کد خبر : 1429158 | 02 مرداد 1396 ساعت 09:10 | 100.6K بازدید | 1 دیدگاه

وقتی هیچ عددی متعجب‌مان نمی‌کند

جنون خرید در فوتبال اروپا: خرج کن و فقط خرج!

حمیدرضا صدر به کالبدشکافی بازار نقل و انتقالات اروپا پرداخته، به جنون خرید...

جنون خرید در فوتبال اروپا: خرج کن و فقط خرج!

به گزارش "ورزش سه"، پاری سن ژرمن ورود نیمار را به رخ کشیده. پرداخت 222 میلیون یورو و دستمزد هفته ای 596 هزار پوند پس از پرداخت مالیات را. اعداد رو شده قاعده بازار را به هیچ گرفته اند، قیمت ها را، دستمزدها را، مالیات ها را، خیلی چیزهای دیگر را. تابستان از نیمه نگذشته که 41/2 بیلیون پوند در پنج لیگ فوتبال رد و بدل شده اند. قیمت های بالا رفته یادآور " Fantasy Football "ها بوده اند. بخر، دوباره و دوباره.

 


" آیا تعیین ارزش یک بازیکن فوتبال قاعده روشنی دارد؟"
رئال می خواهد برای کیلیان امپاپه 120 میلیون پوند به موناکو بپردازد. میلان تاکنون که تابستان به نیمه نرسیده 211 میلیون یورو خرج کرده و برای آندره سیلوا مهاجم بیست و یک ساله پرتغالی ساله در پورتو 34 میلیون پوند پرداخته، و  برای لئوناردو بونوچی سی ساله بیش از آن ها دست به جیب برده و 37 میلیون خرج کرده.


تا پیش از این بازیکنان صاحب نام قیمت بالایی پیدا می کردند و آن هایی که طی یک یا دو فصل می درخشیدند یا در چند بازی بین المللی چشم ها را خیره می کردند گران قیمت خوانده می شدند. آیا روملو لوکاکو بازیکن شناخته شده ای بوده که منچستر یونایتد 75 میلیون پوند برایش پرداخته؟ خوره های فوتبال، مهاجم بلژیکی اورتون را می شناختند، ولی منچسترسیتی برای برناردو سیلوا گمنام به موناکو 43 میلیون پوند پرداخته و چلسی برای تیمو باکایوکو باز هم به موناکو 40 میلیون. چند نفر بازی های سیلوا و باکایوکو را به یاد می آورند؟ آرسنال که از خریدهای بزرگ پرهیز می کرد برای آلکساندر لاکازت بیش از 46 میلیون به لیون پرداخته، ولی آیا چنان که ژرارد هولیه گفته لاکازت برای آرسنال یک یان رایت دیگر خواهد شد؟

 

1209535


سایر لیگ ها هم کم و بیش همین مسیر را پیموده اند. کورنتین تالیسو مرد میانی بیست و دو ساله لیون با بیش از 35 میلیون راهی بایرن مونیخ شده و میلان اسکینیار از با سامپدوریا 29 میلیون پوند پیراهن اینتر را به تن کرده. حتی آتلتیکو مادرید هم که نمی تواند تا ژانویه 2018 از بازیکن جدید استفاده کند ویتولو 33 میلیون پوندی را از سویا آورده که نیمی از فصل را با تمرین سپری کند.


در چنین قابی پست های بازیکنان هم اهمیت شان را از دست داده اند. منچستر سیتی ناکام از بدست آوردن دنی آلوز به کایل واکر در تاتنهام روی آورده و 50 میلیون خرج کرده که یعنی شکسته شدن رکورد انتقال یک مدافع. همان مدافع راستی که گری لنیکر در باره اش گفت "اگه می تونست توپ رو سانتر کنه چقدر می ارزید؟" همان مدافعی که کیفیت پاس هایش بر مبنای اعداد و آمار پایین تر از کایران تریپیر در همان تاتنهام بوده. بیست و هفت ساله است و فقط پنج بار دروازه ها را باز کرده و به قول روزنامه چی های انگلیسی نه استیوارت پیرس است و نه استیو نیکول.


پرسش ها پرشمارند: آیا پل پوگبا 90 میلیون پوند می ارزید؟ آیا آنخل دی ماریا چی در قواره 64 میلیون برای منچستر یونایتد بازی کرد؟مگر لیورپول برای اندی کارول و کریستین بنتکه 70 میلیون نپرداخت تا دروازه ها را باز کنند؟ کارول همیشه مصدوم طی چهار فصل یازده گل زد و بنتکه در چهل و دو بازی یک فصل فقط ده گل. چلسی هفت سال پیش برای فرناندو تورس 50 میلیون پرداخت و به زحمت از شرش خلاص شد. آنها کمی پیشتر برای آندره ی شوچنکو 35 میلیون پرداختند و نمی دانستند با شوا چه کنند. منچسترسیتی در همین تابستان برای ادرسون سنگربان برزیلی بنفیکا 35 میلیون پوند پرداخته و ادرسون برای منچستر یونایتد در آمریکا دو گل خورده و آه طرفداران سیتی را درآورده.


