
به گزارش "ورزش سه"، تساوی ۱-۱ مقابل خیرونا شاید نتیجه دلچسبی نبود، اما نمایش این دو مدافع با تجربه، تنها نکته مثبت قطعی بازی لقب گرفت و به ژابی آلونسو اجازه داد کمی نفس راحت بکشد.
رودیگر از ماه آگوست (بیش از سه ماه) و میلیتائو هم سه بازی غایب بودند، اما انگار اصلاً دور نبودند. در مونتیلیوی، این دو در کنار ترنت الکساندر آرنولد بیشترین دخالت را در کارهای دفاعی تیم داشتند و روی هم ۱۷ توپگیری انجام دادند؛ عددی چشمگیر. علاوه بر این، ۴ دوئل هوایی را بردند و حضورشان ثبات محسوسی به خط دفاع داد. میلیتائو حتی در نیمه اول به سبک جالبی از بازی را به نمایش گذاشت: بارها مثل یک هافبک اضافی به میانه زمین میآمد و در همان منطقه سه توپگیری موفق داشت.

ژابی آلونسو طی فقط یک هفته مجبور (یا شاید مشتاق) شد خط دفاعش را به فرم سابق و خالی از بازیکنان جوان برگرداند. مقابل الچه میانگین سنی مدافعان ۲۳.۴ سال بود، در آتن به ۲۵ سال رسید و در خیرونا با نیمکتنشینی کارراس به ۲۸ سال نزدیک شد؛ جهشی معنادار.
جالب اینکه این زوج میلیتائو–رودیگر در سه فصل و نیمی که هر دو در رئال مادرید بودهاند، فقط ۱۱ بار کنار هم فیکس بازی کردهاند! آخرین بار بیش از یک سال پیش (۵ نوامبر ۲۰۲۴ مقابل میلان) بود. پارگیهای صلیبی میلیتائو و غیبت طولانی رودیگر دلیل اصلی این آمار پایین است. اما حالا زمان آن رسیده که دوباره به هم عادت کنند، چون برنامه پیشرو وحشتناک است: فقط در ۱۰ روز آینده بازی در سن مامس مقابل اتلتیک بیلبائو و سپس دیدار حساس مقابل منچسترسیتی در لیگ قهرمانان.
در میان افت نتیجهگیری، تجربه و آرامش این دو مدافع باتجربه دقیقاً همان چیزی است که ژابی آلونسو برای عبور از این دوره بحرانی به آن نیاز دارد. میلیتائو و رودیگر برگشتند تا بگویند: طوفان هر چقدر هم شدید باشد، هنوز صخرهای هست که رئال بتواند به آن تکیه کند.
