
به گزارش ورزش سه، کریستیانو رونالدو در بخش دیگری از گفتوگویش با پیرس مورگان توضیح داد چرا در مراسم خاکسپاری دیوگو ژوتا، همتیمی سابقش در تیم ملی پرتغال، حضور نداشت. او گفت تصمیمش از روی احترام بوده تا از تبدیل شدن آن روز غمانگیز به یک «نمایش رسانهای» جلوگیری کند. رونالدو حتی از کلمه سیرک رسانهای استفاده کرد.
رونالدو که از مرگ پدرش در سپتامبر ۲۰۰۵ تاکنون وارد هیچ گورستانی نشده، گفت: «از وقتی پدرم درگذشت، دیگر پایم را به قبرستان نگذاشتم. مردم زیاد مرا قضاوت میکنند، اما وقتی وجدانم آسوده است، اهمیتی نمیدهم چه میگویند. در مورد ژوتا، ترجیح دادم نیایم چون میدانم هر جا بروم، نگاهها به سمتم میچرخد و آن روز، روز من نبود. اگر میرفتم، تمرکز از خانوادهاش گرفته میشد، و این بیاحترامی بود.»
او افزود: «لازم نیست جلوی دوربینها ظاهر شوم تا مردم ببینند چه میکنم. در خلوت و پشت صحنه کارهایم را انجام میدهم. با خانواده دیوگو و آندره سیلوا صحبت کردم، حمایتشان کردم و قلبم آرام است.»
رونالدو همچنین از فضای رسانهای اطراف مرگ ژوتا انتقاد کرد: «دیدم بعضیها مصاحبه میکنند و از فوتبال حرف میزنند، انگار همه چیز عادی است. واقعاً تأسفآور است. این سوگواری بود، نه صحنه نمایش. بعضیها دوست دارند در ردیف جلو باشند فقط برای اینکه بگویند "کریستیانو آمد"، اما من آن دنیا را نمیخواهم. نیازی ندارم مردم با دوربین مرا دنبال کنند تا بفهمند چه میکنم.»

او سپس با یادآوری روز تلخ درگذشت پدرش گفت: «وقتی پدرم مُرد، علاوه بر دردِ از دست دادن، مجبور شدیم در میان دوربینها و جمعیتی از کنجکاوان عزاداری کنیم. حالا هم شرمآور است که رسانهها بهجای احترام به خانوادهای داغدار، درباره نبودن من حرف میزنند. شرمآور و غمانگیز است. انسانیت هم گاهی میمیرد، و ما باید هر روز با این بیرحمی بجنگیم.»
رونالدو در پایان با اندوه از لحظه شنیدن خبر گفت: «وقتی پیامها رسید، باورم نمیشد. در باشگاه بودم و فقط گریه کردم. روز بسیار سختی بود؛ برای همه ما، برای کشور، برای دوستان و همتیمیها. هنوز حضورش را در تیم حس میکنیم. دیوگو پسر آرام و خوبی بود، بودن با او لذتبخش بود... خیلی غمانگیز است.»