همه اینها یعنی بازیکنانی با مبالغ بالا لزوما بدل به سرمایه های باارزش نمی شوند. یعنی نمی توان با پول فراوان گره های کور داخل میدان را گشود. یعنی خرید یک بازیکن "علم" نیست و بیشتر شبیه "طالع بینی" است تا "اختر شناسی".

 

1210444


تشکیلاتی در سویس برپا شده تحت عنوان "مطالعات بین المللی ورزش / CIES" که بر مبانی روشنی ارزش بازیکنان را تعیین کرده: سن و سال، پست، آمار در میدان، کیفیت لیگ، کیفیت حریفان... مطالعات این نهاد نشان داده باشگاه های لیگ برتر انگلیس بیش از هر لیگ دیگری ریخت و پاش کردند و مبالغی بیش از ارزش بازیکنان پرداخته اند. این مرکز ارزش نیمار را 210 میلیون یورو تخمین زده که بخشی از آن برگرفته از سن او - 25 ساله - است و بخش دیگری بازی در بارسلونا و تیم ملی برزیل. این مرکز قیمت دله علی را 155 میلیون یورو و هری کین را 154 میلیون تخمین زده. در حالی که علی با 5 میلیون از ام کی دانز آمده و کین از دل آکادمی تاتنهام شکوفا شده.


می توان از زاویه دیگری به ریخت و پاش های اروپایی نگاه کرد. این که لیگ های اروپا پاسخ دندان شکنی به ریخت و پاش های لیگ چین داده اند. درآمد متوسط باشگاه های اروپایی افزایش پیدا کرده، ولی ذره ای از تناقض های مالی کاسته نشده. این که منچستر یونایتد در صف پولساز ها بوده و در عین حال بدهکارترین باشگاه با 530 میلیون یورو و با این وصف راه و روش خود را تغییر نداده نشان می دهد حفظ برند اهمیت بیشتری از حساب کتاب های روزآمد دارند.


حقیقت این است اتفاق نظری درباره تعریف پول وجود نداشته و نمی توان ویژگی های پول را آسان تبیین کرد. نمی توان پول را معادل "اسکناس" و "سکه" خواند. پول "وسیله مبادله کالا" است یا "ذخیره ارزش "واحد حساب و کتاب"؟ همان چیزی است که دولت ها به این نام آن انتشارش می دهند، ولی نمی توانند ارزشش را حفظ کنند. با این وصف یک نکته ثابت باقی مانده. این که پول بسان هر کالای اقتصادی دیگر به دو عامل بستگی دارد: زمان و مکان... و برای فوتبال، زمان کنونی سال 2017 است و مکان هم اروپا. وقتی میدلزبورو سال 1905 برای بدست آوردن آلف کامان به ساندرلند هزار پوند پرداخت چشم ها گرد شدند. مگر می شود؟ مگر می توان... و اکنون هیچ عددی، هیچ چشمی را گرد نمی کند.

 

 

حمیدرضا صدر

 

 

 

از همین نویسنده بخوانید:

 

مورینیو و یونایتد: فصل دوم، فصل پرواز؟

 

چلسی و دیگو کاستا: جنگ با خروس جنگی 

 

انتقال جنجالی بونوچی: چرا سرباز کهنه کار یووه راهی میلان شد؟

 

 خامس رودریگز: وداع طولانی و تلخ از نوع مادریدی

 

جان تری در آستون ویلا: نه نمی تونی از روی سایه‌ات بپری

 

 طناب داری که آرام و بی صدا بافته شد

 

پوچتینو در لبه تاریخ و رویا

 

تابستان از نوع آرسنالی؛ بهترین‌ها را از دست بده

 

سایه و روشن های یک انتقال جنجالی

 

بازگشت رونالدو به منچستر‌یونایتد: هفت پرسش

 

نگاه انتقادی اکونومیست به صعود ایران!

 

کی‌روش: از منچستر تا تهران برخلاف مسیر آب

 

وقتی عروسی به کوچه ایران رسید 

 

روزی که بلیت جام جهانی مهر باطل خورد

 

از رونالدو تا بوفون؛ از آسمان تا زمین

 

زیدان - آلگری: نیش‌ها را به هیچ بگیر

 

توخل و دورتموند: وداع سرد سرد با دیوار زرد

 

فرانچسکو توتی: پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد

 

گاسکویین 50 ساله: بدون نامه‌ای از محبوبه بی‌وفا

 

آیا دو جام یونایتد، جام های میکی ماوس بودند؟!

