پایان سال میلادی با بردهای لاغر و امیدهای چاق!
پرسپولیسِ اوسمار: زیبا نیستم اما زندهام!
به گزارش ورزش سه، پس از جدایی وحید هاشمیان از پرسپولیس با برد دو گله مقابل ذوبآهن، پرسپولیس در روزی که اوسمار ویرا روی سکوهای بنیان دیزل بود، با کاشته تماشایی مارکو باکیچ از شکست مقابل تراکتور در تبریز گریخت. یک هفته پس از آن، نمایش پرقدرت قرمزها مقابل استقلال خوزستان با برد سهگله، آمار بالای امید گل و خلق موقعیتهای پرتعداد، تصویری از تیمی ارائه داد که میتوانست مدعی ارائه فوتبال تهاجمی و چشمنواز باشد اما آن مسابقه، بیش از آنکه نقطه شروع یک روند تازه باشد، به یک نقطه اوج زودگذر تبدیل شد. نقطهای که پرسپولیسِ اوسمار ویرا بعد از آن مسیر متفاوتی را انتخاب کرد.
تغییر رویکرد؛ وقتی نتیجه از کیفیت جلو میزند
از دربی پایتخت به بعد (تساوی بدون گل در هفته دوازدهم) استراتژی پرسپولیس به شکل محسوسی تغییر کرد. در آن مسابقه تیم اوسمار نیمی از زمان بازی را به حریف واگذار کرد و اگر خوششانس نبود، میتوانست در همان دقایق تحت فشار گل بخورد. موقعیتهای خطرناکتر برای حریف بود و پرسپولیس بیشتر به کنترل بحران فکر میکرد تا تحمیل فوتبال خودش.
همین الگو در قزوین مقابل شمسآذر، در ورزشگاه بدون تماشاگر دستگردی مقابل پیکان و سپس مقابل آلومینیوم اراک در شهرقدس تکرار شد. بردهایی متوالی اما با حداقل اختلاف، در مسابقاتی که پرسپولیس در دقایق قابل توجهی عقب نشست و به کنترل بازی مشغول بود. این موضوع بهویژه در دو دیدار آخر مقابل پیکان و آلومینیوم، بیش از گذشته به چشم آمد.
اوسمار شبیه مربیان نتیجهگرا؟
در همین مقطع بود که انتقادها از راه رسید. اینکه اوسمار خیلی زود شبیه مربیان نتیجهگرا واغلب داخلی شده و تنها به دنبال یک چیز است : «برد به هر قیمتی».
فوتبالی که در آن زیبایی و جذابیت اولویت نیست و سه امتیاز، تنها معیار موفقیت است.
پرسپولیس در این بازیها واقعا زجر کشید اما چون جدول ردهبندی به نفعش حرکت میکرد و امتیازها انباشته میشد، موج انتقادها هیچوقت خیلی شدید نشد.
خود اوسمار هم بعد از دیدار با آلومینیوم، با لحنی صریح گفت حتی در برزیل هم همه تیمها زیبا بازی نمیکنند؛ جملهای که عملا مهر تأیید بر رویکرد فعلی او بود.
دفاع طولانی، لبخند پایانی
سرمربی برزیلی نشان داده که تحت شرایط خاص فوتبال ایران و رقابت شدید تیمهای متمول لیگ برتر، هیچ ابایی از این ندارد که تیمش حتی مقابل تیمهای جوان و کمهزینهای مثل پیکان و آلومینیوم، دقایق طولانی دفاع کند. مهم این است که در پایان، مقابل دوربین بایستد، سه انگشتش را بالا ببرد و لبخند رضایت بزند؛ لبخند یک برنده.
تبریز؛ زنگ خطر جدی
واقعیت این است که پرسپولیسِ اوسمار حتی در تبریز و برابر تراکتور هم شرایط فنی خوبی نداشت. تا قبل از دریافت گل، تیمی کاملا تدافعی بود و حتی بعد از گل تساوی در وقتهای اضافه هم نتوانست جریان بازی را در دست بگیرد. در نهایت هم با یک بازیکن بیشتر به ضربات پنالتی رفت و در نهایت حذف شد.
البته این شکست را میتوان با شرایط خاص بازیهای حذفی، کیفیت بالای تراکتور و اتمسفر سنگین ورزشگاه تبریز توجیه کرد اما این مسابقه، یک هشدار جدی درباره هویت فنی پرسپولیسِ اوسمار بود.
رفسنجان هم با همان نسخه
پرسپولیس امروز در رفسنجان هم با همان نسخه همیشگی به میدان رفت؛ یک گل، کنترل بازی و محافظت از تک گل زده تا سوت پایان. پیروزی یکگله مقابل مس رفسنجان، در مسابقهای کمموقعیت، یک «برد اقتصادی» دیگر را به کارنامه اوسمار ویرا اضافه کرد.
این بازی هم نشان داد که سرمربی برزیلی فعلاً حاضر نیست از این مسیر خارج شود. حتی مقابل تیمی تهجدولی.
دفاع در کنفرانس: داریم بهتر میشویم
سرمربی پرسپولیس در سالن کنفرانس خبری رفسنجان با سوالی درباره همین روند بردهای اقتصادی مواجه شد. او در واکنش به این سوال گفت: «قبول دارم که ما نتوانستیم در بازیهایمان زیاد گل بزنیم اما هدفمان این است که پله پله جلو برویم. ما در بیلدآپ بهتر شدهایم و در مرحله بعدی، قبول کردن ریسک و بازی رو به جلو را انجام خواهیم داد. من همیشه دوست دارم رو به جلو باشیم و گلهای زیادی بزنیم.»
با این حال بازهم قابل پیشبینی است که حتی اگر این برد هم با کیفیت فنی پایین به دست آمده باشد، فشار جدی متوجه اوسمار نخواهد بود. آنها برای چندمین بار موقتا صدرنشین جدول شدهاند و حتی با قهرمانی احتمالی سپاهان در نیم فصل به دلیل انجام دو بازی کمتر نسبت به پرسپولیس، تیم اوسمار نیم فصل را در قامت یک مدعی قهرمانی (حداقل از نظر کسب امتیاز) به پایان رسانده است.
به خصوص اینکه در فوتبال ایران، جدول ردهبندی معمولا صدای بلندتری از کیفیت بازی دارد و تا زمانی که امتیازها جمع میشود، «برد به هر قیمت» نهتنها قابل قبول، بلکه قابل دفاع است. سوال اصلی شاید این نباشد که پرسپولیس چقدر زیبا بازی میکند، بلکه این است:
آیا این سبک، در بزنگاههای بزرگ هم جواب خواهد داد؟
