والدانو مقصران بحران رئال را معرفی کرد
به گزارش "ورزش سه"ف خورخه والدانو، بازیکن سابق رئال مادرید از سال ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۷ و سرمربی تیم از ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶، مشکلات مزمن رئال مادرید را در شکست سنگین ۲-۰ مقابل سلتاویگو تحلیل و در مورد وضعیت ژابی آلونسو در بحران نتایج اخیر صحبت کرد.
این مربی سابق تنریف، رئال مادرید و والنسیا در برنامه «فوتبال در موویستار پلاس پلاس» گفت: «برخی مشکلات در رئال مادرید مزمن هستند، مانند مشکلی که تیم برای پرس کردن دارد. و اینها مستقیماً به وضعیت روحی و انگیزه بازیکنان مربوط میشود.»
والدانو تأکید کرد که «مقابل سلتاویگو، رئال مادرید ۱۰ نفره شد و از همان لحظه، روحیهای تهاجمی پیدا کرد که در طول یک ساعت گذشته وجود نداشت؛ در آن یک ساعت، سلتاویگو با هوش زیاد در چرخاندن توپ، آنها را بسیار آزار داد.
او افزود: «پرس کردن مهم است، زیرا وقتی یک تیم به وظایف خود توجه میکند، ارتباط برقرار میکند، هم از نظر فوتبالی و هم از نظر روحی. حواسش پرت نمیشود، دچار بیتفاوتی نمیشود. تیم متصل است. پرس کردن برای این منظور خدمت میکند.»
خورخه والدانو اصرار داشت که مشکلات در پرس کردن یکی از کمبودهای بزرگ رئال مادرید است: «اما حالا باید واقعاً پرس کرد. مانند زمانی که ۱۰ نفره شدند. این باید از خط حمله شروع شود، جایی که کار سختتر است. دو مهاجم بزرگ رئال مادرید بسیار گرهگشا هستند، اما برای انجام اولین نبرد (پرس اولیه) مشکل دارند و از آنجا زنجیره عواقب در نهایت کل تیم را مجازات میکند.»
او در این باره به کیلیان امباپه (که «یک ضربه آزاد و یک ضربه چیپ زد که تصادفی گل نشد. این عملکرد برای بازیکنی که احتمالاً بهترین بازیکن جهان است و باید دائماً به دنبال او بود، بسیار ناچیز است») و وینیسیوس (که «۳۵ دقیقه طول کشید تا وارد بازی شود») اشاره کرد.
دیدگاه خورخه والدانو در مورد ژابی آلونسو و بازیکنان در بحران نتایج رئال مادرید
در مورد نقش بحثبرانگیز ژابی آلونسو در رئال مادرید بحرانزده، این فوتبالیست ۷۰ ساله دیدگاه بسیار واضحی دارد: «من ژابی آلونسو را مربی کاردانی میدانم، کسانی که نمیدوند بازیکنان هستند، نه مربی.»
باید رویکرد تهاجمی تیم را فعال کرد و این بر عهده بازیکنان است. وظیفه مربی حفظ نظم و با انگیزه نگه داشتن بازیکنان است. همه اینها کارهای مربی است، اما من تعجب کردم که پس از بازی کاملی که مقابل بیلبائو انجام شد، تیم فاقد هرگونه روحیه تهاجمی بود و زمان زیادی طول کشید تا بیدار شود. تنها زمانی که وضعیت ناامیدکننده میشود—۰-۱ عقب میافتیم، یک بازیکن اخراج میشود، اوضاع پیچیده میشود. سطح دیگری از فداکاری و تعهد را در بازی نشان میدهند.»
