
به گزارش ورزش سه، اتلتیکو مادرید در کوپا دلری، در کوپا دلری با آزمونی جدی برای عبور از یک میدان دشوار و سرسخت روبرو شد. تقابل با اتلتیکو بالئارس، تیمی از دستههای پایینتر، همانطور که انتظار میرفت ساده پیش نرفت و روخیبلانکو برای رسیدن به مرحله بعد، ناچار شد هم صبر کند و هم بجنگد.
بازی از همان دقایق ابتدایی با مالکیت و کنترل اتلتیکو مادرید آغاز شد. تیم دیهگو سیمئونه سعی داشت با گردش سریع توپ و فشار در نیمه زمین حریف، ریتم مسابقه را در دست بگیرد. بالئارس اما عقب ننشست؛ با خطوط فشرده دفاعی و دوندگی بالا، فضاها را بست و هر بار که توپ را میگرفت، بهدنبال ضدحملهای سریع بود. همین رویکرد باعث شد بازی زنده بماند و هر لحظه بوی غافلگیری بدهد.

اتلتیکو مادرید در نیمه نخست به گل رسید و همین گل، آرامش نسبی را به بازیاش برگرداند. با این حال، تیم میزبان خیلی زود واکنش نشان داد و نشان داد قرار نیست نقش سیاهیلشکر را بازی کند. هر بار که اتلتیکو عقب مینشست، بالئارس با جسارت جلو میآمد و چند بار هم دفاع مهمان را به دردسر انداخت. با اینکه اتلتیکو با گلهای گریزمان و راسپادوری جلو افتاده بودند میزبان در دقیقه 28 یکی از گلها را جبران کرد تا نیمه اول 2-1 به سود اتلتیکو تمام شود.
نیمه دوم، شکل واقعی کوپا دلری را داشت؛ بازیای پر از دوئل، ضرباهنگ بالا و لحظاتی آشفته. اتلتیکو مادرید با استفاده از تجربه و عمق ترکیبش، دوباره ابتکار عمل را در دست گرفت و فاصله را افزایش داد، اما بالئارس تا آخرین لحظه دستبردار نبود. گریزمان در دقیقه 73 حساب کار را 3-1 کرد اما گل دیرهنگام میزبان، استرس را به اردوی مادریدیها برگرداند و دقایق پایانی را به جنگی عصبی تبدیل کرد. کیتا در دقیقه 90 از روی نقطه پنالتی گلزنی کرد تا حساب کار 3-2 شود.

در نهایت، اتلتیکو مادرید از این میدان سخت عبور کرد و صعودش را قطعی ساخت. بردی که شاید پرزرقوبرق نبود، اما دقیقا از همان جنس پیروزیهایی بود که در کوپا دلری معنا پیدا میکند. عبور از خطر مقابل تیمهای کوچک که برای نشان دادن خودشان مقابل تیمهای بزرگتر با جان و دل میجنگند.