بودنش در زمین ضرورت است
رونالدو به 1000 میرسد، عطش او واگیر دارد!
به گزارش "ورزش سه"، روبرتو مارتینز معتقد است از زمان پذیرفتن هدایت تیم ملی پرتغال، کاملاً با این کشور سازگار شده است. او حالا از سوی پرتغالیها به عنوان یک مربی خارجی و مهمتر از آن، کسی که در ابتدا به زبان پرتغالی صحبت نمیکرد (موضوعی که از روز اول برای یادگیری آن تلاش کرده)، پذیرفته شده است.
او در مصاحبه با روزنامه مارکا گفت: «پیش از این فقط دو سرمربی خارجی در پرتغال حضور داشتند که هر دو پرتغالیزبان و برزیلی بودند، اما من همیشه مورد استقبال و محبت قرار گرفتهام. نه فقط به عنوان سرمربی، بلکه در زندگی روزمره هم من و خانوادهام احساس میکنیم در خانه هستیم. درک میکردم که ممکن است تردیدهایی وجود داشته باشد: اینکه چرا به مربی خارجی نیاز داریم وقتی مربیان پرتغالی جزو برترینهای جهان هستند؟ به همین دلیل، تصمیم من این بود که زبان را در سریعترین زمان ممکن یاد بگیرم. اگر من یک هوادار بودم، دوست داشتم سرمربی تیم ملی به زبان من صحبت کند.»
با نزدیک شدن به جام جهانی، سوالات درباره کریستیانو رونالدو اجتنابناپذیر است. او در آن زمان ۴۱ ساله خواهد بود؛ چرا او همچنان در پرتغال مهرهای بدون جایگزین است؟
مارتینز در پاسخ به این سوال، سه دلیل را برشمرد و گفت: «نگرش. ما سه مورد را تحلیل میکنیم؛ استعداد، تجربه و نگرش. این ولع برای بهترین بودن در زمین منتقل میشود و واگیردار است. به ثمر رساندن ۲۵ گل در ۳۰ بازی به عنوان شماره "۹"، نشاندهنده چیزی است که او برای تیم ملی به ارمغان میآورد. ما درباره بازیکنی حرف میزنیم که کارش را به عنوان یک وینگر بسیار تکنیکی شروع کرد و اکنون بیشتر یک بازیکن مرجع در داخل محوطه جریمه است. ما این را به وضوح میبینیم، کریستیانو روی حریف تأثیر میگذارد. وقتی او در زمین است، فضاهای دیگری باز میشود، چون همیشه دو بازیکن مراقب مهار او هستند.»
او درباره هدف شخصی رونالدو برای رسیدن به ۱۰۰۰ گل نیز گفت: «او در مقطع بسیار خوبی از دوران حرفهای خود قرار دارد. راز او این است که در لحظه، بهترین باشد و از هر روزِ فوتبال لذت ببرد. تعداد گلهای او (رسیدن به عدد ۱۰۰۰) بستگی به این دارد که چه زمانی تصمیم به خداحافظی بگیرد؛ در واقع این عدد خودبهخود به دست میآید و فکر نمیکنم برای او یک هدفِ از پیش تعیینشده باشد.»
و کدام را زودتر خواهیم دید: قهرمانی کریستیانو در جام جهانی، به ثمر رساندن گل هزارم یا بازی کردن در کنار پسرش؟ مارتینز پاسخ داد: «اگر با قلبم جواب بدهم، امیدوارم اولی قهرمانی در جام جهانی باشد.»
مارتینز همچنین در واکنش به صحبتهای رونالدو که او را مربی ایدهآلی برای تیم ملی دانسته بود، گفت: «این یک پیام بسیار قدرتمند و نشاندهنده روحیه رهبری اوست. باید شرایط آن زمان را در نظر گرفت؛ من وقتی وارد فدراسیون شدم که دوره ریاست قبلی تمام شده بود و رئیس جدیدی میآمد. آن روزها نامهای زیادی برای مربیگری مطرح بود و ابهامات زیادی وجود داشت، اما بازیکنان با تمام توان در زمین پاسخ دادند. این موضوع نشاندهنده رهبری و تجربه کاپیتان تیم است که میداند چطور تیم را در روزهای سخت هدایت کند.»
«خودم را به جز تیم ملی پرتغال در هیچ جای دیگری تصور نمیکنم» این مربی اسپانیایی کارنامهاش در تیم ملی را اینگونه جمعبندی کرد: «من همیشه دوست دارم طوری تصمیم بگیرم که برای ۲۰ سال آینده تیم مفید باشد؛ این مسئولیتی است که بر دوش ماست. ما ۳۶ بازی انجام دادهایم و به تعادل و ثبات بسیار خوبی رسیدهایم. منطقی نیست که در هر اردو ۲۳ بازیکن را عوض کنیم، چون مفاهیم تاکتیکی از بین میروند. ما روی تعهد بازیکنان باتجربهای که عاشق تیم ملی هستند حساب کردهایم؛ کسانی مثل برونو فرناندز، برناردو سیلوا، روبن نوس، روبن دیاز و کریستیانو رونالدو. در کنار آنها، راه را برای استعدادهای جدیدی باز کردیم که با انگیزه پیروزی آمدهاند: ویتینیا، ژائو نوس، فرانسیسکو کونسیسائو، پدرو نتو و رناتو ویگا. فوتبال پایه در پرتغال بینظیر و الگویی برای بقیه کشورهاست. برایم جالب است که کشوری با ۱۱ میلیون جمعیت، هر سال ۳ یا ۴ بازیکن در سطح اول دنیا معرفی میکند.»
او در مورد بازگشت احتمالی به لیگ اسپانیا تأکید کرد: «من هیچوقت برای آینده دور برنامهریزی نمیکنم. اگر امروز از من بپرسید، بازگشت به اسپانیا را خیلی دور میبینم. در فوتبال باید در لحظه زندگی کرد و در حال حاضر، خودم را در هیچ کجای دیگر به جز تیم ملی پرتغال نمیبینم.»
