به محرومیت نقل و انتقالاتی خالی بود و حتی اعضای فنی و ... هم این موقعیت را داشتند که با فراغ بال صندلی‌های بیشتری را برای خود رزرو کنند.
گادوین منشا ستاره نیجریه‌ای پرسپولیس حتی در حلقه پیش از بازی نیز بی‌تابی می‌کرد و برای سوت شروع بازی لحظه‌شماری داشت. بازیکنی که بعدها یاغی شد و پیراهن استقلال را هم به تن کرد و خواست مقابل بیرانوند شانس گلزنی از روی نقطه پنالتی را تجربه کند اما این فرصت به شکل پرماجرا و حاشیه‌ای نصیب او نشد. اما در این بازی همه چیز به گام‌های بلند و مهارنشدنی او گره خورد و پایان پرشکوه را امضا کرد.
با گلی که الدحیل در استادیوم آزادی به ثمر رساند، سکوها روی سر برانکو آوار شد. اما هنوز امید نمرد! پروفسور با تیم نیم‌بند و اسکوادی که هیچ وقت تکمیل نبود، اتفاقی بزرگ را در ذهن مرور می‌کرد.
سیدجلال حسینی گل اول بازی و تساوی‌بخش سرخ‌ها را به نام خود کرد. اما روی این گل هم باید سهم گادوین را جدا دانست؛ او با یک تاثیرگذاری ویژه کاپیتان تیمش را در موقعیت گلزنی قرار داد. اینجا نقطه آغاز آتش بازی پرسپولیس و شب تاریخی‌اش با برانکو بود.
عملیات صعود تاریخی استارت خورد؛ در شرایطی که همه نگران بازی احتمالی بعدی و محرومیت شجاع خلیل زاده و محمد انصاری هستند که دست خالی پرسپولیس را خالی‌تر هم خواهد کرد، برانکو تیمش را به تمرکز بیشتر و جبران نتیجه فرامی‌خواند. فقط دو گل دیگر و به سرانجام رساندن یک غیرممکن جذاب.
علی علیپور قبل از اینکه راهی فوتبال اروپا شود، نقش خود را روی گل پرسپولیس و بالا رفتن امیدها به بهترین شکل به انجام رساند. یک فرار دیدنی و در نهایت دریبل مدافع مقابل و ارسال زمینی به دهانه دروازه حریف که با اشتباه مدافع قطری، به گل دوم پرسپولیس تبدیل شد تا مهاجمان پرسپولیس اینچنین ژست بگیرند.
خب لحظه داغ و توفانی استادیوم آزادی؛ اینجا قطعا هیچ پرسپولیسی‌ای روی زمین نبود و با هر گام بلند و خاطره‌ساز گادوین منشا، در انتظار انفجار بزرگ بود. یک پاس دیدنی و بلند از علیرضا بیرانوند پشت مدافعان پیش‌تاخته الدحیل و منشا که به شکل عجیبی از دو مدافع پیش روی خود در ضدحمله عبور کرد و در نهایت امین لکومته نیز اینچنین مقهور دریبل او شد و دروازه خالی!
فریم‌های بعدی لحظه به ثمر رسیدن گل سوم و تاریخی و البته دراماتیک پرسپولیس را در ادامه ببینید.
از همین قابل شادی هم مشخص است که پرسپولیس چه شرایطی را در روزهای محرومیت نقل و انتقالاتی پشت سر گذاشت. افراد داخل این قاب هم سرنوشت آنها هم جالب است؛ شجاع در آستانه فینال راهی قطر و تیم جدیدش شد و کمال هم علیرغم تعصبی که تا لحظه آخر به این پیراهن نشان داد با مهری شماره 11 از سه فصل بعد از این قاب گرفته شد. آدام که مشخص نشد فوتبالیست قابلی است یا فقط به خاطر اینکه نوه مرحوم سعید راد است به پرسپولیس آمد اکنون در ینگه دنیا املاکی و بنگاه مسکن زده. سعید حسین‌پور در لیگ یک کار را دنبال می‌کند و ...
کریم باقری را اینقدر هیجانی دیده بودید؟ حال و هوای هیچ پرسپولیسی در آن شب قطعا دست خودش نبود و آقا کریم سرخ‌ها هم اینچنین از خود بیخود شده بود و سرمست از این برد بزرگ.
تیم برانکو بعد از جدایی مهدی طارمی، فرشاد احمدزاده، صادق محرمی، محسن مسلمان و وحید امیری، به دلیل محرومیت تقویت نشده بود و با مصدومان زیادی هم دست و پنجه نرم می‌کرد تا عملا پیروزی بر تیم قدرتمند نبیل معلول، دشوار و حتی به زعم بسیاری غیرممکن باشد. اما برانکو و شاگردان تسلیم‌ناپذیرش آن را به شبی تاریخی تبدیل کردند. یک فریم جذاب دیگر از این بازی اخراج برانکو ایوانکوویچ توسط روشن ایرماتوف بود. برانکو در آخرین دقایق بازی اخراج می‌شود، چرا؟ احتمالا به این خاطر که توپ را به زمین کوبیده اما پروفسور به سرعت می‌پذیرد و زمین را ترک می‌کند. او بازی السد را از دست می‌دهد.
و قاب پایانی شب تاریخی!
استادیوم برانکو را با تشویق ایسلندی خود یکسره فریاد می‌زند. برانکو با همان ژست خاص خود دقایق زیادی را جلوی سکوها به همراهی با آنها می‌پردازد و در نهایت باید لشگر نصفه و نیمه‌اش که اکنون با مصدومیت و محرومیت نیز مواجه شده، مهیای دیدار با السد قطر کند. اما قطعا خود برانکو هم آن شب را نتوانست از شادی این برد تاریخی بخوابد و از خاطر نبرده است. معجزه در اوج ناامیدی.
