پرسپولیس بر پایه برتری کیفی-تاکتیکی به گل می‌رسد؟

به گزارش "ورزش سه"، پرسپولیس یک گل به تیم صنعت نفت زده است. آیا این گزاره یعنی برتری کیفیت حمله‌ای سرخ‌ها بر کیفیت دفاعی حریف آبادانی؟ در ظاهر که چنین برداشت می‌شود، اما ما اینجا آمارهایی از تقابل فاز حمله پرسپولیس برابر فاز دفاع صنعت نفت در یک سوم هجومی داریم تا در باطن هم حقیقت این تقابل و رابطه آن با گل زدن و گل خوردن را به دست بیاوریم.

برتری در ایجاد موقعیت

تیم برانکو در بحث ایجاد یک رویه از "بازی غالب" و تبدیل حملاتش به موقعیت‌های خطرناک شماره یک و دو نرخ مثبتی ثبت کرده است. آنها 72 بار توانستند که وارد یک سوم جلویی زمین بشوند و از این تعداد، 36 بار نفوذها با عبور از فشردگی دفاعی حریف به داخل باکس جریمه رسیده و حملات به حمله موثر تبدیل گشته‌اند. بدون شک تولید میانگین آماری یک حمله موثر در برابر یک حمله غیر موثر برای تیمی که قصد تهاجم و گلزنی دارد یک میانگین قابل قبول ارزیابی می‌شود. به عنوان نمونه خود تیم پرسپولیس در فاز دفاع در بازی هفته سوم مقابل استقلال خوزستان از 42 نفوذ حریف به یک سوم هجومی فقط 14 بار اجازه ورود به باکس جریمه را به آنها داد. در واقع یعنی میانگین دو دفاع موفق برابر یک دفاع ناموفق و خوب بسط این آمار و مقایسه اش با آمار مشابهی که سرخ‌ها در فاز حمله ثبت کرده‌اند به خوبی دلیل تفاضل گل "مثبت چهار" تیم را روشن می‌سازد.

ارسال‌های پرتعداد و میانگین قامت حمله‌وران

گل پرسپولیس از فعل و انفعالات پس از یک سانتر به دست آمد. تاکتیک سانتر از جناحینی که در طول بازی 30 مرتبه برای استفاده از آن اقدام کرد. 30 تلاش انجام گرفته که 15 ارسال موفق حاصل آن بوده و 15 بار هم سیستم دفاعی صنعت نفت آن را بلاک کرده است. آماری که باز هم حاکی از تلاش مثبت و کافی پرسپولیس در فاز حمله دارد. اما کمی جلوتر و در پی این ارسال‌ها نه، آمار سرخ‌ها مثبت و کافی نیست. بحث در مورد دوئل‌های سرزنی در فاز حمله پرسپولیس و در یک سوم هجومی می‌باشد. 25 دوئل هوایی برای حمله تیم برانکو ثبت شده که 20 بار در آنها شکست خورده و فقط 5 بار توانستند ضربات سر را بزنند. آمار ضعیفی که البته مابه ازای خارجی دارد و دلیل آن هم میانگین قدی پایین حمله‌وران تیم می‌باشد. مطمئنا از عالیشاه و نعمتی انتظار ضربه سر زدن به صورت حرفه‌ای نمی‌رود و البته علیپور نیز با 181 سانتیمتر، مهاجم هدف بلندقدی محسوب نمی‌شود.