 

سه سقوط کرده: ونگر، گواردیولا، مورینیو

 

زیدان ماند و انریکه رفت

 

جان تری: وداع مرد احساساتی تک باشگاهه

 

چلسی 2017: دویدن دنبال باد

 

شبی در آمستردام برخلاف جریان آب

 

وقتی هیولا، سرخپوست‌ها را بلعید

 

بازنگری تاریخی‌‌ترین قهرمانی پرسپولیس؛ جام 1352

 

کسی نمی‌گفت آفتاب در مونیخ می‌درخشد 

 

مسی: خرمن آتش در میعاد

 

ال کلاسیکو: شب خوک زده با فیگو

 

تونی آدامز و سالاد فصل هجده ملیتی گرانادا

 

سی ال؛ لبخند دارودسته مادریدی

 

یوونتوس - بارسلونا: هفت پرده از نبرد انتقامی

 

میلان؛ فیل بزرگ در تاریکی مطلق

 

منچستریونایتد؛ چرا این تیم خود را پیدا نمی‌کند؟

 

مرگ تدریجی فوتبال هلند: چرا و چگونه؟

 

سایه روشن‌های جذاب‌ترین لیگ جهان 

 

مارچلو لیپی: مردی برای همه فصول

 

قطر - ایران؛ بازخوانی نبرد تلخ دوحه 1376

 

بهشت بر تو ارزانی باد پسرجان...

 

سیتی - موناکو؛ کبریت خیس برابر آتش گداخته

 

بازخوانی اولین فصل مورینیو در چلسی 

 

سیندرلا؛ نیمه شب چهارشنبه به وقت نوکمپ

 

نه، این همه آرزوهای ناپولی نبود...

 

تو هم تمام شدی آقای ونگر

 

انریکه و بارسا: اینجا زمان برای کسی متوقف نخواهد‌ شد

 

خوردن استیک با دندان‌های مصنوعی

 

معجونی که فوتبال انگلیس را تغییر داد 

 

تجدید خاطره با ایکر کاسیاس

 

آلگری: از تورین تا لندن و بارسلونا

 

بارسا در پاریس: ده پرده از کشتار والنتاین

 

لیگ قهرمانان: ناقوس‌ها برای که به‌صدا در می‌آیند؟

 

اولین توفان: وسترن در امجدیه

 

ردبول؛ بوندسلیگا علیه نوشیدنی شیطان!

 

ظهور و سقوط لستر: وداع با رمانتیسم؛ سقوط نکنید، بمانید آقای رانیری

 

آرسن ونگر: گربه خانگی میان ببرهای گرسنه

 

یادداشت حمیدرضا صدر درباره تیم محبوب ایتالیایی؛ رم، کولوسئوم در غیاب سزار  

 

لیورپول و کلوپ: ژانویه عذاب آور

 

از رونی تا رونالدو: مسیر موازی پسران فرگوسن

 

از قلیچ خانی و هاشمی نسب تا سرجیو راموس: دست دادن با آتش

 

رونالدو برزیلی یا رونالدو پرتغالی؟

 

جام جهانی 48 تیمی: معما، پرسش و دلار

 

از اوفارل تا کی‌روش: همان شهرزاد قصه‌گو

 

بازگشت یاپ استام به منچستر: داغ آن وداع تلخ

 

یوونتوس: همان بالا با یک علامت سوال

 

قربانگاه والنسیا، نفرین خفاش‌ها

 

فوتبال سال 2016؛ ده پرده از زندگی و مرگ

 

آیا یونایتد و مورینیو سرانجام به جاده اصلی بازگشته‌اند؟

 

آقای گل محجوب؛ از سیلی عبده تا مرگ در استکهلم

 

از چلسی تا آرسنال، از آنتونیو تا آرسن

 

لیونل مسی 2016: هم شیرین شیرین؛ هم تلخ تلخ

 

یادداشت ویژه حمیدرضا صدر برای برنده توپ طلا؛ رونالدو: رنج به علاوه سرمستی 

 

گواردیولا در باتلاق انگلیسی

 

میلان: مشت آهنین درون مخمل راه راه

 

ردبول، نوشابه منفور بوندسلیگاست!

 

هفته چهاردهم لیگ برتر: باران آنها را برد

 

ال کلاسیکو 232 : کسالت آمیخته به جادوی صد

 

هفته سیزده لیگ برتر: کونته آن بالا و مورینیو این پایین

 

تا 41 سالگی در برنابئو؛ کریستیانو می‌تواند؟

 

با این بارسلونا چه باید کرد؟

 

رئال به روایت زیدان: بی های و هوی، بی زرق و برق

 

هفته دوازده لیگ برتر: نه، تو دیگه خاص نیستی!

 

استیون جرارد: تاریخ تو را به کدام سو خواهد برد؟

 

 وداع با منصور پورحیدری؛ آن چروک‌های عمیق

دیدگاه‌ها