افسانه مورگان راجرز: تولد بهترین بازیکن انگلیس

به گزارش ورزش سه، سه ماه پیش، مورگان راجرز سوژه تمسخر سکوهای خودی بود. امروز اما داستان کاملا عوض شده است؛ تا جایی که برای توماس توخل انتخاب بین او و جود بلینگام هر روز سخت‌تر می‌شود. توخل این روزها واقعا نمی‌تواند به کنار گذاشتن او از ترکیب ابتدایی انگلیس در بازی اول جام جهانی فکر کند، فارغ از این‌که این تصمیم چه تبعاتی برای رابطه پرتنش مرد آلمانی با جود بلینگام خواهد داشت.

توخل شاید رأی‌دهنده انتخابات بعدی انگلیس نباشد، شاید حتی آن زمان در کشور هم حضور نداشته باشد، همه‌چیز به اتفاقات ژوئن و جولای بستگی دارد. اما در جدال بر سر پیراهن شماره ۱۰ تیم ملی انگلیس، تنها رأیی که اهمیت دارد رأی اوست. جدالی که تا تابستان آینده ذهن هواداران سه‌شیرها را درگیر خواهد کرد این است: جدال مورگان راجرز و جود بلینگام.

توخل تیم ملی انگلیس را با یک گزینه سرراست به عنوان بازیکن پشت سر هری کین تحویل گرفت. آن گزینه جود بلینگام بود ولی حالا انتخاب او اصلا از پیش مشخص نیست.

کنار گذاشتن بلینگام از ترکیب اصلی مقابل کرواسی در دالاس، تا همین یک سال پیش غیرقابل تصور بود، اما حالا به گزینه‌ای واقعی تبدیل شده است. معمایی تازه برای تعطیلات کریسمس سرمربی انگلیس.

واقعیت ساده است: این راجرز بوده که در هر ۱۰ بازی تیم ملی انگلیس تحت هدایت توخل به میدان رفته، نه بلینگام. تنها دکلان رایس از نظر تعداد بازی به او می‌رسد.

راجرز این فصل لیگ برتر فوق‌العاده درخشان بوده است. هفت گل در سطح اول فوتبال انگلیس، از جمله دبل تازه‌اش مقابل منچستریونایتد. او در اردوی تیم ملی هم آرام‌تر و راضی‌تر از بلینگام به نظر می‌رسد؛ شاید چون همه‌چیز برایش تازه است.

سیستم توخل بر اساس قطعات پازال هم‌شکل و استفاده از آنها در جای درست طراحی شده، نه کنار هم چیدن بزرگترین نام‌ها و امید بستن به شانس. این مدل به سرعت و نفوذ از دو جناح نیاز دارد تا حریفانی که عقب می‌نشینند و فضا را می‌بندند، نتوانند مانع گلزنی شوند.

اگر نتیجه این تفکر، کنار گذاشتن بلینگام، فیل فودن یا کول پالمر در ترکیب اصلی باشد، توخل می‌گوید انگلیس باید ایده‌اش را بپذیرد. حتی اگر پالمر بعد از فصلی پر از مصدومیت به دنبال بازگشت به اوج باشد. جالب این‌جاست که وقتی استون ویلا این آخر هفته به استمفوردبریج می‌رود، این پالمر است که برای اثبات خودش فشار بیشتری را حس می‌کند تا مورگان راجرز.

پالمر شاید شادی گل سرد راجرز را قرض گرفته باشد، اما فعلا بعید است پیراهن تیم ملی او را هم برباید. راجرز نیروی نوظهور این فصل است؛ بااعتمادبه‌نفس، قانع‌کننده، مشتاق چالش و عاشق نورافکن‌ها.

واقعا عجیب است که چه‌قدر سریع همه‌چیز تغییر می‌کند. اواخر سپتامبر، در یک بازی لیگ اروپا مقابل بولونیا، هواداران ویلا حتی به خاطر ناتوانی در کامل کردن یک پاس، او را هو می‌کردند. بخشی از سکوها معتقد بودند ذهن راجرز درگیر شایعات نقل‌وانتقالی به چلسی یا بازگشت به منچسترسیتی شده است.

حالا، در آستانه کریسمس، همان هواداران حاضر نیستند او را با هیچ‌کدام از رقبایش برای نقش پلی‌میکر تیم ملی عوض کنند. فوتبال همین است: قاپیدن فرصت غیرمنتظره.

این را از جف هرست بپرسید. او در سال ۱۹۶۶ فقط به این دلیل به ترکیب اصلی تیم ملی انگلیس رسید که جیمی گریوز مصدوم شد و همین یک لحظه و یک مصدومیت، تاریخ را عوض کرد.