
به گزارش ورزش سه، آریا یوسفی در دیدار اخیر سپاهان مقابل مس رفسنجان موفق شد از مرز صد بازی برای تیمش عبور کند و به همین مناسبت، باشگاه با حضور کادرفنی و اعضای تیم از این بازیکن جوان قدردانی کرد و گفتگویی صمیمانه با او انجام داد.
یوسفی در این باره گفت: «برای هر فوتبالیست رسیدن به چنین رکوردی خوشحالکننده است و من هم بسیار خوشحالم که توانستم با حمایت هواداران، مردم شهر، کادرفنی و همه کسانی که من را همراهی کردند، صد و یکمین بازیام برای سپاهان را انجام دهم.»
او درباره اسطورههای باشگاه و تجربه حضور در کنار آنها گفت: «خیلی از بازیکنان بزرگی مانند محرم نویدکیا، هادی عقیلی و کاپیتانهای تیم به این آمار رسیدند. رفتار و منش آنها به گونهای است که در تمرین و کنارشان بودن باعث میشود چیزهای زیادی یاد بگیریم. من به فکر اسطوره شدن نیستم، اما ترجیح میدهم از رفتار و اخلاق آنها الگو بگیرم.»
یوسفی همچنین به یادآوری اولین بازیاش برای سپاهان پرداخت: «اولین بازی من زمان محرم نویدکیا بود، در جام حذفی مقابل نفت مسجد سلیمان حدود ۲۰ دقیقه بازی کردم. راستش هدفم رسیدن به ۱۰۰ بازی نبود، بلکه همیشه میخواستم در هر بازی بهترین عملکردم را ارائه دهم.»
این بازیکن جوان درباره شیرینترین تجربه دوران بازیاش گفت: «قهرمانی در سوپرجام (مقابل پرسپولیس) خیلی برایم لحظه خاصی بود و همیشه آن را به یاد خواهم داشت.»
یوسفی درباره خوشحالی خاصش بعد از گل نیز توضیح داد: «بعد از گل، دستم را روی دهانم میگذارم. این خوشحالی شخصی است و بیشتر به شخصیت خودم مربوط میشود، ترجیح میدهم اطرافم خلوت باشد.»
او همچنین درباره علاقهاش به استفاده از کلاه در جشن قهرمانی گفت: «کلاه را در جام حذفی و سوپرجام گذاشتم و احساس میکنم وقتی کلاه سرم است، جام را میگیریم!»
در خصوص حس و حال بازی در نقش جهان، یوسفی بیان کرد: «در فصل اول که بازی کردم، در دقایق پایانی وارد زمین میشدم و انگار داخل یک گودال بودم؛ فشار زیادی روی من بود و نمیتوانستم خود واقعیام باشم. اما با گذشت فصل و بازیهای بیشتر، وقتی به ترکیب اصلی رسیدم، راحتتر و با اعتماد به نفس بیشتری بازی میکنم.»
یوسفی درباره مربیان تأثیرگذار در پیشرفت خود نیز گفت: «اولین نفر محرم نویدکیا بود که مرا از تیم جوانان به تیم اصلی آورد و بازی داد. ژوزه مورایس هم نقش مهمی در اعتماد به نفس و بازی بیشتر من داشت. در سالی که زیر نظر مورایس بازی کردم، شروع به گل زدن کردم و بیشتر بازی کردم و سپس امیر قلعهنویی من را به تیم ملی دعوت کرد و حمایت کرد که از او ممنونم.»
او در پایان گفت: «انگیزه زیادی دارم که بدرخشم و به جام جهانی بروم، اما برای من مهم است که تیمم خوب باشد و صرفاً برای جام جهانی بازی نمیکنم.»