صلاح تنها نیست: مسی و رونالدو هم شورش کردند!

به گزارش ورزش سه، این روزها دنیای فوتبال در تب و تاب شورش محمد صلاح علیه لیورپول است. و البته، نبرد رونالدو با منچستریونایتد را حتما به‌خاطر دارید.

پرسروصداترین داستان فوتبالی در روزهای پایانی سال ۲۰۲۵، به لیورپول برمی‌گردد. محمد صلاح به‌شدت از آرنه اشلوت، سرمربی تیم، انتقاد کرد و گفت او را "زیر اتوبوس انداخته‌اند". ستاره مصری همچنین به‌طور غیرمستقیم مدیریت لیورپول را متهم کرد که به وعده‌هایی که تابستان گذشته هنگام تمدید قرارداد به او داده بودند، عمل نکرده‌اند.

ولی شورش‌های بازیکنان بزرگ‌ علیه تیم‌هایشان به محمد صلاح و رونالدو خلاصه نمی‌شود. در ادامه بزرگترین طغیان‌های ستاره‌های فوتبال و جنگ آنها علیه باشگاه‌هایشان را مرور می‌کنیم:

محمد صلاح، مهاجم لیورپول:

صلاح به معنای واقعی کلمه علیه لیورپول شورش کرد. به صحبتهایش توجه کنید:" خیلی، خیلی ناامیدم. سال‌ها برای این باشگاه همه‌چیزم را گذاشتم. همه این را دیده‌اند، مخصوصا فصل گذشته. نمی‌دانم چرا روی نیمکت هستم. واضح است که کسی می‌خواهد تمام تقصیرها گردن من بیفتد. باشگاه تابستان وعده‌های زیادی به من داد، اما حالا سه بازی است که نیمکت‌نشینم. نمی‌توانم بگویم به حرفشان عمل کرده‌اند. رابطه خوبی با مربی داشتم، اما ناگهان هیچ رابطه‌ای وجود نندارد. نمی‌دانم چرا. انگار کسی نمی‌خواهد من را در تیم ببیند."

کیلیان امباپه و پاری‌سن‌ژرمن

در سال ۲۰۲۳، امباپه از تمرین با تیم اصلی پاری‌سن‌ژرمن کنار گذاشته شد و اجازه انتقال به رئال مادرید را هم نداشت، چون باشگاه می‌خواست از فروش او به عربستان درآمدزایی کند. اما خود کیلیان با این سناریو موافق نبود. بدتر از آن، سه ماه هیچ دستمزدی به او پرداخت نشد. حتی یک سنت.

در نهایت، دو طرف به توافقی موقت رسیدند و امباپه فصل ۲۰۲۳/۲۴ را در فرانسه بازی کرد، اما بند تمدید قرارداد را فعال نکرد و به‌عنوان بازیکن آزاد راهی رئال مادرید شد.

داستان او با جدایی و دلخوری تمام شد. نوامبر ۲۰۲۵، امباپه و پاری‌سن‌ژرمن شکایت‌های متقابل را به دادگاه بردند. طبق گزارش RMC Sport، امباپه خواهان ۲۴۰ میلیون یورو غرامت بابت کنار گذاشته شدن ناعادلانه، حقوق پرداخت‌نشده و بخشی از پاداش امضاست. پاریسی‌ها هم در پاسخ، ۱۸۰ میلیون یورو بابت ناکام ماندن انتقال او به الهلال مطالبه کردند.

نیمار و پاری‌سن‌ژرمن
درگیری نیمار با پاری‌سن‌ژرمن ناگهانی و انفجاری نبود؛ بیشتر مجموعه‌ای از نارضایتی‌های انباشته‌شده بود. مصدومیت‌های پیاپی در مقاطع حساس، سفرهای مکرر به برزیل برای ریکاوری، اغلب هم‌زمان با تولد خواهرش، خشم هواداران را برمی‌انگیخت. نیمار این رفتار هواداران را غیرقابل قبول می‌دانست و تنش، آرام‌آرام به داخل باشگاه هم سرایت کرد.

