مربی اسطورهای یونیون برلین
افسانه 90 ساله آلمانی چطور سر پا مانده است
به گزارش ورزش سه، هاینتس ورنر 89ساله برای یونیون برلین یک اسطوره است. دوران مربیگری او در یونیون به دههها قبل برمیگردد، اما جایگاه افسانهایاش برای هواداران هنوز پابرجاست. مربیای که از ژانویه ۱۹۷۶ تا ژوئن ۱۹۸۲ در کوپنیک روی نیمکت یونیون نشست، امروز وارد ۹۰ سالگی میشود. ورنر تولدش را در اتریش و در کنار خانوادهاش جشن میگیرد و میگوید: «در کل حالم خوب است. هنوز هم کارهای زیادی انجام میدهم.»
او و همسرش در برلین بیشتر با پیادهرویهای طولانی در پارک خودشان را سرپا و سالم نگه میدارند. آنها در آپارتمانی زندگی میکنند که روبهروی پارک تریه قرار دارد، همان پارکی که آنها در آن پیادهروی میکنند. این آپارتمان از سال ۱۹۷۶، یعنی نخستین سال مربیگری ورنر در یونیون، محل زندگیشان شد.
ورنر، متولد اوئنگلینگن و بازیکن سابق اوبرلیگای آلمان شرقی، در دوران مربیگریاش روی نیمکت تیمهایی مثل هانزا روستوک، اشتال براندنبورگ، افسی کارل مارکس اشتات، تیم ملی آلمان شرقی، الکترونیک گوانگژو و افاسوی تسویکاو نشست. با این حال، او در نهایت به یونیون دل باخت. خودش میگوید: «با یونیون یک پیوند خاص دارم، چون در شرایط آن زمان، سختترین ماموریت ممکن بود.»
ورنر در سالهای ۱۹۷۶ و ۱۹۸۲ با یونیون به اوبرلیگای آلمان شرقی صعود کرد. با هدایت او، یونیون بین سالهای ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۰ برای نخستین بار چهار فصل پیاپی در بالاترین سطح فوتبال آلمان شرقی حضور داشت. دو پیروزی ۱-۰ در فصل ۷۷-۱۹۷۶ مقابل رقیب قدرتمند، بیافسی دینامو، هنوز هم فراموش نشدهاند.
ورنر با شش سال حضور روی نیمکت، پس از اوه نوهاوس، دومین مربی با طولانیترین دوره کاری در تاریخ یونیون به شمار میرود. در جدول بازیهای رسمی، با ۱۸۱ مسابقه، پس از نوهاوس (۲۶۶) و اورس فیشر (۲۲۴)، در رتبه سوم تاریخ نزدیک به ۶۰ ساله باشگاه قرار دارد.
تجلیل بزرگ در ژانویه
ورنر مدتی هم در دفتر باشگاه یونیون و در هیئت نظارت فعالیت داشت. از سال ۲۰۱۱ عضو افتخاری باشگاه است و هر بازی خانگی را در ورزشگاه آن در آلتن فورستری از نزدیک تماشا میکند. قرار است در ژانویه، همینجا یک جشن بزرگ به افتخار او برگزار شود.
بعید نیست در آن مراسم، ورنر دوباره یکی از سخنرانیهای معروفش درباره زندگی و مربیگری را ارائه کند. او به لطف دورههای آموزشی مربیگری که به سفارش یوفا و فیفا برگزار میکرد، فوتبال را به ۵۹ کشور جهان معرفی کرد؛ سفرهایی طولانی برای تدریس مربیگری که هنوز هم بخشی از هویت اوست.