لذا آنچه که باعث گلزنی پرسپولیس از طریق ارسال شد نه قدرت سرزنی تیم که طبق آمار ثبت شده با میانگین یک به پنج آن را باختند، بلکه قدرت توپگیری و جمع کردن توپ‌های دوم در یک سوم هجومی برای آنها می‌باشد. سانتر انجام شده توسط عالیشاه به نقطه‌ای دیگر فرستاده شد و در این وضعیت شاهد توپگیری علیپور روی توپ دوم و ضربه به چهارچوب بودیم. توپگیری که یکی از 18 توپگیری تیم برانکو در یک سوم هجومی بود. عدد 18 توپگیری که کاملا یک نرخ مثبت برای پرسپولیس به حساب می‌آید و دلیل آن اصرار برانکو به پرسینگ است. به طوری که پرسینگ برای سرخ‌ها دیگر یک تاکتیک نیست که طبق شرایط و بازی‌های مختلف به کار گرفته شود یا از چشم‌پوشی کنند، بلکه فشار وارد کردن بر حریف و تلاش مداوم برای خراب کردن بازی تیم مقابل جزئی از فلسفه بازی تیم شده و با طراحی و آموزش برانکو پرسپولیس در تمام بازی‌ها، در بخش غالبی از بازی اقدام به انجام پرسینگ شدید مداوم دامنه‌دار تمام زمین کرده و می‌کند.

برتری در دوئل‌های تکنیکی

هر چه که پرسپولیس در تقابل‌های هوایی آمار ضعیفی به جا گذاشت اما در روی زمین آن را جبران کرده و کیفیت برتری از حریف ثبت کرد. 35 بار پرسپولیسی‌ها در یک سوم هجومی برای دریبلینگ تلاش نمودند که 20 بار موفق به این کار شدند و 15 بار توپ را لو دادند. با توجه به فشردگی دفاعی و اینکه بحث‌های پوشش و حمایت از هم‌تیمی برای تیم مدافع در یک سوم خودی به صورت بسیار جدی پیگیری می‌شود، معمولا آمار این آیتم به سود تیم مدافع سنگینی کرده و یا در معدود دفعاتی که اختلاف کیفی دو تیم به نفع تیم مهاجم زیاد بوده این آمار با فاصله یک یا دو عددی به نفع حمله‌کنندگان می‌باشد.

با این تفسیر و با توجه به اینکه فاصله کیفی تیم‌های صنعت‌ نفت و پرسپولیس در حوزه "توان فردی بازیکنان"، نهایتا فاصله 60 به 80 از صد نمره است، پس باید نتیجه‌گیری کنیم که در این تقابل سرخ‌ها خیلی عالی رفتار کرده و توانستند توانمندی فانتزی‌شان را به رخ بکشند. به رخ کشیدنی که بدون شک حاصل کیفیت عالیشاه، بشار رسن و نعمتی است.

شوتزنی آیتمی برای برتری مقابل حریف

در آیتم تلاش برای شوتزنی نیز پرسپولیس نرخ بهتری در تقابل با نفتی‌ها کسب کرده و آنها 6 بار موفق شده‌اند ضربه‌شان را از لایه‌های دفاعی نفت عبور داده و روانه چهارچوب کنند. در نقطه مقابل لایه‌های دفاعی تیم سرجیو فقط دو بار موفق به بلاک شوت از حریف شده‌اند. با توجه به اینکه از 6 شوت پرسپولیس، 3 شوت درون چهارچوب بوده اند حتی اگر ضربات را به موثر و غیرموثر هم تفکیک کنیم باز کیفیت تهاجمی سرخ‌ها نمایان است.
نمایش کیفیت برای ثبت گل

پرسپولیس یک گل به تیم صنعت نفت زده است. این گزاره در ظاهر برای مخاطب نشانه‌هایی به همراه دارد و خوب حالا که دقیق‌تر تقابل‌های حمله با دفاع را مرور می‌کنیم به این نتیجه می‌رسیم که بله، تیم برانکو برای به ثمر رساندن گل به اندازه کافی تلاش تاکتیکی داشته و کیفیت حمله‌ای جهت غلبه بر دفاع حریف خلق کرده است. اما تلاش‌ها و تولید کیفیت‌هایی که به اندازه یک گل و یک برتری ضمنی کافی بوده و نه چیزی بیشتر.

تحلیل: مجتبی مرشدنژاد