با ورود لیونل مسی، رابطه نیمار با امباپه هم تیره شد. به گفته خودش، امباپه به حضور مسی "حسادت" می‌کرد. در نهایت، نیمار در آگوست ۲۰۲۳ راهی الهلال عربستان شد.
او اوایل ۲۰۲۵ در یکی از صریح‌ترین مصاحبه‌هایش گفت: "بعد از آمدن مسی، بین من و امباپه دعوا شروع شد."

کریستیانو رونالدو و منچستریونایتد
داستان رونالدو و صلاح بارها با هم مقایسه شده است. هر دو ستاره‌های اول تیم بودند و هر دو روی نیمکت نشانده شدند. در ماجرای رونالدو هم یک مصاحبه جنجالی همه‌چیز را منفجر کرد. کریستیانو در گفت‌وگو با پیرس مورگان، اریک تن‌هاخ و ساختار کلی منچستریونایتد را به‌شدت زیر سوال برد.

به حرفهای کریستیانو رونالدو توجه کنید. دقیقا مثل حرفهای صلاح نیست؟

"احساس می‌کنم منچستریونایتد به من خیانت کرد. مردم باید حقیقت را بدانند. احساس خیانت فقط مربوط به امسال نیست. از وقتی سر الکس رفت، هیچ پیشرفتی ندیدم. امکانات، ریکاوری، تغذیه، همه درجا زده‌اند. این برای باشگاهی در این سطح، غیرقابل باور است."

او همچنین گفت مربی به او احترام لازم را نمی‌گذارد و استفاده چنددقیقه‌ای از یک ستاره بزرگ را غیرقابل قبول دانست.

پس از این مصاحبه، رونالدو جام جهانی ۲۰۲۲ را با پرتغال کاملا ناموفق پشت سر گذاشت و سپس به النصر عربستان رفت.

پل پوگبا و منچستریونایتد
پوگبا در سال ۲۰۱۶ و در دوران ژوزه مورینیو به یونایتد برگشت. فصل اول خوب پیش رفت و حتی در فینال لیگ اروپا گل زد. اما خیلی زود اختلاف‌ها شروع شد. یک مصاحبه کوتاه پس از تساوی با وولورهمپتون، مورینیو را به خشم آورد و پوگبا بازوبند نایب‌کاپیتانی را از دست داد.

تنش‌ها ادامه پیدا کرد؛ از پست‌های اینستاگرامی جنجالی تا اخراج از تمرین. در نهایت، با اخراج مورینیو، بحران فروکش کرد. با این حال، مصدومیت‌ها و مذاکرات مالی پیچیده، پوگبا را به بازیکنی ناپایدار تبدیل کرد. او در سال ۲۰۲۲ به یوونتوس برگشت؛ بازگشتی که اصلا موفق نبود.

زلاتان ابراهیموویچ و بارسلونا
زلاتان در ۲۰۰۹ با رویای فتح اروپا به بارسلونا رفت، اما خیلی زود فهمید در تیم پپ گواردیولا، بازیکن "آلفا" کسی جز لیونل مسی نیست. گواردیولا آزادی زلاتان را محدود کرد، او را از مرکز حمله عقب کشید و دقایق بازی‌اش را کم کرد.

زلاتان در پاسخ، در رسانه‌ها همه را به آتش کشید و بعدها نوشت: "من را مثل فراری خریدند، اما مثل فیات راندند."

تابستان ۲۰۱۰، او به میلان رفت و گواردیولا بارسایی ساخت که کاملا حول مسی می‌چرخید؛ تیمی که ۲۰۱۱ قهرمان اروپا شد.

لیونل مسی و بارسلونا
واژه "بروفکس" در سال ۲۰۲۰ وارد فرهنگ فوتبالی جهان شد. مسی با همین ابزار رسمی، درخواست جدایی از بارسلونا را ثبت کرد. ترکیب پیر بارسای آن سال، ناکامی‌های پیاپی در اروپا و شکست ۸-۲ مقابل بایرن، او را به این تصمیم رسانده بود.

به حرفهای لیونل مسی توجه کنید
:
"به باشگاه و رئیس گفتم می‌خواهم بروم. حس می‌کردم زمانش رسیده. اما بندی در قرارداد اجازه این کار را نداد."

مسی ماند، مدیریت را نقد کرد، اما همچنان بارسلونا را دوست داشت. در نهایت، به‌دلیل محدودیت‌های مالی و قوانین لالیگا، جدایی تاریخی او در تابستان ۲۰۲۱ رقم خورد.

لوئیس سوارز و بارسلونا
درگیری‌ای به شکل کلاسیک در کار نبود. رونالد کومان خیلی سرد و با تماس تلفنی به سوارز گفت: "دیگر در برنامه‌های باشگاه نیستی." بدون گفت‌وگو، بدون قدردانی.

سوارز بی‌سروصدا رفت، به اتلتیکو پیوست و همان فصل با ۲۱ گل قهرمان لالیگا شد. گریه‌هایش بعد از قهرمانی، پاسخی خاموش اما کوبنده بود.

روملو لوکاکو و چلسی
مصاحبه لوکاکو با اسکای ایتالیا در اوایل ۲۰۲۲ مثل بمب در انگلیس ترکید. او گفت در چلسی خوشحال نیست و دلش با اینتر است. توماس توخل ابراز تعجب کرد، اما تنش در تیم باقی ماند.

لوکاکو فصل ضعیفی داشت، به اینتر قرض داده شد، سپس به رم رفت و در نهایت، تابستان ۲۰۲۴ چلسی توانست او را به ناپولی بفروشد.

پیر امریک اوبامیانگ و آرسنال
مشکلات انضباطی در دسامبر ۲۰۲۱، رابطه اوبامیانگ و میکل آرتتا را نابود کرد. سفر دیرهنگام، نقض توافق‌ها و در نهایت، گرفتن بازوبند کاپیتانی از اوبا.
فوریه ۲۰۲۲، قرارداد فسخ شد و او راهی بارسلونا شد.

مسعود اوزیل و آرسنال
اوزیل بعد از رفتن آرسن ونگر، به حاشیه رانده شد. اختلافات تاکتیکی، ماجرای اویغورها، بحران کاهش دستمزدها در دوران کرونا و در نهایت، جدایی در تابستان ۲۰۲۱.
اوزیل به نماد یک ستاره طردشده تبدیل شد؛ پایانی تلخ.

گرت بیل و رئال مادرید
بیل نه جنجال کرد و نه مصاحبه آتشین داشت. فقط کم‌کم به بازیکنی نامرئی تبدیل شد. گلف جای فوتبال را گرفت و زیدان صراحتا گفت رفتن او به نفع همه است.
با وجود افت، بیل با رئال سه لالیگا و پنج لیگ قهرمانان برد، اما پایان کار، مزه تلخی داشت.

کارلوس توز و منچسترسیتی
در ۲۰۱۱، توز در دیدار با بایرن حاضر نشد به زمین برود. مانچینی او را کنار گذاشت، حقوقش قطع شد و باشگاه از مربی حمایت کرد.
چند ماه بعد، دو طرف آشتی کردند. بازگشت توز یکی از عوامل قهرمانی تاریخی سیتی پس از ۴۴ سال شد.

آنتوان گریزمان و اتلتیکو
انتقال گریزمان به بارسلونا جنجالی بزرگ بود، اما در نهایت، این پروژه شکست خورد. او به اتلتیکو برگشت، هواداران را دوباره با خود آشتی داد و بهترین گلزن تاریخ باشگاه شد.

ویکتور اوسیمن و ناپولی
ویدیوی تمسخرآمیز درباره ناپولی در شبکه‌های اجتماعی، آتش اختلاف را روشن کرد. اگرچه ابتدا خاموش شد، اما تابستان بعد همه‌چیز فرو ریخت.

اوسیمن با خراب‌کاری در مذاکرات باشگاه نگذاشت او را بفروشند. ناپولی اوسیمن را کنار گذاشت، شماره ۹ را به لوکاکو داد و در نهایت، مهاجم نیجریه‌ای را به گالاتاسرای قرض داد. تابستان ۲۰۲۵، این جدایی قطعی شد.